Uyuşturucu yüzünden yuvam dağılıyor

Sevgili Güzin abla... Ben 23 yaşındayım. Evlendiğimde daha 17’ydim. Meğer eşim küçük yaşlarından beri esrar kullanıyormuş. Bunu çok sonradan öğrendim.
Bu arada iki çocuğumuz oldu.
Kendisi ise gitgide tanınmayacak hale geldi. Krizler geçiriyor, evin içinde kendi kendine konuşuyordu.
Çok ağır şeyler yaşadı ve yaşattı. Para alabilmek için bana ve kendi annesine fiziksel şiddet uyguladığı bile oldu. Hakaretleri bitmek bilmiyordu.
Eşim artık çok kötü durumda. Çocuk gibi oldu, söylenen hiçbir şey anlamıyor gibi gönünüyor, kendi başına hiçbir şey yapamıyor.
Papağan gibi hep aynı sözleri tekrarlıyor.
Sonunda dayanamadım, boşanma davası açtım. Ama gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum. Durumuna çok üzülüyorum, onu o şekilde bırakmak istemiyorum ama sonuçta kendi kadar bize de zarar veriyor, çaresizim.
Elim kolum bağlandı.
Dava açtığımı
söyledim, onu bile
idrak edemedi anladığım kadarıyla... Zaten şu an cezaevinde.
Lütfen bana yardım et,bir akıl ver.
◊ RUMUZ: ÇOK ÇARESİZİM

YANIT

Sevgili kızım, ne yazık ki çocuk yaşta yapılan evliliklerde pek çok yanlış, pek çok kötülük sonradan ortaya çıkıyor.
Sanırım eşin de o sırada senden pek büyük değilmiş.
Ve ailesi bu büyük sorununa yeterince eğilmemiş.
Oysa en başından, tedavi görmesi için bir hastaneye yatırılabilirdi.
Artık boşanmak istiyorsun, haklısın da...
Ama eşini zamanında tedavi ettirmeyi neden düşünemedin kızım?
Aslında mektubunu biraz da uyuşturucu illetine kapılanların akıbetini gözler önüne sermek için yayınladım. Bence ona da sana da yazık olmuş.
Yine de tedavi fırsatı verilirse hâlâ bir umut olabilir sizin için.
Sanırım, aileleri bu konuda ne kadar çok uyarırsak, genç toplumumuzu o kadar korumaya almış oluruz.
Ülkemizin pek çok ilinde devlet hastanelerine bağlı olarak çalışan AMATEM merkezleri, uyuşturucu bağımlılarına tedavi
fırsatı sağlıyor.