Paylaş
Selam ablacığım, ben iki yıl önce eşimi kaybettim ve genç bir kız annesiyim. İki de büyük oğlum var. Kızım bu sene liseden hemşire yardımcısı olarak mezun oldu ama bizi hiç dinlemiyor.
Ailecek istemediğimiz biriyle nişanlandı. İster istemez o nişanı yaptık ama nişanlı olduğu gençle hep kavga ediyor. O genç, sürekli kızımı ağlatıyor...
Ben ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum. Karşımızdaki insanlar bize hiç uygun değiller, çok farklı yapıdalar. Biz yine de kızım istiyor diye kabul ettik.
Ama nişanlısı olan genç bize bir yüzükle geldi, yüzüğü taktı ama anne baba gelmedi istemeye.
Üstelik bu gencin işi gücü yok...
Hep benim kızım arıyor, hep o gidiyor. Darıldıklarında yine kızım gidip barışıyor. Ben biraz uyarmaya kalksam, “siz nişanlımı istemiyorsunuz, ondan böyle yapıyorsunuz” diyor. Ama karşı taraftan hiçbir şey görmüyoruz. Nişanlanalı bir yıl oldu. Hâlâ ses seda yok.
Birkaç gün önce nişanlısı bir video çekip göndermiş. Bu videoda kızıma, annesinin onu istemediğini söylüyor. Kızım bunu dinleyince çıldırdı. Sürekli ağlıyor ama ona bir şey söyleyemiyor.
Ne olur Güzin Abla, bir çare bulalım. Ben işin içinden çıkamıyorum. Kızımın abileri var, eğer bu durumu duyarlarsa çok kötü şeyler olur diye korkuyorum. Kızımla konuşmaya çalışıyorum, anlamıyor.
Ne desem boş... Son olarak “korktuğun bir şey varsa ben hep yanındayım, hep birlikte hallederiz, bana anlat” dedim. Yine anlamıyor, kimseyi dinlemiyor.
Benim konuşup paylaşabileceğim kimsem yok ablacığım, sen aklıma geldin. Yardım et lütfen bana, ne yapayım?
◊ Rumuz: Zoraki nişan
YANIT
Sevgili okurum, önce eşinizin erken kaybı için çok üzgün olduğumu söylemeliyim, başınız sağ olsun.
Kızınız uyarıdan anlayacak durumda değil, sanırım yaşı henüz çok küçük. Saçma sapan bir aşka kapılmış gidiyor, kendini uçuruma attığının farkında bile değil.
Bugünün gençleri sürekli bu yanlışa düşüyorlar. Bir sevdadır tutturuyorlar, önünü arkasını düşünmek bile istemiyorlar.
Her şeyden önce bu gencin ailesi kızınızı gelin olarak istemiyor besbelli.
Belki de oğullarının evlenecek durumda olmadığını bildikleri için böyle davranıyorlardır.
Bir işi olmadığı için bu evliliğe rıza göstermiyorlardır, ki haklılar.
Kızınız eğer biraz mantıklı olabilseydi, bu gerçeği görebilirdi. Bir evlilik sadece aşkla meşkle yürümez...
İşsiz güçsüz bir adam, sadece hemşire yardımcısı olarak çalışabilecek gencecik bir kızın sırtına yüklenerek mi evliliği götürecek?
Üstelik onu üzüyor, ağlatıyor. Daha şimdiden böyle ise, evlendiklerinde daha büyük sorunlarla karşılaştıklarında, kim bilir neler yapacaktır?
Her şeye rağmen durumu ağabeylerine aktarmakta yarar var, diye düşünüyorum.
Onları sakinleştirmeye çalışın, büyük tepkiler gösterip, durumu daha da zorlaştırmasınlar. Aksi halde belki kızınız nişanlısına kaçmaya bile kalkışabilir. Bu nedenle olayı sükunetle karşılayıp, kızınızın gözünü açmaya çalışmaları en doğrusu.
Böyle takıntılı sevdalarda, en iyisi insanın hatalarını kendi görebilmesidir.
Kızınıza nişanlısının ailesi tarafından istenmediğini üzerine basa basa hatırlatmak gerekir.
Böylece biraz olsun gururunu ezdirmemesi gerektiğini düşünebilir belki.
Şu anda ayrılma fikri ona çok acı verse de, ileride yaşayacaklarının yanında bir hiç sayılabilir.
Paylaş