Kaybolan yıllar

Ancak bu facia tabloyu tersine çevirebilme adına önceki gün mini bir mucize yaşanmıştı İstanbul’da. 75 dakika 10 kişi oynayan Denizli’nin Ümraniye’den puan çıkarması, Göztepe adına büyük fırsattı. Gel gör ki, Göztepe o fırsatı da değerlendiremedi.

Maçı 3 perdeli değerlendirmek gerek. Ümraniye’nin puan kaybetmesiyle eline geçen fırsatı değerlendirme isteği 14 dakika sürdü sarı-kırmızılıların. Baskılı başlanan ancak ayaklardaki panikle heba edilen 14 dakikalık dilim, Gençer’in saçma sapan kırmızı kartı görmesiyle son buldu.

Sonrası mı? “Sivas golü ne zaman bulacak” diye beklenen dakikalar... Ardından Canberk’in ikramını değerlendiren Rıdvan’la gelen gol...

Ve 45’te Sivas’ın da 10 kişi kalışıyla başlayan son perde...

Bu bölümde Göztepe topa hakimdi, baskılı göründü. Ancak takımın organizasyon eksiği, bir kez daha karşımıza çıktı. 10 kişi kalan iki takım da yoruldu, oyunda orta alanlar kayboldu.

Burada garip olan şu...
Göztepe adına alınacak 1 puan bile ilaç değilken Yılmaz Vural’ın Umut hamlesi için bu kadar beklemesi neden?
Bu nasıl açıklanabilir...
Peki ya heba edilen sezon...
Dillerde yine aynı şarkı;
Kaybolan yıllar...