İyimser olmaktan başka çaremiz yoktur

Hayır, bu sabah yılın ilk sabahı olduğu için değil. Umarım her sabah böyle uyanıyorsunuz.

***

İtalyan yazar Alberto Moravia’nın aklımda çok yer etmiş, çok sevdiğim bir mutluluk tarifi var: ‘Mutluluk, mutlu olduğunun farkında olmama halidir.’
Maalesef öyledir. Mutluluğumuzun değil mutsuzluğumuzun farkında oluruz. Ve öyle zamanlarda mutluluğu özleriz, başka zamanlarda değil.
Gerçekte de, mutluğun bilinç ötesi bir durum olduğunu çoğu zaman gözleriz. Bilincimiz devreye girip ‘Mutlu muyum mutsuz muyum’ diye sorduğunda, işler karışıyor demektir çoğu zaman.
Ama şunu bilin: Mutluluğu özlemediğiniz zamanlarda aslında mutlusunuz.

***

Başka bir mutluluk tarifi daha var, aklımda yer etmiş olan. Yahudilerin bilgelik kitabı Talmud’dan bu tarif: ‘Mutluluk, nerede olduğunu bilmek ve orada durmaktır.’
Sanıyorum bu sözle anlatılmak istenen, mutluluğun, Alberto Moravia’nın tarifinin tersine, bilinçli bir beyinle yaşanan bir ‘his’ veya ‘hal’ olduğu.
Ama belki de ‘tam tersi’ değildir bu tanım, daha çok ‘tamamamlayıcısı’dır Moravia’nın tarifinin.
Çünkü ben Talmud’daki bu sözü, ‘Olduğun yerden memnun olmamak, daha iyisini aramak’ diye okumak taraftarıyım.
Olduğu yerden memnun olmayıp daha iyisini arayan insanların çokluğu sayesinde bugün insanlık olduğu yere kadar geldi. Yani, bu anlamda ‘mutsuz’ insanlar olmasaydı, belki insanlık bu denli ilerlemezdi de...

***

Bir de Amerikalıların ‘Bağımsızlık Bildirgesi’ne girmiş olan ve temel bir insan hakkı olarak kabul edilen ‘Mutluluğu arama hakkı’ var.
Tek tek her birimiz, kendi mutluluğumuzu ve refahımızı ararız aslında. Farkında olalım veya olmayalım bu böyledir. Birisi veya bir şey bizi bu arayışımızda kısıtladığında da mutsuz oluruz.

***

Bugün yeni yılın ilk günü. Aslında hergün gibi bir gün bugün de. Ama kendi elimizle yarattığımız takvimleri sıfırladığımız bugün bize bazı fırsatlar da veriyor:
Geçmişe dönüp muhasebe yapmak, geleceğe dönüp plan yapma fırsatları.
Hepimizin hayatında, kişisel hayatımızdan tutun da etrafımızı gözlediğimiz, kendimizi sorumlu hissettiğimiz kamusal hayatımıza kadar, bizi mutsuz etmeye yetecek çok sebep var.
Bu sebepleri yok saymak, onları unutmayı seçmek veya bizi mutsuz eden şeylere karşı körleşmek bir çözüm değil; böyle davranmak bizi yeniden mutlu yapmaz.
Bizi hem tek tek bireyler olarak hem de toplum olarak mutlu edecek tek şey, o mutsuzluk vesilelerinin düzeltileceğine dair umuda sahip olmaktır.
İşte o yüzden, iyimser olmaktan başka bir çaremiz yoktur.
Yarının bugünden daha iyi olacağına inanmadan yaşayamayız.
Ve bu ümittir insanı da insanlığı da ayakta tutan şey.
Bir sürü derdimiz, sorunumuz olsa da bunların hepsini düzeltebiliriz, hep birlikte mutlu olabiliriz.
Sabahları hayata gülümseyerek, iyimser ve mutlu başlamak iyidir.
Umarım bu sabah gülümseyerek uyandınız.
Umarım mutlusunuz.
Mutlu ve umutlu bir yıl olsun.