Sevgilimi çok kıskanıyorum

Güzin Abla, yaklaşık bir yıl önce oyunculuk yapan bir adamla tanıştım.

Çevremdeki herkes onun bana hiç uygun olmadığını söylese de dinlemedim ve ilişkiye başladık.

Çünkü çok âşıktım.

Normalde aşırı kıskanç bir yapıya sahip olsam da, karşımdakinin hayatına karışmamak, onu boğmamak için bunu gizlerim.

Kıskançlığımı kendi içimde yaşarım. Ama bu sefer dayanamıyorum.

Başta oynadığı oyunlarda rol gereği başka kadınlara dokunmasını, onların gözlerinin içine uzun uzun bakmasını kabullenirim sanmıştım. Bir müddet bunlara sabrettim.

Ama “Ben rol bile olsa o kadar ileriye gidecek hareketler yapmam” diyen adam değişti ve her seferinde bu işi daha ileri bir boyuta taşıyor.

Bir sonraki işinde bakalım ne yapacak diye düşünmekten sıkıldım.

Artık dayanamıyorum.

İlişkinin başında bana bu konuda hak veren yakın arkadaşlarım bile şu sıralar abarttığımı söylüyorlar. 

İnanamıyorum onların bu tavırlarına ve sebebini anlayamıyorum.

Biliyorum, “başından böyle olduğunu biliyordun” diyeceksiniz ama onsuz yapamadım ve hâlâ da yapamıyorum. Ama şu an öyle bir haldeyim ki...

Oyunlarını izlemeye gidemiyorum, başarılarını övemiyorum.

Üstelik “rol arkadaşı” olduğu bu kadınlarla gündelik hayatında da çok samimi ve sürekli görüşüyorlar.

Onların neşeli hallerine, gülüşmelerine katlanamıyorum.

Ne yapma diyebilirim, ne kabul edebilirim, ne kalabiliyorum ne gidebiliyorum.

Çok çaresizim. İçim sızlıyor ama kimse anlamıyor sanki beni.

Sen önerirsin bu konuda abla?

◊ Rumuz: Katlanamıyorum artık

YANIT

Bir oyuncunun rol gereği başka kadınlarla yakınlaşması çok doğal elbette.

Zaten sen de bunu rol icabı yaptığını biliyorsun, ama katlanamadığını söylüyorsun.

O halde ilk baştan bu ilişkiye başlamayacaktın.

Çünkü bu onun mesleği ve ona değer veriyorsan, onun da sana değer vermesini istiyorsan, bu kıskançlığını mutlaka alt etmelisin.

Yoksa onu kaybedersin.

Bu konu yalnızca sanatçılar, oyuncular için değil; kuaförler, modacılar, güzellik uzmanları hatta kadın doğum uzmanları gibi meslekleri gereği hep kadınlarla bir arada olmak zorunda olan erkekler için de geçerli.

Hanımlar, eğer sevdiğiniz erkek, mesleği gereği sürekli kadınlarla iletişim kurmak durumundaysa, bunu doğal karşılayıp ona rahat vereceksiniz.

Dır dır edip başının etini yemeyeceksiniz.

Hatta onların bu hanımlara iltifat etmesini, yakın davranmasını hoş karşılayacaksınız.

Aksi halde böyle bir erkekle beraberlik kurmayın; kurmuşsanız da huzurunuz için ayrılın.

Hem zaten sürekli sorun yaratırsanız, bir zaman daha katlanıp, sonra o sizi terk edecektir.

Bana kalırsa aşırı kıskançlık sevgiyi, saygıyı, beraberliği yok eden bir duygudur.

Bir an için kendinizi o erkeğin yerine koyup, rolleri değiştiğinizi düşünün.

Nasıl olurdu?

Katlanılmazdı değil mi?