One Love Festival Oscar'ı alır

ONE LOVE FESTİVAL OSCAR’I ALIR

Festivaller için de bir akademi ödül töreni olsaydı şayet, Pozitif Live’ın düzenlediği One Love Festival açık ara bu törenin en çok ödül toplayanı olurdu. Cumartesi ve Pazar günümün büyük çoğunluğunu festivalde geçiren biri olarak, bu haftaya hem mutlu başlamamı sağlayan One Love Festival’in izlenimlerini sizlerle paylaşmak istiyorum.

14 HAZİRAN 2014 CUMARTESİ

Festival alanıyla başlamak gerekirse, şehrin içinde olup ulaşımı bu kadar kolay olan, hem de onca binanın arasında kalmış biricik Park Orman’ın festivale ev sahipliği yapması gerçekten harika bir seçimdi. 13.’sü düzenlenen One Love Festival bu seneki festival alanı düzenlemesiyle bence son yılların en büyük alkışını alır. Özellikle son birkaç konserde ve festivalde denk geldiğim, yemek yerlerinin sahnelere olan yakınlığı sebebiyle ızgara kokuları eşliğindeki konser sorunu ortadan kaldırılmıştı. Yemek bölümünü sahnelerden uzaklaştırarak hem buradaki kalabalığı başka bir yere çekmişler, hem de sahne yakınında müzik dinlemek isteyen insanlara da temiz bir hava alanı sağlayarak harika bir is çıkartmışlar. Ormanın arkalarında oluşturulan bu yeni yemek platformunda bir de sahne kurulmuştu. Konser alanından ayrılıp biraz dinlenmek için buraya gelenleri yine de müziksiz bırakmayan bu düzenleme de ayrıca çok hoşuma gitti.

İki günlük festivalin biletleri 1-2 hafta öncesinden tükendiği için katılım da muhtemelen önceki senelere nazaran daha da fazlaydı diye düşünüyorum. ‘Soma İçin Müzik’ kapsamında festivalin tüm bilet gelirleri Toplum Gönüllüleri Vakfı’nın Soma Gençlik Bursu’na katkıda bulunurken, bilet fiyatlarının uygunluğu sayesinde hem genç kitle böyle bir amaç için destekte bulunmuş oldu, hem de oldukça uygun fiyatlarla iki günlük büyük bir festivale katılma şansına erişti. Her şey bir yana sadece müziğin birleştirici yanını böyle bir faydada kullandığı için Pozitif Live’ı tebrik etmek gerekiyor.

2 günlük festivalde toplam 4 ayrı sahnede öğlen saatlerinde başlayan konserler gece yarısına kadar devam etti. Ben her iki günde de genelde akşamüzeri festival alanına gidebildiğim için öğlen çıkan grupları maalesef izleyemedim.

Cumartesi günü konser alanına girdiğimde Oh Land yeni sahne almıştı. Danimarkalı gerçek adı Nanna Øland Fabricius olan sanatçı uçuk mavi saçlarıyla İstanbul Sahnesi’nde kalabalığı her şarkısında adım adım coşturdu. Festivale girer girmez Nanna’nın o nefis vokali ve konser alanını dolduran kalabalığı görünce havaya girmemek gerçekten imkansızdı. Yaklaşık 80 dakika boyunca sahnede kalan Oh Land performansını bitirip sahneden indiğinde Mogwai’nin sahnesi için geri sayım başladı.

Festivaldeki birçok grup bir yana dursun özellikle Park Orman’da Mogwai’yi dinlemek benim için çok önemliydi. Mogwai’nin sahnesi hazırlanırken Berlin Sahnesi’ne gidip biraz da oradaki havayı görmek istedim. Bundan bir iki hafta önce düzenlenen Babylon Soundgarden’da da en sevdiğim sahnelerden biriydi bu bölüm.

Özellikle yol boyunca yerleştirilmiş duvar yazılarından oluşan pankartlar, Berlin Sahnesi’ne giden yolun daha ulaşılabilir kılmıştı.Yolun her iki tarafına da yerleştirilen bu pankartlar sayesinde inerken koşarak indiğiniz bu yokuş yol, çıkarken daha kolay tamamlanıyordu. Berlin Sahnesi’ne gelecek olursam, festivalin en alternatif, en elektronik bölümüydü. Bu alana girdiğimde sahnede Mabbas döktürüyordu. Hemen ardından Modeselektor başlayacağı için olsa gerek Mabbas kitleyi bu performansa en uygun şekilde hazırladı diyebilirim.Mabbas’tan sonra Modeselektor’a biraz bakıp hemen yokuş yolu tırmanıp İstanbul Sahne’sine geri döndüm. Sahnede Mogwai dumanlar içinde performansına yeni başlamıştı.

