Paylaş
Merhaba Güzin Abla çok zor durumdayım, çocuğuma bakamaz oldum. Evde sürekli huzursuzluk, kavga var... Ne yapacağımı bilmiyorum, eşime güvenemiyorum.
4 yıllık evliyim, 5 aylık bir kızım var. Doğum yaptıktan sonra annemin evine gittim.
Eşim 20 gün yanımda kaldı sonra evimize döndü.
Ondan 1 hafta sonra da ben evimize gittim. Ama bu süreçte tartışmalarımız oldu, bebeğime de tek başına bakamayınca annemin yanına döndüm.
Bu süreçte eşim internet üzerinden bir kızla tanışmış. Onu günde 10 kez aramış.
Sonra başka kızlarla da görüşmüş. O kızlarla arkadaşlarının evinde buluşmuşlar. “Cinsellik olmadı aramızda” diye yeminler etti, ama ben inanmadım.
Ben bu ayının başında geldim yanına, tesadüfen telefonuna bakarken öğrendim tüm bunları. Başta inkar etti, yeminler etti. Sonra kızlara ulaştım. Onlar her şeyi anlatınca kendi de itiraf etmek zorunda kaldı.
Meğer kendini bekar olarak tanıtmış. Hatta bir kıza da 500 TL para göndermiş.
“Niye gönderdin” diye sordum; “istedi gönderdim” diyor. Bir sebebi yokmuş, kızın ihtiyacı varmış. Eşim 30 yaşında, kız 19 yaşında... Diğer takıldığı kızlar da 20’li yaşlarda...
Bunları öğrendikten sonra çok kötü oldum, ondan hiç beklemiyordum. Aileme de kendi ailesine de söyledim; normal karşıladılar, erkek yapar zihniyeti var ya...
Ama ben olanları unutamıyorum, sürekli evde bu konuyu açıyorum.
Beni neden aldattığını sorup duruyorum. “Sadece değişiklik olsun, eğlence olsun diye yaptım” diyor. Ama o kızlarla canımlı cicimli aşkımlı konuşmuş...
Beni aramadığı zamanlarda sürekli onlarla görüşmüş. Bu arada da sürekli bahaneler bulup benimle tartışmış...
Kızım için bu durumu kabullendim ama kocamı affedemiyorum. Unutamıyorum yaptıklarını. Sürekli takip ediyorum, neler yaptığını görmek istiyorum.
Eşimi de seviyorum aslında. Lütfen bana yardımcı ol, ne yapacağım bilmiyorum.
◊ Rumuz: Sanırım aldatıldım
YANIT
Sevgili kızım, aslında huzursuzluk duymakta haklısın. Ancak eşinin böyle saçma sapan bir maceraya heves etmesini, sen annene gidince kendini bir boşlukta hissetmesinden kaynaklandığını düşünüyorum.
Sen bebeğini dünyaya getirdikten sonra sanırım tüm zamanını ona adamış, eşini biraz ihmal etmişsin.
Erkekler zaman zaman çocuk gibi davranırlar, ihmal edilmeye gelemezler. Hemen kendilerini oyalayacak, kendileriyle ilgilenen birilerinin arayışına girerler.
Eşinin bu davranışında gerçek anlamda bir kötü niyet arama. Belki de doğru söylüyordur, belki de çok ileri bir durum yaşanmamıştır aralarında. Baksana bu kızlar da çok gençmiş...
Madem çocuğunun hatırı için onu şimdilik bağışlamışsın. Gerçekten de unutmaya çalışmalısın.
Yoksa 5 aylık kızının kaderiyle de oynarsın. Ayrıca gördüğüm kadarıyla ailen de sana arka çıkmaya pek niyetli değil. Eşini de seviyorsun belli ki... Kendi başına hayatına yön verebilecek bir mesleğin de yoksa, sanırım ayrılmayı düşünmüyorsundur.
Eşin de kendini affettirmeye çalışıyor anladığım kadarıyla. Zaman içinde her şey yoluna girecektir. O halde böyle sürekli kavga çıkarmak, evde huzursuzluk yaratmak hiç kimseye yarar sağlamaz sevgili kızım.
Paylaş