Bakış açısı değişince

*

Severim pes etmeyen insanları... Bir de hayata tek bir gözlükle bakmayan, gerektiğinde ‘bakış açısını değiştirmeyi bilen’ insanları...

Nestor El Maestro, Göztepe’de göreve başladığında ilk olarak Ünal Karaman’dan devraldığı planı 1-2 makyajla devam ettirmeyi denedi. Olmadı...

Sahadaki isimleri değiştirdi, yine olmadı...

Ardından daha önce hiç denenmemiş bir planı denemeye karar verdi, üçlü savunmaya döndü.

Kasımpaşa deplasmanından 3 puan çıkaran bu hamle belki geçen hafta Trabzonspor karşısında puan getirmedi ama taraftarın alkışları bazı şeylerin sinyaliydi.

Maestro dün de 3-5-2’yi andıran bir formasyon kullandı Alanya’da... İlk yarıdaki kanatsız futbol, silik ve rakibi tehdit etmekten uzak görüntü, ikinci yarıda Tijanic ve Lourency’nin oyuna girişiyle bambaşka bir hal aldı. Özellikle Lourency’nin Alanya sağ kanadını çökertmesi Göztepe’yi 1-0’lık mağlubiyetten 2-1’lik üstünlüğe taşıdı. Öyle bir sekanstı ki, Göztepe’nin sol kanattan geliştirdiği ataklarda 3. golü bulması, maçın fişini çekmesi işten bile değildi.

Sonra mı?

Rüzgar bir daha döndü.

Sadece 85’ten sonra Alanya’nın gol pozisyonları bir elden fazlaydı...

Ama İrfan Can kalesinde öyle bir performans ortaya koydu ki, Göztepe efsanesi, rahmetli Ali Artuner ağabeyimiz görse “Aferin be çocuk” diye ayağa kalkardı. Ancak o bile 2. golü önleyemedi.

Evet, Kasımpaşa (D), Trabzon, Alanya (D) üçgeninde alınan 4 puan Göztepe için umut ışığı.

Evet, elinde en iyi kemancılar, en iyi kontrbaslar, en iyi viyolonseller olmasa da Maestro bir eser ortaya çıkardı.

Görüldü ki, yavaş yavaş Göztepe taraftarının gönlüne de girmeye başladı.

Bakalım bu orkestraya yönetim nasıl dokunuşlar yapacak?