Parçalanmış bir ailenin oğluyum

Sevgili ablacığım, ben 26 yaşında bir gencim. Çok şanssız, çok dertliyim.
Neden dersen...
Anne babası ayrılmış, parçalanmış bir ailenin oğluyum. Ben annemle kaldım. Bir de kız kardeşim var. O da bizim yanımızda.
Babam ise abimle kalıyor.
Zaman zaman babamla da görüşüyoruz ama ne babam ne de annem beni sever. Her ikisi de bana sürekli kusur bulur.
Ağızlarından bir gün bile bir takdir sözcüğü duymadım.
Annem işe yaramazın teki olduğumu söyleyip durur hep. Bunun nedeni de onun isteklerine, emirlerine boyun eğmemem. Zaten babam da bu otoriter tavırları yüzünden evi terk etti.
Kız kardeşim bunalımda, ben de hayattan hiç zevk almıyorum. Gerçekten hiçbir işte uzun süre kalamıyorum. Ama bunun nedeni yine aile içinde yaşadığım bunalım. Bundan kimsenin haberi yok.
Beni hayata bağlayan bir şey de yok aslında.
Kızlarla bile uzun süreli ilişkilerden sıkılıyorum. Sonuçta onlar da annem gibi kadın değiller mi? Bana acı çektirmeyecekler mi?
İşte bu nedenle kızları bir bahane bulup kendimden uzaklaştırıyor, sık sık sevgili değiştiri-yorum.
Beni bu bunalımdan kurtar ne olur abla...

Sevgili oğlum, geçimsiz bir anne-baba yüzünden yaşadığın eziklik, otoriter bir annenin baskısı, neşesiz, umutsuz ve hayattan zevk almayan biri haline getirmiş seni... Annenin olumsuz düşüncelerinin de etkisi altında kalmışsın.
Bu düşünceleri kesinlikle silip atmalısın aklından. Geleceğe güvenle bakmayı bilmelisin. Herkes gibi senin de projelerin olmalı, bunları gerçekleştirmek için çaba göstermelisin.
Hayattan mutlaka bir beklentin, bir idealin vardır oğlum...
Geçmişte yaşadığın olumsuzlukları unut diyemem. Unutamazsın ama bunu olumlu yönde kullanabilirsin.
Örneğin annenin senin hakkındaki yanlış düşüncelerini silip atmak için ne kadar başarılı bir genç olabileceğini göstermelisin.
Ayrıca genç kızlardan yaşadıklarının intikamını alma eğiliminde olmamalısın.
Onları annenle kıyaslamaktan vazgeç!
Elbette tüm kadınlar annen gibi olmayacak. Karşına seni gerçek anlamda sevecek, bugüne kadar görmediğin ama ihtiyaç duyduğun sevgi ve şefkati sana gösterecek bir genç kız da çıkabilir.
Bırak sevgi seni bulsun... Sevmekten ve sevilmekten kaçma...
Yüreğini saracak sevgi sana hayatta ihtiyaç duyduğun umudu, güven ve cesareti de verecektir oğlum.
Bu nedenle yüreğini sevgiye kapatmamalısın.

Amcasının kızıyla evlenmek zorundaymış

Sevgili Güzin Abla, ben 17 yaşında bir genç kızım. Çok zor durumdayım ve yardımına ihtiyacım var.
Uzun süredir mahallemizden bir genci seviyordum. O da bunun farkındaymış.
Ve bir arkadaşımla bana haber yolladı. Onu aramam için telefon numarasını da vermiş.
Ben de aradım. Bana benden hoşlandığını söyledi ve çıkma teklif etti.
Önce çekindiğim, benimle oynayabileceğini düşündüğüm için reddettim ama ısrarlı olunca dayanamadım.
Bir süre çıktık. Ancak onun sevgisinden emin olamadım hiçbir zaman.
Bu arada bir kız arkadaşım onu bir başka kızla gördüğünü söyledi. Bu durumda ben de ona her şeyin bittiğini söyleyip ayrılmak istedim.
Ama o bunu yalanladı. İnandım, çünkü onu çok seviyordum ve kaybetmek istemiyordum.
Ancak daha sonra bana “Seni seviyorum, bu yüzden seni üzmek istemem. Sana söylemek zorundayım, ben hiçbir kızla ciddi bir ilişkiye giremem” dedi.
Nedeni ise amcasının ölmeden önce ona söz verdirmesiymiş... Bu söz yüzünden onun kızıyla evlenmek zorundaymış.
Böylece ona göre dostça ayrıldık. Ama ben ne yapacağımı bilemiyorum.
Çok üzgünüm, lütfen bana yardım eder misin?

Canım kızım, siz genç kızların böyle gencecik yaşta aşk acıları çekmenize gerçekten yüreğim dayanmıyor.
Keşke yardım edebilsem...
Ama benim yapabileceklerim sana tavsiyelerde bulunup acını biraz olsun hafifletmeye çalışmaktan ibaret.
Güzel yavrum, sanırım, bu genç bir yere kadar doğru söylüyor. Yani kimseyle ciddi bir ilişkiye girip bağlanmak istemiyor.
Belki de mahallesinin kızı olduğun için seninle gönül eğlendirip bir macera yaşamak istememiştir. Ailenden de çekinmiştir.
Amcasına ölmeden önce söz vermesi ilginç geldi bana. Amcasının kızını seviyor muymuş? Bakalım bu kız ona razı mıymış... Böyle zoraki evlilik mi olur? Akraba evliliği konusuna ise hiç girmiyorum bile...
Kaldı ki daha çok gençsin, ciddi bir ilişki için çok erken değil mi kızım? Bu genci gerçekten seviyor musun, biraz daha düşünmelisin bence. Çevrene arkadaşlarına yer ver hayatında...
Gençliğini ve hayatını normal olarak yaşa...
Bakarsın bu arada bir başka genç de senin gönlünü çalıvermiş ve onu unutuvermişsin... Neden olmasın?