Nikahtan bir gün önce videolarını izledim

Ben 21 yaşında genç bir kadınım. Evliyim, bir de kızım var. Eşimle beraberliğimiz 6 sene önce, lise zamanlarında başladı.
Benim için okulunu yarıda bırakıp ailesini karşısına almıştı.
Şu hayatta baha yardım eden tek kişi oydu.
Annem babam şizofren, o nedenle hiçbir desteklerini görmedim.
Birbirimizi sevsek de sürekli ayrılıp barışan bir çifttik. Evlenmeden birlikte olmuştuk ve hamileydim.
Bu nedenle hiç beklemeden nikah günü aldık. Ama nikahtan bir gün önce onun barlarda kadınlarla sarmaş dolaş videolarını izledim.
Kendimi öldürmeye kalktım, annem engel oldu. Hamile olduğumu söyledim. Ailem beni her şeyimle kabul etti.
Sonra eve eşimin ailesi geldi, “Çocuk benim oğlumdan değildir” gibi ağır sözler söyledi.
Eşim de “Ben çocuk mocuk istemedim” deyip kenara çekildi. Ama zorunluluktan dolayı nikahtan dönmedim.
Hamileliğim boyunca ailemle yaşadık. Çocuğumuz doğduktan sonra işler daha da kötü oldu. Sonunda boşanma kararı aldık.
O dönemde eşimin gencecik bir kızla açık saçık yazışmalarını gördüm.
Arayıp o kızla konuştum, daha önce birlikte olmuşlar.
Sonra yeniden barışmak istedi. Şimdi kızımız için ev tutmaya çalışıyoruz ama maddi durumumuz buna uygun değil.
Üstelik ne onun ailesi ne de benimki destek veriyor bize.
Çaresizim.
◊ RUMUZ: ÇARESİZ

YANIT

 Sevgili kızım, her şeye çok erken başlamışsınız, temel sorun bu. Birlikte olmuşsunuz, bir de üstelik hamile kalmışsın. Ne o hayatını kurabilmiş, evlenmeye hazırlanabilmiş, ne de sen...
Ailenin şizofren olduğunu söylemişsin ama bu sözü gerçekten hasta oldukları için mi yoksa “sorunlu oldukları” iddiasıyla mı kullandığını pek anlamadım.
Her ne olursa olsun bu kadar erken evlenmenize karşı çıkmakta hiç haksız değiller. Buna rağmen seni ve çocuğunu kabul etmişler.
Eşinle geçimsizliğinin nedenini de ailenle yaşamanıza bağlamamalısın.
Her şey başından çok aceleye gelmiş.
Daha kendinizi geçindirmekten acizken, bir de bebeğin sorumluluğunu üstlenmek zorunda kalmışsınız.
Bundan sonra önce bebeğinizi düşünmelisiniz.
Onu sağlıklı bir ortamda yetiştirmek için elinizden geleni yapmalısınız.
Bunun için öncelikle ikinizin de iş bulması gerek. Yani bir süre daha ailenin yanında kalmalısınız. Hiç değilse kendi yuvanızı kurma şansı bulursunuz.

Ailem, sevdiğim kızla evlenmeme karşı çıkıyor

Güzin Abla, benim 4 senedir devam eden güzel bir beraberliğim var. Ama nedense konuyu her açtığımda ailem “Senin yaşın kızdan küçük, ileride o sana bakamaz” gibi bahanelerle evlenmemize karşı çıkıyor. Onun param için benimle olduğunu düşünüyorlar.
Oysa sevdiğim kız da bu sebeple ailesiyle sorun yaşıyor. Ama evlenmemize razı edemiyorum ailemi. “Ya o kızı bırakırsın ya da bir daha bizden hiçbir şey göremezsin” diyorlar. Üstelik sevgilim, babamın süt kardeşinin kızı. İtiraz etmelerinin bir sebebi de bu. Bir gün ailem onun ailesini aradı, “Sizden alacağımız kız yok” dedi. Olan bitene rağmen ayrılmak istemiyoruz. İlişkimiz başlayalı 4 sene olsa da çocukluğumuzdan beri birbirimizi seviyoruz.
Ne yapmam lazım?
◊ RUMUZ: YARDIM ET

YANIT

Sevgili oğlum, bana kalırsa yapılan tüm o itirazlar, geçersiz bahanelerden ibaret. Bütün mesele o genç kızın babanın süt kardeşinin kızı olması. Bunu kabul edemiyorlar.
Senin paranda gözü olduğunu söylemeleri de acımasızca. Bunca yıldır beraber olduğun kişinin aslında neler düşündüğünü sen anlayamaz mıydın? Ayrıca seni gerçekten sevemez mi, neden bütün mesele para olsun?
O genç kızın ailesi de çok üzgün olmalı.
Nedense maddi açıdan güçlü insanlar, daha güçsüz insanların kendi paralarına göz diktiklerini düşünür. Bana kalırsa bu bir tür paranoya.
Bence aşkına sahip çıkmalısın sevgili oğlum.
Onunla güzel bir yaşam kurmak için illa ailenin maddi desteğine mi ihtiyacın var? Kendi kendinize yetebilmek için çalışıp bunu başarabilirsiniz, öyle değil mi?