Kocaman bir galibiyet

Deplasman karnesi çok zayıf olan Ankaragücü, biraz daha dayanabilse en az 1 puanla dönebilirdi evine. Vassell’in ilk 30 dakikada çamur içinde kalan formasını düşününce, takımının 2 golünde de büyük katkı yapması bizi şaşırtmaz. Maç başından sonuna kadar topu ayağında tutan ama yaratıcılık adına pek bir şey sergileyemeyen Fenerbahçe’ye hem attı hem de attırdı Vassell.
Fenerbahçe’de ise görünüm önceki haftalardan farklı değildi. Rakip takımların etkili stoperi Güiza, korkutan Selçuk, “profesyonel” Carlos... Herkesin oynamasını beklediği Özer ise dün hem iyiydi hem kötü. Herkesten çok koşan, çok mücadele eden ve takımını ileriye taşıyabilen Özer, son hareketleri bir türlü yapamadı.
Bunda elbette kulübün girdiği bu sıkıntılı dönemin etkisi var. Sorumluluk alamıyor, son dokunuşlarda kararsız kalıp tereddüt ediyor. Haklı da... Genç ve kendisinden çok şey beklenen biri, o rahatlığı hemen bulamaz.
Ama yine de, Alex’e attırdığı 2. goldeki ince pasıyla ve 92. dakikada çizgiden çıkarttığı topla oyunun kaderini çizdi Özer. Ve 78’de Meye’nin direkten dönen vuruşu, 79’da Konate’nin net golü kaçırmasıyla topun kimi istediği belli oldu. 88. dakikada Güiza, meşin yuvarlağı kırmayarak maçın skorunu belirledi.
Ankaragücü’nde ise bütün topları tekte yakalayan ve sektirmeyen Senecky, fırtınalar estiren Aydın ve Vassell izleyenleri gerçekten etkiledi.

RASTLANTILAR KULÜBÜ

1- İki takımın da ilk gollerinin pası topukla geldi. Birincisi Güiza’dan ikincisi Metin’den.
2- İkinci gollerden önce ise faul şüpheleri vardı. A.Gücü’nün ilk golünden önce Bilica’ya yapılan hareket ve F.Bahçe’nin golünden önce de Güiza’nın orta sahada rakibine sert hamlesi.
3- Güiza’nın golünden sonra stad hoparlörlerinden gelen Espana Cani marşı... İspanyol golcüye özel çalınan bu marşı geçen hafta da Eskişehirde, Bando Es-Es grubundan dinlemişti futbol severler.