Abdelkader Özbek

Sağdan Keita çizgiye iner rakip defansın hafif arkasına doğru güzel bir orta keser ve arkada kurnazca bekleyip birden öne koşusunu yapıp golünü atan Kewell. Galatasaray ilk golünü aynen böyle attı ama ne güzel ki atan Caner attıran Barış’dı. Hemen çok geçmeden aynı Barış 2 gol birden atınca acaba içine Keita mı girmiş diye şüphelendim.
İki takım arasındaki Kalite farkı acımasız derecede fazlaydı. Buna Denizli’li oyuncuların titreyen ayakları ve heyecanı da katılınca daha yarım saat olmadan maç bitti. Denizli Belediye’li oyuncular yine de durumlarına şükretsin. Ya Keita ve Kewell olsaydı. Düşüncesi bile titretir.

ORDU’YA MİNNET

G.SARAYLI oyuncuların maçı farklı önde götürmesine rağmen hiç disiplinden kopmadan aynı ciddiyetle oynaması dikkatinizi çekmiştir. Öyle ya maçın üçte biri bitmeden 3 gol atılmış ve rakip oyundan düşmüş. Neden bu ciddiyet?. Orduspor’a teşekkür etmek lazım herhalde. Orduspor 10 kişi ile oynarken G.Saray’a sıkıntılar yaşatmış rakip kim olursa, sayısı ne olursa olsun ciddiye alınması gerektiğini Denizli Belediye maçında hatırlanmasını sağlayacak şekilde G.Saray’lı oyuncuların hafızasına kazımıştı. Aynı olumsuz görüntüyü üstelik Ali Sami Yen’de vermek zaten hoş olmazdı.

DURAN TOPLAR

Rijkaard ve Neskeens’in çözmesi gereken geçen sezonlardan kalan en büyük problem duran toplar. Galatasaray’a organize olarak gol atamayan takımlar duran toptan bu şansı rahat buluyor. İşin garip tarafı sezon başında inanılmaz derecede iyi duran top Organizasyonu yapan ve neredeyse hepsinde gol bulan Galatasaray ilk devrenin ortalarından sonra takımdaki düşüşle beraber duran toplardan kolay goller yemeye başladı.