Oğlum bak git!

Hani daha sıcağı sıcağına, o gözümüzü sana yeni açtığımız ocak ayının ilk günlerinde Charlie Hebdo’yu kana boyayan kabus gibi görüntülerle altüst etmiştin ya kimyamızı...
Daha o günlerde sana gıcık olmaya başladım...
Sonrasında, acımasız bir inatla hemen her gününde ardı arkası kesilmedi ülkemden ve dünyanın dört bir köşesinden gelen kara haberlerin.
Şimdi burada bana hepsini tek tek saydırıp listesini yaptırma, tadımızı daha da kaçırma.
Allah şahit, neredeyse gün yüzü göstermedin be arkadaş!
Kafamızı Doğu’ya çevirdik müthiş bir acı...
Batı’ya çevirdik karmakarışık...
Kuzey’de desen Rusya’dan esen soğuk sert rüzgarlar, Güney’deyse kan ağlayan bir Ortadoğu seyrettik seninle geçirdiğimiz her günde...
Tatsız bir yıldın diyeceğim ama bu bile sana iltifat olur.
Çok şükür artık sonuna geldik.
Bittin, gidiyorsun, ne mutlu bize...
O eski karikatürlerdeki geçmiş yılı tasvir eden beli bükülmüş ihtiyarlardan beter ol e mi!
Oğlum bak git, yeni seneye dair umutlarımızı da gölgeleme.
Gidişin olsun da, dönüşün olmasın sakın.