Beyaz sayfa

.

Altay kanadında Serkan Özbalta için de kritik karar bu. Topu talep ederek, hem oyunun hem de tabelanın üstünlüğü mü hedeflenecek, yoksa kontratak oyunu mu benimsenecek?

Altını çizelim ki ilk maçında hem oyunu ve hem skoru isteyen, cesaretle topu talep eden bir Altay’ı sahneye sundu genç hoca. Bu, kelimenin tam anlamıyla bir meydan okumaydı. İlk 25’ten sonra Göztepe ön alanda 2-3 top kapıp rakip kaleyi yokladığında “Oyun Göztepe’nin istediği şekle dönmeye başladı” diye düşündük. Ama bu noktada Kazımcan’ın inatçı baskısı ve adeta penaltıyı alması, işleri tersine çeviriverdi. İkinci yarı başında  Thaciano’nun Soner’den çaldığı topla ürettiği gol de rakibi kendi silahıyla vuran ve fişi çeken hamle oldu.

Altay ligin ilk yarısında olduğu gibi Göztepe’yi bir kez daha yenerek beyaz bir sayfa açtı. Karanlıkların en yoğun olduğu an, aydınlığa en yakın an oldu bir kez daha. Bu 3 puan simsiyah giden kaderi tersine çevirecek mi göreceğiz.

Göztepe’ye gelince... Geldiği günden bu yana emeğini ve dokunuşlarını takdir ettiğim El Maestro’nun ilk maçında döktüren Moubandje dururken Berkan’la maça başlamasını, skor 2-0’a geldikten sonra bile önde çoğalmak yerine 87’ye kadar üç stoperde ısrar edişini anlamlandıramadım. Ev sahibi, tribünlerdeki müthiş desteğe karşın derbinin direksiyonunu neredeyse hiç ele alamadı. A planı devre dışı kalınca, alternatif üretemedi ev sahibi. 4 galibiyetin getirdiği özgüven bir tarafa Göztepe’nin bu tür oyuna hükmetmesi beklenen maçlarda rakibe “Patron benim” demesini sanırım çok bekleyeceğiz.