Vicdan azabı çekiyorum

32 yaşındayım ve 7 yıllık evliyim. 15 yaşındayken bir arkadaşımın altın künyesini almıştım, bazı özel sebeplerden dolayı.
Yıllar içinde arkadaşıma künyesini aldım. O sırada çok zor durumda olduğumu ve artık borcumu ödemek istediğimi söyledim. Borcumu ödedim ve o da hakkını helal etti, “Olabilir, hepimiz hata yapabiliriz” dedi.
Görümcemle sohbet ederken geçmiş günler hakkında konuşuyorduk.
O, “Lise yıllarında köye gelip gittikçe macera olsun diye ekin çalıp satardık” dedi.
Ben de küçükken başımdan geçen künye olayını anlattım.
Ama konuşup helallik alıp borcumu verdiğimi söyledim.
O da “Ben söyleyemem. Açıkçası o, Allah’la benim aramda.
Sakın sen de böyle konuları bir daha anlatma. Keşke gidip söylemeseydin kıza. Boşver geçmiş zaman” dedi.
Açıkçası bu olayı görümceme anlattığıma pişman oldum.
“Beni yanlış tanır mı, birilerine anlatır mı?”diye düşünüp durdum.
Ardından eşime olanları söyledim. Eşim de “Olabilir biz de çocukken neler yaptık neler.
Aklımız erse zaten yapmazdık, şimdi niye yapmıyoruz? Böyle şeylere kafanı takma” dedi.
Şimdi korkuyorum ve insanlar duysa “çocukmuş” demezler, beni yargılayabilirler.
Zaten yıllarca bunun vicdan azabını yaşadım. Şimdi de eşime ve görümceme söylediğim için çok pişmanım.
Duyulacak, evliliğim hasar görecek ve insanlar beni sanki hırsızmışım gibi tanıyacak diye korkuyorum.
Bir daha başkasının hiçbir şeyini almadım. O, ilk ve sondu.
Ama içim hiç rahat değil.
Siz ne düşünüyorsunuz? Lütfen bir akıl verin... Rumuz: İçim rahat değil

YANIT

Sevgili kızım, elbette böyle bir şey yapmamış olsaydın, çok daha iyi olurdu. Bu paraya neden ihtiyacın vardı, bilemem ama eminim çok önemli bir nedenin vardı. Sonra halletmişsin ya, artık üzülmemelisin.
Artık borcunu ödemişsin, karşındaki insan da sana hakkını helal etmiş. O da çok iyi bir insanmış, sana kin gütmemiş, anlayış göstermiş. Her şey yoluna girmiş.
O yüzden çocuk yaşlarındayken işlediğin bu suçun vicdan azabını çekmekten vazgeç. Eşine de huzursuzluk verme, sen de huzursuz olma.
Kimse seni bunun için yargılamaz, eşin doğru söylüyor. Her çocuğun buna benzer hataları vardır geçmişinde.
Çocukluk yılları işte... Bakkal amcadan sakız çalmayı marifet sayardı mahallemdeki çocuklar... Ya da sınıfta arkadaşının yeni alınan montunu saklamak onlar için bir oyun olabilirdi bazen...
Korkacak bir şey yok, sevgili kızım.
Hiç kimse o yaşlarda yaptığın bu hata için seni suçlamaz. Böyle bir saçmalığı ancak çocukluk yıllarında yapabilir insan, o da dünyadan habersiz, düşüncesiz ve yaptığının suç olduğunun tam anlamıyla bilincinde olmadığı için...
Önemli olan olgun yaşta, bile isteye birilerinin canını yakmaya çalışmamaktır. Sen vicdanlı bir insansın. Vicdanı olan insan, hiç kimseye zarar vermez, veremez.