Paylaş
Boşanmış bir kadına “kolay kadın” gözüyle bakıldığı bir ortamda yaşamaya çalışan, sevgiyi arayan, mutlu olmaya çabalayan bir kadın.
Hayatına giren her erkek onu zedelemiş, yıpratmış, ürkek, kolay incinen bir kadın olup çıkmış...
Tam sevgiyi buldum derken, şu çeneleri hiç kapanmayan çevredekilerin dedikodusu yine hayatına karışmış. Yine zarar görmüş. Sevdiğini bu dedikodular yüzünden kaybetmiş.
Hatalı mı? Belki de... Hatası, kaybetme korkusu yüzünden bir gerçeği sevdiğinden saklamaya çalışmak.
Ama bunu söyleseydi de yine terk edilmeyecek miydi? Erkekleri anlamak mümkün mü? Bir bakarsın, aklı başına gelip geri döner...
Her ilişkimde şiddet gördüm
Erkekler konusunda şanssızım, sağlıklı bir ilişki kuramıyorum. Bunun nedeni sanırım geçmişte yaşadıklarım.
Sevgili Güzin Abla, bir sevgilim var. “Düne kadar vardı” demem gerekir sanırım.
İlk kez yaşadığım onca şeyden sonra kalbimi birisine açtım. Onu gerçekten çok seviyorum.
İlişkimizde düne kadar her şey yolundaydı...
Onunla tanışmadan uzun zaman önce tek gecelik bir ilişkim olmuştu, o kişiyle arkadaş kalmıştık. En içten samimiyetimle söylüyorum, gerçekten sadece güzel bir arkadaşlık, güzel bir dostluktu bizimki.
Zaten sevgilimle tanıştıktan sonra onunla pek fazla görüşmemeye başlamıştım. Arada bir hâl hatır sormak dışında hiçbir şey olmadı.
Ama ne yazık ki birileri sevgilime o kişinin geceleri bana geldiğini, evimde yatıp kalktığını söylemiş. Kesinlikle yalan!
Belki o arkadaşlığı devam ettirmemem gerekirdi, o kadar... Girdiğimiz ortamlarda sevgilimle de tanışmıştı.
Şimdi düşünüyorum, bu da hataydı ama benim hiçbir kötü niyetim, dostluktan öte bir duygum yoktu o kişiye karşı.
Sevgilimi gerçekten çok seviyorum. Ona ne duygusal ne de bedensel olarak ihanet ettim.
GURURU İNCİNDİ
Zamanında yaşadığım tek gecelik ilişkiden ona bahsetmem gerekirdi ama onu kaybetmekten o kadar çok korktum ki, söyleyemedim.
Sevgilimin de beni sevdiğini biliyorum ama gururu çok incindi benim yüzümden. Onu bu şekilde üzmüş olmak da beni kahrediyor.
Erkekler konusunda şanssızım, sağlıklı bir ilişki kuramıyorum. Bunun nedeni sanırım geçmişte yaşadıklarım...
Çocukken tacize uğradım, evliyken eşimin tecavüzüne uğradım, boşandıktan sonra ruhsal açıdan hasta birisi tarafından evime kapatıldım... Her ilişkimde şiddet gördüm. Aile terbiyem de dayaktan ibaretti.
Bunca yaşanmışlıktan sonra onun gibi birini bulduğumda o kadar mutlu oldum ki, söyleyemedim işte geçmişimdeki bu hataları. Onu kaybetme korkusundan söyleyemedim...
Kimseyle konuşamıyorum şu an. Bu ayrılığı kabullenemiyorum.
Ben güçlü bir kadındım ama onunla tüm gücüm gitti...
Nasıl çıkabilirim bu çaresizlikten bilmiyorum.
Ne yapabilirim? Onu nasıl yeniden kazanabilirim?
Rumuz: Şaşkın sevgili
Paylaş