Kuzenimle zorla evlendirildim

Aslında o çok iyi bir çocuk ama uyuşamıyoruz. Bir de mecbur onun yanına, yurtdışına gideceğim. Bir kere boşanmak istediğimi söyledim; ailem tepki gösterdi... Çok kötü oldu. O sırada önceden tanıdığım başka bir gençle görüştüm ve onu da öğrendiler. Evlendiğim kişiyi sevseydim, o hatayı yapmazdım.
Benim için çok zor günlerdi. Evlendiğim kişiyle mecburen tekrar barıştım. Şu an devam ediyoruz ama onunla düğün yapmak istemiyorum.
Nasıl kurtulacağımı bilmiyorum.
Çünkü ailem bu durumda beni affetmez, zaten bunu kendileri de söyledi. Ama böyle de ben dayanamıyorum.
Amca oğlumla nasıl gerdeğe gireceğim?
◊ Rumuz: Düğün endişesi
YANIT

Sevgili kızım, senin açından çok üzgünüm, çünkü zorla evlendirildiğin insan senin amcanın oğlu yani çok yakın akraban.
Ve bu tür evliliklerde sakınca görüldüğü pek çok bilim adamı tarafından açıklanıyor. Doğacak çocuklarda büyük ihtimalle sakatlıklar ve hastalıkların ortaya çıkması muhtemel.
Aileleri bu konuda pek çok yayında uyardığımız halde, bu yanlışa düşmekten geri kalmıyor.
Üstelik sen bu genç adama ısınamamışsın, bir de üstelik amcanın oğlu olduğu için onu abi gibi görmüşsün. Bu da sana ona nasıl yaklaşacağın konusunda haklı olarak ürpertiler veriyor.
Sevgili kızım, bundan iki hafta kadar önce bir genç kız ailesinin kendisini zorla evlendirmesi karşısında töreni terk edip polise sığındı.
Adana’daki 22 yaşındaki genç kız, ailesi tarafından zorla evlendirildiğini söyleyerek, nikâh dairesinden polisi aradı ve yardım istedi.
Bu haber o kadar hoşuma gitti ki, umarım emsal olarak görülür ve aileler artık evlatlarına bu eziyeti reva görmezler.
Bu genç kızı da cesareti için gönülden kutluyorum.
Sen de aynı şeyi yapmalısın.
Düğüne gitmemeli, kabul etmemelisin...
Sanırım düğün ve nikah olmadığı için yasalar karşısında evliliğin geçersiz sayılacaktır.


Annem düğünüme gelmedi

Güzin Abla, ne annem ne de teyzem düğünüme geldi. Sebep ise annemin eşimi sevmemesi. Bana “Kötü bir karar alıyorsun, bizi de alet etmeye çalışıyorsun” dedi.
Babam ve amcamlar düğüne geldi. Ama annemin ve teyzelerimin gelmemesi beni rezil etti.
Herkes sordu, “Neredeler, niye gelmediler?” diye...
Ondan sonra da annemle hiç görüşmedik. Annem ancak torunu olunca bir mesaj attı. O da “Her şeyi seni güçlendirmek için yaptım” gibi saçma bir hikâye içeriyordu.
Annemi geçtim, teyzelerimin, kuzenlerimin gelmemesini de affedemiyorum. Güya annem gitmeyince ona saygısızlık edemezlermiş.
Ben affetmiyorum onu.
Herkes “Görüşmesen de affet, annendir sonuçta. Yükünü kalbinde taşıma” diyor. Söyle abla, ben nasıl affedebilirim ki onu?
◊ Rumuz: Nasıl affedeyim
YANIT

Sevgili kızım, sana “haklısın” diyemeyeceğim. Tamam, annen düğününe gelmeyerek seni çok zor durumda bırakmış, eşinin ailesine karşı boynunu bükük bırakmış.
Onlar yine de sanırım iyi insanlarmış ki sana bu konuda sorun çıkarmamışlar.
Seni üzmemişler.
Ancak her ne yaptıysa da annen belli ki torunu olunca pişmanlık içinde olduğunu belli etmeye çalışmış. Kendince özür dileyerek bir mesaj atmış. Annen torunu olunca eminim yaptıklarından utanmıştır. Ama sen de sonuçta onun annen olduğunu hatırlamalısın. Anne hakkı ödenmez, biliyorsun...
Mutlaka barışmalısın, ona torun keyfini yaşatmalısın.