Sessizliğin hoş yanı

G.Saray’ın, Beşiktaş’ın ve F.Bahçe’nin de şansları eşit. Hem takım hem bireysel olarak yavaş, temposuz, hızlı pas trafiği olmayan ve koşmayan G.Saray’ın dünkü futboluyla aldığı galibiyet de çok önemli. Takım yavaş, çünkü blok halinde oynamıyor ve savunma çizgisiyle gol adamları arasındaki mesafe hiç daralmıyor. Tomas’la Song’un santra çizgisine çıktığı, Hakan Şükür’ün kendi ceza sahasına geldiği, hemen hemen hiç görülmüyor. Bireysel olarak yavaş çünkü İliç, Hasan Şaş, Hakan Şükür ve İnamoto tempolarıyla vasatın üzerine çıkamıyor. Dün sadece önce Sabri sonra Song ve Tomas istenilen performansı ortaya koydular.

İliç pasifize oldu

Ankaraspor çok koşan, bozan bir takım. Petrous, İliç’e yakın oynayınca Hakan Şükür ve Ümit’e gol bölgesinde pas atacak ismi yani İliç’i pasifize etti. İliç geçen yılki temposunu arıyor. 43. dakikada ilk defa boş alana attığı deparla ve yaptığı ortayla Hakan Şükür’ü golle buluşturdu. Bu gol de Ankaraspor defansının adam paylaşma hatası büyüktü. İnancım o ki, topsuz da koşan fuleli Carrusca, Hasan Şaş veya İliç’in bölgesinde, yaratıcılık özelliği fazla olan Ayhan da, İnamoto’nun bölgesinde daha faydalı olur. Ama ısrar edilirse. Arda’nın Allah vergisi yetenekleri var. Fizik gücü zayıf ve kademeli oynayıp yıldıran bir defans, oyununu çözüyor. G.Saray’da sorun bireysel tempo düşüklüğünün takıma yansıması ve geçen yılki saldırgan kazanma isteği olan takımdan pek eser kalmaması.

Derin bir sükut

Sessizliği oldum olası sevmem. Hele bir spor organizasyonunda. Futbol milyar dolarlık bir endüstri halini almış, bir ’şov business’e dönüşmüşken, şovu seyredecek seyirciye "Sen evinde otur" deniliyor. Ne kadar komik. Ama dün sessizliğe ilk kez sevindim. Varoş kültürünün egemen olduğu ülkede, ’Megaköy’ İstanbul’da, Ali Sami Yen’de dün sessizliğin ve seyircisizliğin hoşuma giden tek yanı maç öncesi İsmail Cem için yapılan saygı duruşunun ’derin bir sükut’ içinde tamamlanmasıydı. Küfürlerle statlarını, takımlarını sessizliğe itenler, bir ölünün ardından 30 saniye sessiz kalmayı beceremediler benim ülkemde yıllardan beri. Ankaraspor hedefi olmamasının konsantrasyon eksikliğini hisseden ama disiplinli oynayan iyi bir ekip. 2. yarının büyük bir bölümünü, G.Saray sahasında oynadılar. Beraberlik fırsatını yakaladılar ama şanslarını kullanamadılar. Aykut Hoca iyi bir takım yaratmış. Hakem İsmet Arzuman için ise çok kolay bir maçtı.