Bir ‘istikrar’ masalı!

O kadar ki, insan kendini sorguluyor, “Acaba ben mi çok karamsarım” diye.

Ancak işte futbolda düşler ile gerçeklerin birbirinden ayrıldığı bir yer var.

Oyun alanına çıktığında gerçekler bir tokat gibi patlıyor yüzünde.

Evet, istikrar iyi bir şey...

Ancak ‘iyi giden şeyleri’ sürdürmek içinse eğer.

Yoksa ‘kötüde istikrar aramak’ saçmalıktan öte değil.

Eğer sen, geçen yıl mucize ötesi bir şekilde ligde kalmışsan...

Küme düşen Akhisar’a, Erzurum’a müthiş taraftar desteğine rağmen evinde mağlup olmuşsan...

Tüm bunlara karşın kadrona dişe dokunur takviyeler yapmamışsan, geçen yıl yaşadıklarından hiçbir ders almamışsın demektir.

Evet, hakemin sinir bozucu yönetiminden, taraftarın alkışlı protestosundan söz edebiliriz. Ancak ‘büyük resmi’ görmemek hataların en büyüğü olur!

Sezon öncesi küme düşme adayları arasında ismi sayılan Antalyaspor’un kulübesinden bu ligde gol krallığı yaşamış Aatıf oyuna girerken sen genç Yalçın’a umut bağlıyorsan...

Rakip kalede 90 dakika neredeyse tek bir pozisyon üretemiyorsan olayı sadece hakem üzerinden okumak büyük hata olur.

Dost acı söyler...

Göztepe’nin çok acil takviyeye ihtiyacı var Sayın Başkan.

Ön alanda takıma kalite katacak en az bir kanat oyuncusuna, Andre Castro’nun üzerindeki yükü alacak çok iyi bir oyun aklına ihtiyaç var. Her geçen gün gerileyen Gassama ve Berkan Emir’e oranla neyi daha iyi yaptığını anlayamadığım Leo’dan kaynaklı sağ ve sol bek eksiklerini saymıyorum bile.

Eğer gerçekleri görmezden gelmeye devam edilirse geçen yılki kadar şanslı olamayabilir Göztepe!

Ve yeni stada giderken ağzımızda ekşi bir tat, dilimizde ‘Bir istikrar masalı’ kalır!