İstiklal’in en şık binası geri döndü

Oysa II. Abdülhamid tarafından sarayın resmi terzisi ve modacısı olan Hollandalı Maison Jean Botter için yine o dönem 16 yıl saray mimarlığı yapan İtalyan Raimondo D’Aronco tarafından yapılmıştı. Mimaride bitkisel desenlerin kullanıldığı, süslemeleri ile öne çıkan Art Nouveau (Yeni Sanat) akımının İstanbul’daki ilk örneği olarak kabul ediliyordu. En şık binalardan biriydi.

Botter Ailesi’nin Paris’e göç etmesinden sonra birçok kez el değiştirmiş, son olarak çökmemesi için çelik bir iskeleyle etrafı kapatılarak kaderine terk edilmişti.

Birinci derece kültür varlığı statüsündeki apartman yıllar sonra varisleriyle anlaşılarak İBB Miras ekiplerince restorasyona alındı. Dış cephesi ve önemli bir bölümünün restorasyonu tamamlanarak ‘Casa Botter Sanat ve Tasarım Merkezi’ adıyla cuma günü düzenlenen bir törenle de halka açıldı.

Tören kalabalığına karışmayıp ertesi gün daha rahat gezerim düşüncesiyle Tünel’den İstiklal Caddesi’ne dönüp Casa Botter’e yaklaştığımda önce binanın karşısında birikmiş kalabalığı fark ettim. Hayranlıkla binayı seyredenler ve ellerinde cep telefonlarıyla fotoğraf çekenler neredeyse caddeden geçişi engelleyecek kadardı.

Binanın ilk katındaki balkonunda acaba ünlü bir var da onun için mi birikti bu kalabalık diye düşündüm.

Yaklaşınca anladım ki balkonunda ünlü birinin olmasına gerek yoktu, kendisi mimari ve estetik açıdan zaten yeterince güzeldi. Casa Botter’in dönüşüyle İstiklal Caddesi’nde kültürel mirasımız için önemli bir yapı kurtarılmış olmuyor sadece, kültür sanatın, yaratıcılığın nefes alıp vereceği yeni bir kapı da açılıyor.

BİNAYI OKŞAYAN TÜY

CASA Botter’in ilk etapta girişi ve birinci katı kullanıma açılmış.

Zemin kata yayılan ilk sergi ‘Düşler, Hakikatler’ adını taşıyor. Melike Bayık’ın küratörlüğünü üstlendiği sergide Larissa Araz, Mehtap Baydu, Sena Başöz, Orhan Cem Çetin, Cevdet Erek, Ulaş Eryavuz, Ece Gökalp, Berat Işık, Ali Miharbi, Studio Pinprick, Güneş Terkol, Erdem Varol ve Emir Yağmurca’nın eserleri yer alıyor.

Sanatçı Ali Miharbi’nin ‘Duvarı Gıdıklayan Makina’ adlı eseri dikkatimi çekiyor. Sanki bu sergi için özel üretilmiş gibi. Ucuna kuş tüyü takılmış mekanik bir kol, yüzlerce yıllık bir zaman tünelinden çıkıp yeniden hayat bulmuş binanın tuğla duvarını sevgiyle okşuyor adeta.

ORHAN PAMUK’U SARHOŞ EDEN OYUN

ÇOK zor bir iş Ahmet Hamdi Tanpınar’ın büyük eseri ‘Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nü tiyatro sahnesine taşımak. Bir dönem ve zihniyet değişimini, yüzlerce yıldır bu topraklarda kutuplaşmaya, tartışmaya neden olan kavramları çok katmanlı bir yapıyla anlatır çünkü roman.

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın bu zamansız eseri Serdar Biliş’in yönetmenliğinde usta oyuncu Serkan Keskin’in yorumuyla seyirci karşısına çıktı. Geçtiğimiz günlerde prömiyeri Maximum Uniq Hall’da yapılan eserde Keskin’in tek kişilik bu gösterisini alkışlayanlar arasında Nobel ödüllü yazar Orhan Pamuk da varmış.

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın fikir dünyasından etkilenen, doğu ve batı, eski ve yeni, geleneksel ve modern gibi karşıt kavramları kendisi de eserlerinde konu edinen bir yazar Orhan Pamuk.

Oyun sonrasında kulise giderek ekibi tebrik eden Pamuk şunları söylemiş:

“Çok şahane ve güzeldi, bir şiirdi. Bir daha görmeye geleceğim. Herkesin de gelmesini, görmesini istiyorum. Uzun yıllar Türkiye’de bu kadar güzel bir metin, uyarlama ve atmosfer yaşamadım. Çok mutluyum, bunu seyretmekle sarhoş oldum.”

En yüksek notu, en tepede bir isimden almışlar kısacası. Orhan Pamuk’u sarhoş edecek derecede iyi bir iş çıkarmak kolay değildir.