İslam Cupi'nin gördüğü kupa

DAHA dün gibi hatırlıyorum.. 15 Haziran 1983’ü... Fenerbahçe’nin Türkiye Kupası’nı kaldırdığı o tarihi. 29 yıl geçmiş aradan.
Sizlere 29 yıl önce Fenerbahçe’nin o kupaya nasıl ulaştığının hikayesini anlatacağım. Ama önce bir hatırlatmada bulunayım. Bu satırları kaleme alırken, saat 14.30’du. Yani F.Bahçe-Bursaspor Türkiye Kupası final maçının başlamasına daha 6 saat vardı.
Sonuç ne olur bilmiyorum. Ama 29 yıl önce neler olduğunu biliyorum.
1983 yılının Türkiye Kupası final maçı Mersin’de, F.Bahçe ile Mersin İdman Yurdu arasında oynanacaktı.
İlk maçı F.Bahçe 2-0 kazanmıştı. 15 Haziran 1983 Çarşamba. O zamanlar gece maçları sadece İstanbul, İzmir, Adana ve Ankara’da oynanırdı.
Ama TV yayını olmadığı için maçlar genelde gündüz oynanırdı. F.Bahçe- Mersin İdman Yurdu maçı da gündüz oynandı.

‘İlhan gel evladım maç yaklaştıkça sıkıntım artıyor’

* McDonnell Douglas DC-9 (Douglas DC-9 olarak da biliniyor), çift motorlu jet uçağımız, maçtan bir gün önce salı günü o zamanlar ismi Yeşilköy Havalimanı olan Atatürk Havalimanı’ndan havalandı.
Uçakta yöneticiler, basın mensupları ve futbolcular hep birlikte seyahat ediyorduk.
Yaklaşık 1 saat sonra Adana’ya indik. Ve biz gazeteciler, yöneticiler ile birlikte takımdan ayrı bir otelde Adana’da kaldık. Maçın oynanacağı gün de Mersin’e geçtik.
Maç günü. Saat 12.00 civarı... İslam Çupi, Mersin’de denize bakan bir restaurantta tek başına oturuyordu.
Dalmış gitmişti. Masada beyaz peynir, salata ve bir rakı şisesi.
* Baba hayırdır.. Öğle saatlerinde başlamışsın. 
* İlhan gel evladım, maç saati yaklaştıkça sıkıntım artıyor. Gel bir duble de sen iç. 
* Baba ben içmeyeyim ama sana servis yapayım.
İslam Baba bir yandan rakısını yudumluyor, diğer yandan da sigarasını üflüyordu;
* Takım son haftalarda iyi durumda, geçen hafta oynadığı oyunu sergilerse kazanır, kupayı da İstanbul’a götürür...
Maç saati yaklaşıyordu,  İslam Baba’nın koluna girip arabaya atlayıp, Tevfik Sırrı Gür Stadı’nın yolunu tuttuk. Kendisini tribünde ayrılan yerine oturtup ben de haber kovalamaya başladım...

İşte o tarihi maçın kadroları ve o gün yaşananlar...

* Maç başlamadan kadrolar geldi önümüze:
MERSİN İDMAN YURDU: Salih Sayar, Mustafa Çimen “Büyük Mustafa”,  Metin Koyuncuoğlu, Tahir Temur, Nasır Belci, Levent Arıkdoğan “Büyük Levent”, İsa Ertürk, Sertaç Yüzbaş, Mehmet Ali Karakuş (Zafer Altındağ 46), Haluk Tufan, Memik Ertanıroğlu (Levent Dörtgöz “Küçük Levent” 75)
FENERBAHÇE: Yaşar Duran, Erdoğan Arıca, Onur Kayador, Alpaslan Eratlı, Cem Pamiroğlu, Osman Denizci, Özcan Kızıltan, Mehmet Hacıoğlu, Müjdat Yetkiner (Arif Kocabıyık 51), Selçuk Yula, Mustafa Arabacıbaşı...
Ve maç başlar başlamaz da 16. dakikada Selçuk Yula’nın golü geldi. 20. dakikada da Tavşan Mustafa’nın (Mustafa Arabacıbaşı) golü. F.Bahçe 2-0 öne geçmişti. Mersin İdman Yurdu’nun tek golü Sertaç’tan geldi. Maç 2-1 bitti Fenerbahçe kupayı kazandı. Tribünler inliyordu.

Soyunma odasında bengay kokuları

* O zamanlar soyunma odasına gazeteciler de girerdi.
Ben de heyecanla soyunma odasına koştum. Ayakkabılar havada uçuşuyor, ter ve bengay kokusundan geçilmiyordu. Kupa elden ele dolaşıyor, bazen ucu tavana vuruyordu. Ama kimin umurunda. Fenerbahçe eğleniyordu.
Başkan Ali Şen futbolcularla birlikte şampiyonluk şarkıları söylüyordu.
Soyunma odasından çıkan her futbolcu taraftarlar tarafından omuzlara alınıyor, ayakları yerden kesiliyordu. Uzun bir konvoy ile Adana’ya doğru yola çıktık.
Artık uçakla İstanbul’a dönecektik.

O kupayı asla unutmayacağım

* Fenerbahçe kazandı mı, kaybetti mi bilmiyorum. Ama ben o kupayı hiç unutmadım, unutmayacağım da..