Nişanımız yaklaştı kafam çok karışık

Merhaba Güzin Abla ben 23 yaşındayım, sözlüm ise 30... Sözlümle 5 sene önce tanıştık. Ancak aramızda geçen ufak bir tartışma sonrasında onunla görüşmeyi kestim.
Bir sene önce yeniden görüşmeye başladık, 26 Kasım’da da nişanımız var. Fakat ben kararsızlık içindeyim. Tartıştığımız zamanlar gerçekten büyük bir şüphe duyuyorum, aramız iyiyken ise hayatımı güzelleştirenin o olduğunu düşünüyorum.
Beni şüpheye düşüren onun egosu ve şımarıklığı. Asla inkar etmeyeceğim...
Benim için çok güzel şeyler yapmıştır. Özel günlerimizi unutmaz, ya çiçek ya da hediye alır...
Çok güzel bir evlilik teklifi aldım, sözüm de nişanım da her şey istediğim gibi oluyor. Ben ne dersem ne istersem ona “tamam” diyor.
Sözlümle İstanbul’da yaşıyoruz, ikimizin de ailesi burada... Benim 1 buçuk senedir emek verdiğim bir işim var.
Onun da 6 aydır çalıştığı bir iş.
Şimdi Çanakkale’de daha iyi maaş alacağı bir iş buldu ve oraya gitmek istediğini söyledi. Ben zaten aynı maaşa şu an çalıştığı yerde de 1-2 sene içinde ulaşacağını, bunun için hem benim işimi riske atmaya hem de ailemizden uzak olmaya değmeyeceğini söyledim.
Ve ikimiz de gitmeme kararı aldık.

HER YAPTIĞINI YÜZÜMÜ VURUYOR

Ancak sözlüm bu kararı sürekli “Senin için gitmedim, sen istemiyorsun diye vazgeçtim” diyerek yüzüme vuruyor, tartıştığımız konuyla alakası olmasa bile...
Bunun dışında artık yaptığı tüm iyi şeyleri de yüzüme vuruyor; ben yaptım, aldım, sattım vs. gibi. Her yaptığını söyler oldu. Beni eve bırakmasının bile lafını ediyor. Ona defalarca “İçinden gelmeyen hiçbir şeyi yapma. Yapınca da yüzüme vurma” dedim ama hâlâ aynı.
Üstelik o bana bir şey alacakken alma deyince bu kez de “Beni istemiyorsun, sevmiyorsun” diyor. Ama ben sonra yüzüme vuracağı için benim için hiçbir şey yapmasını istemiyorum.
Hayatım boyunca da böyle olacağına eminim. Ne yaparsa yapsın bizim içi olsa bile yüzüme vuracak. Ne yapacağımı şaşırdım. Ben kadın olmama rağmen benden çok trip atıyor, surat asıyor.
Hiçbir hatasını kabul etmiyor. Ben de bunu kabul edemiyorum. Yanlış bir söz sarf ettiğinde, beni insanların içinde rencide ettiği zaman özür dilemeli.

“SANA KİMSE KATLANMAZ” DİYOR

Bir senedir beraberiz, 6 aydır bunları tartışıyoruz.
Bana yapma dediği her şeyi kendisi yapıyor.
Yaptığı bir hatayı dile getirirsem surat asıyor. Kendisi ise benim yaptığım hataları sürekli dile getirip “unutmadım ama” diyor.
Artık çok daralıyorum, sözlenmemizden iki gün önce bir tartışma sonunda, “anneme söylerim iptal olsun” diyerek rest çekti.
Nişan hazırlığı için kredi çekeceğim zaman bana borç vermek istedi. Ben de ona daha önce yaptıklarını yüzüme vurduğu için güvenmediğimi, o yüzden kendi başıma halletmek istediğimi, ödeme zorluğu çekersem haber veririm dedim. Bu sefer de sanki güvenmeme sebebim o değilmiş gibi, biz bir değiliz demek ki diye tartıştı, “bana güvenmiyorsan evlenme o zaman” dedi.
Evlenme tarihi yaklaştıkça hiçbir hatasını görmemeye ve özür dilememeye başladı.
Sanki ona mecburmuşum gibi bir hal aldı. Sürekli beni eleştirip duruyor. Kendi mükemmelmiş gibi davranıyor. “Benim gibisini bulamazsın”, “Sana benim gibi kimse katlanmaz” gibi cümleler kuruyor...
Ne olur bana yardım edin. Kiminle konuşsam “Her ilişkide bunlar olur, pire için yorgan yakılmaz” deyip duruyorlar. Ne yapmam lazım? Her şey daha kötüye gider mi?
Yoksa gerçekten bunlar arada olabilecek sıkıntılar mı? Gerçekten yardıma ihtiyacım var, Güzin Abla.
Rumuz: Acil

YANIT

Sevgili kızım, gerçekten senin içinde bulunduğun bu durum karar vermen açısından biraz zor. Sevdiğin gencin evlenme durumunuz kesinleşince, sana karşı tavrının böylesine değişmesi, gelecek açısından pek de umut verici değil.
Gerçekten insan, daha evlenmeden bu tarzda davranan birine karşı güvenini kaybedebilir.
Bu genç adamın alıngan yapılı, biraz bencil ve pek çok erkek gibi sürekli pohpoh bekleyen, övülmek isteyen biri olduğu ortada. Bunu sende görmeyince de tepki gösteriyor.
Şunu unutma, nişanlandığında insanın mutlaka evlenmesi gerekmiyor. Bu bir deneme sürecidir. Nikâhtan önce bir süre uyum sağlayıp sağlamadığını tarttığınız bir dönemdir.
Bizde ise yanlış bir inanç vardır, nişanlanınca mutlaka evlenmek gerekir, diye düşünür insanlar. Özellikle de aileler...
Sana çok yakın olan nişan tarihini ertelemeyip, nişanlanmanı öneriyorum.
Bakalım nişanlandıktan sonra sevdiğin gençte olumlu mu olumsuz mu gelişmeler görülecek? Giderek artık senin ondan asla kopamayacağını düşünüp sana karşı tavırları daha da mı kabalaşacak?
Yoksa evliliğin ciddiyetinin bilincine varıp, aklını başına toplayıp, sana hak ettiğin değeri vermeyi öğrenecek mi? Sadece evlilik tarihini biraz erteleyebilirsin. Bu dönemde de onu daha iyi değerlendirirsin.
Baktın ki aynı şekilde davranıyor, sadece kendini düşünüyor, ön planda hep o...
O zaman senin sahibin olmadığını, evliliğin bir paylaşım olduğunu, birbirine güven ve sorumluluk gerektirdiğini söyleyip, atarsın nişanı...
Ona da iyi bir ders olur. Sen de mutlak bir mutsuz evlilikten kendini sıyırmış olursun. Ama bak sakın üzülmeye kalkma o zaman da...