Büyük kumar

Üç muhteşem değişiklikle maçı aldı Scolari. Erken gelen gol ve maç boyu bitmeyen tezahürat, Portekiz’in ev sahibi kimliğini ve avantajını kaldırdı. Lizbon, dün gece Adalıların istilasına uğramıştı. Portekiz için zor maçtı.

Nefes kesen bir çekişmeye sahne oldu Luz Stadı. Son yılların en mükemmel maçını izledik. Oyun anlayışlarını, hırslarının baskısından kurtaramayan Portekizlilerin yanında, hedefe gitmek mantığını klasik formatı dışına taşımayan İngilizleri de kutlamak lazım. Portekiz defansının göbeğinde Andrade ve Carvalho, maçın ilk yarısında Owen’a adeta teslim oldular. 3. dakikada büyük ıskayla gelen gol yanında, 19. dakikada dakikada üst ağlarda kalan ve 30. dakikada kaleci Ricardo’nun kurtardığı Owen topları gol olsaydı, İngiltere ilk yarıyı 3-0 önde bitirirdi.

İki takımı da kutlarım

Portekiz, İngiliz defansı arasına uzun bir santrfor kayamadığı için, ceza sahasına gelen toplar, hep İngiltere defansında kaldı. Kaleci James ve Campbell’ın boyları zaten 2 metreye yakın. Deco ve Figo’nun driplingleri, İngiltere ceza sahasına gelmeden bitti. Sağda Miguel, Portekiz’in en iyisiydi. İkinci yarı Portekiz, oyunu tam anlamıyla rakip yarı alana yıktı. İngiltere kontratak peşindeydi ama Rooney’in yerine oyuna giren Vassel, dripling yapan bir oyuncu değildi. Portekiz’in bıkmadan, usanmadan sürdürdüğü gol arayışlarına Figo’nun yerine oyuna giren Postiga merhem oldu. İngiltere, 80 dakika önde götürdüğü karşılaşmada, bitime 7 dakika kala üstünlüğünü kaybetti. İkinci yarının müthiş temposunun uzatma dakikalarında oynanamayacağını düşünenler yanıldılar. Portekiz orta sahasında Rui Costa’nın sahneye çıkışı 110. dakikada Portekiz’i öne geçirdi. Portekiz yarı finale çok yakındı. Ama İngiltere’nin düştüğü hataya bitime 5 dakika kala Portekiz de düştü, Lampard skoru eşitledi. Bu maçın teknik analizini yapmak yanlış olur. Hırslarıyla, kazanma arzularıyla, futbol adına ortaya koyudukaları güzellikleri kutlamak lazım.