Baharı bekleyen

Gördün mü Lucescu, ortayı kalabalık tutunca, rakibe oyun fırsatı verilmiyor. Ve topa daha çok sahip oluyorsun. 1.68'lik bir adam vardı dün sahada. Diyarbakır'da hayata dönen, kalesinin önünde en az 3-4 pozisyonu bertaraf eden. Sonra oyunu kontrol altına alan. İşte yılların mahsende sakladığı şarap gibi bir Suat. Takımda eksik olan liderlik vasfını sahaya taşıyan oyuncuydu. Gayet sakin, oyunun ritmini ayarlayan, zaman zaman tek, zaman zaman uzun toplarla takımını rahatlatan Suat. Bravo Suat.

ARİF'E SORU

Gelelim her zaman beğendiğim Arif'e. Ona bir sorum var. Topu kaybediyorsun, sonra da, sakin sakin geri geliyorsun. Biraz acıma duygun olmalı Arif. Neden mi? Senin kolayca kaybettiğin o topları, orta sahadaki arkadaşların binbir zahmetle mücadele edip kazanıyor. Sana ve Ümit'e servis yapmaya çalışıyor. Sadece orta alandaki arkadaşların değil, kaptan Bülent ve Emre de canını dişine takıyor. Bunları düşünmen gerekir. Bülent ve Emre, Trabzonsporlu Hami ve Da Silva'ya nefes aldırmadı. Hava toplarını da bırakmadılar, yerden de geçit vermediler. İkisine de bravo.

DERİN DONDURUCU!

Hasan hırsını ve futbol oynama arzusunu golle süsledi. Yeteneğini, hünerini gösterirken teke tek rakibini nasıl geçtiğini gösterdi. Kayak yapan sporcu gibi bir sağa, bir sola slalom yaptı. Ondan sonra hedefe gitti. En kritik anda takımına nefes aldırdı, galibiyeti perçinledi. Sakat sakat oynayan Ergün'ü tebrik ederim. Ara sıra tekme yedi ama gık bile demedi. Ergün bana göre Türkiye Ligleri'nde fair-play'e tek aday futbolcu. Adamın bir de sesi çıksın be kardeşim. Canı acıdığı halde kimseye, tek bir kelime söylemiyor. Adeta derin dondurucu gibi.

Şimdi G.Saray bir adım önde. Herkes geri adım atacak mı, diye bekliyor. G.Saray’ın bu fırsatı yakaladıktan sonra geri adım atmayacağını tahmin ediyorum.