Son albümleri ‘Rave Tapes’ ten 4 şarkı çalan İskoç asıllı grup, bence bu festivalin en iyi performanslarından biriydi. Park Orman’ın büyülü atmosferine harika uyan Mogwai benim için Cumartesi gününün maalesef son performansıydı. Mogwai’den sonra her ne kadar Jaguar Skills ve Basement Jaxx ‘i kaçırmış olup, hatta Basement Jaxx’in performansı için okuduğum yılların ‘en iyi konseriydi’ tweetlerini görüp içim içimi yese de, tüm heves ve heyecanımı Pazar günkü konserlere sakladım.

15 HAZİRAN 2014 PAZAR

Pazar günü festival kalabalığı nerdeyse Cumartesiyi katlayacak şekilde daha fazlaydı. MØ sahneden inmeden kendisine yetişmiş olduğum için çok mutluyum. Asıl adı Karen Marie Ørsted olan Danimarkalı şarkıcı meğer ne neşeli, ne enerjik bir kişilikmiş. Sahnede bir saniye sakin durmayan genç sanatçı, sürekli sahneden inerek önlerdeki izleyenlerle birlikte şarkılarını söyledi. Hatta konserinin sonuna doğru önlerden izleyen kalabalığın üzerine kendini bıraktı ve bir süre elden ele seyircilerin üzerinde ilerledi.

Sahne önü ve VIP ayrımını genelde pek mantıklı bulmayan biri olarak, bir kere daha bu festivalde de görmüş oldum ki, sahnenin önünde kim varsa, kim oraya erken gitmişse onlar daha çok eğlenmeyi hak ediyor. Genelde sahnedeki sanatçı da sahne önünden etkilenerek konsere motive olduğunu düşünürsek, sanırım MØ sahnedeki performansını kendisini sahne önünden izleyenlere de borçlu.

Yine bir önceki gün yaptığım gibi, MØ performansı sonrası Berlin Sahnesi’ne gidip kısa bir ara alıp, tekrar geri ana sahneye geldiğimde Bonobo için festivalin bütün kalabalığı toplanmaya başlamıştı. Bonobo, tüm performansı boyunca Park Orman’ın en kalabalık kitlesini kendisine bağlayarak harika bir konser performansı sergiledi. Özellikle sahnedeki diğer müzisyenlerin gittiği anlarda, Simon Green’in tek başına kaldığında boynunda bas gitarı, önünde klavye ve diğer ekipmanlarıyla çaldığı şarkılar konserdeki enerjinin en tepede olduğu dakikalardı. Konser bitiminde kalabalığın fotoğrafını çekip teşekkür eden Bonobo, sahneyi festivalin kapanışı için Moderat’a teslim etti.

Özellikle One Love Festival’in iki günlük enerji yüklemesini düşünecek olursak, Moderat kadar harika bir kapanış grubu olamazdı sanırım. İki günlük festivalin tüm yorgunluğu, sahneyi dolduran Moderat’ın harika performanslarının dışında görsel olarak da şovları izlemeye değerdi. Özellikle ‘Bad Kingdom’ı canlı canlı dinleyebildiğim için çok mutluyum.

13. One Love Festival’dan sonra Park Orman’daki bu eşsiz festival deneyiminden ayrılırken bendeki kalan his, bizim de yurt dışındaki festivallerle yarışacak kalitede bir organizasyonumuz olduğuydu. 2015 senesini iple çekmemek elde değil, bu sene festivali kaçırdıysanız seneye ne yapın edin herkesten önce biletlerinizi edinin derim.

KARIŞIK KASET

‘One Love’ bitti ama bendeki etkisi hazır devam ederken, iki günlük festivalden aklımda kalanlarla bir Karışık Kaset listesi oluşturdum. Spotify’da Karışık Kaset by OneLove14 adıyla listeyi hazırladım.

Keyifli dinlemeler…

1)Oh Land – Cherry On Top

2)MØ – Don’t Wanna Dance

3)Bonobo feat Grey Reverend – First Fires

4)Moderat – Bad Kingdom

5)Mogwai – Hungry Face

6)Basement Jaxx feat Lisa Kekaula – Good Luck

7)Modeselektor feat Berlin – Miss Platnum

8)Bonobo – Kong

9)Oh Land – Sun Of a Gun

10)MØ – Pigrim

11)Moderat – Rusty Nails

12)Basement Jaxx – Red Alert

13)Mogwai – Remurdered

14)Oh Land – White Nights

15)MØ – Never Wanna Know

16)Bonobo – Cirrus

17)Mogwai – Heard About You Last Night

18)Moderat - Milk