The Cranberries’in Veda Albümü: In The End

The Cranberries 2017 senesindeki Avrupa turnesindeyken grup üyeleri yeni şarkılar üzerinde çalışmaya başlamışlar. Turnenin devamı Dolores’in belinde yaşadığı sağlık sıkıntısından ötürü önce ertelenmiş, daha sonra da iptal olmuştu. Turnenin iptal olması grubu moral olarak negatif etkilese de, geçtiğimiz hafta yayınlanan ‘In The End’e de aslında temel oluşturmuş. Grubun her üyesi bir köşede usul usul yeni şarkılar için çalışırken Dolores nerdeyse bir albüme yetecek kadar şarkı sözlerini tamamlayıp bunları demo kaydı yapmış. ‘Yeniden hem de yeni şarkılarla sahnede olma fikri onu çok heyecanlandırıyordu’ diyen Noel Hogan, Dolores’in vefat haberini aldıklarında girdikleri şoktan birkaç hafta çıkamadıklarını belirtmiş.

Dolores’in vefatından sonra, The Cranberries’in müzik dünyasında yarattığı etkiye ve insanların anılarında sahip oldukları yere bu yas dolu dönemde daha da yakından şahit olan grup üyeleri, son albümü hazırlamayı gerçek bir veda olarak görmüşler. Bu amaçla ‘In The End’ı tamamlamak için stüdyoya girmişler.

Grubun yeni şarkılar için stüdyo süreci oldukça zorlayıcı geçmiş. Her şeyden önce The Cranberries gerçekliğini yaratan grubun 90’larda birlikte başarılara başarılar kattıkları albümlerinin yapımcısı Stephen Street ile son albümde birlikte çalışmaya karar vermeleri belki de verdikleri en doğru karar olmuş. Albümdeki 11 şarkılık kaydın tamamındaki vokal kayıtlarının demo olmasına rağmen albümdeki son hallerini dinleyince, Dolores’in nerdeyse şarkıları stüdyo kaydında okumuş havası vermesi kesinlikle bu işin doğru bir elden çıktığını gösteriyor. Street, grupla kariyerleri boyunca en büyük başarılara imza atan biri olduğu için, Dolores’in sesindeki kırılganlığı ve şarkıların hislerini en az grup kadar iyi bildiği için albümdeki her şarkıyı birini inci gibi işlemiş.

Hayatını kaybeden sanatçıların ardından yapılan albümler genelde büyük hayal kırıklığı oluyor. Yakın zamandaki Amy Winehouse ve Michael Jackson albümleri belki de en bilindik örnekler olabilir. Plak şirkeleri bu albümleri yayınlayarak müzikseverlerin sanatçıların son dönemindeki şarkılarına ulaşsın istiyor ama kimi kayıt ya da prodüksiyon belki sanatçı hayatta olsaydı yayınlanmayacak kadar kötü olduğundan bu haliyle yayınlandığında da büyük ölçüde hüsranla sonuçlanıyor. Yalan yok The Cranberries için de benzer bir durum yaşanacak diye ödüm kopuyordu. İlk iki single sonrasında albüm nasıl olacak acaba diye biraz kafamda soru işaretleri gezinmeye başlasa da, albümün tamamını dinledikten sonra içim kesinlikle çok rahat. Özellikle demo kayıtlarından böyle bir albüme ulaşmış olmak beni bir hayran olarak çok şanslı hissettiriyor. Diğer yandan şarkıların genel havası, özellikle sözlerdeki tamamlanma ve nokta koyup hayata devam etmek odaklı modu ve grubun birlikte son kere daha bir kayıt yapması bir bütünlük ifade ediyor.

Cranberries ‘In The End’I kaydetmeye karar verip Stephen Street ile görüştüklerinde Stephen Street beklenmedik bir şekilde kayda bir an önce girmelerini istemiş. Henüz Dolores’in vefatının üzerinden çok kısa bir süre geçmişken şarkıları bu duygu yoğunluğunda kaydetmenin albüme katkısının çok daha farklı olacağını düşünen Street, eğer bu süreci uzatırlarsa albümün ruhunun farklı olacağını düşünüyormuş. Noel, Mike ve Fergal ne olduğunu anlamadan kendilerini son albümleri stüdyoda kaydedelerken bulmuşlar. ‘Stüdyodaki kayıtlarda ilk günler çok zordu’ diyen Noel, ‘mikrofondan Dolores’in sesini duyup nerde o şimdi diye düşündüğümüz çok oldu. Kayıtlar bitince eve gittiğimizde o gün kaydettiklerimizi

dinlediğimde içimi farklı bir mutluluk alıyordu’ diyor. ‘Adeta terapi gibiydi’ diyen Fergal kayıtların grup olarak unutamayacakları bir dönem olduğunu belirtiyor.

Albümün Nisan ayının sonunda yayınlanmasıyla birlikte tanıtım çalışmaları da büyük bir hızla başladı. Ekip radyo, tv kanalları arasında mekik dokuyor, bir sürü röportaj veriyorlar. Normalde grup bu kadar basınla iç içe değilken, özellikle bu albümün bir anlamda Dolores’in anısına yapılmış olmasının da etkisiyle mümkün olduğunca her mecrada anlatmak ve tanıtmak istediklerini düşünüyorum. Her anlamda içlerine sinen bir çalışma olduğunun altını çizen grup elemanları onları tek üzen konunun bu albümü canlı olarak hep birlikte çalamayacak olmalarının da altını çiziyorlar.

Yıldızlar: All Over Now, Wake Me When It’s Over, Lost, A Place I Know, Got It, Summer Song,

Oscar’ımı Verdim Gitti: Catch Me If You Can, In The End

‘In The End’ şarkısının albümün adı olması şaşırtıcı değil. Stüdyoda bu şarkının kaydını yaparlarken herkesin en çok etkilendiği an olduğunu belirten Noel, ‘Dolores’in bu şarkıyı yazarken sanki birkaç ay sonra yaşayacaklarımızdan haberdarmış gibi hissettirdi bizi’ diyor. Şarkıdaki ‘İstediğin her şeyin en nihayetinde istediğin şey olmaması ne garip, değil mi?’ sözleri grubu çok etkilediğini belirten Noel ve Fergal ‘ ‘In The End’in kapanış şarkısı olması her anlamda bize bir tamamlanma hissi veriyordu’ diye belirtmiş. ‘In The End’ grubun birlikte yaptığı son albüm olsa da, artık grup olarak bundan sonra yeni bir albüm yapamayacak olsalar da benim gönlümde bu bir sondan çok Dolores’i hatırlamak ve anmak için güzel bir sebep olarak hafızamda yer alacak.