İlgisizliği beni ihanete sürükledi

Eşimle daha 19 yaşındayken tanıştık. Birbirimize aşık olduk ve daha o yaşta evlenmeye karar verdik. İlk önce eğitimlerimizi tamamladık, sonra o askerliğini yaptı. 6 yıl birbirimizi bekledik ve 25 yaşında nişanlandık.
Her şey o kadar güzeldi ki, birbirimizi çok seviyorduk. Nişanlı olduğumuz dönemde eşimle haftada en az 2-3 kez birlikte oluyorduk. Cinsel yönden de beni tatmin ediyordu. Zaten 26 yaşında da evlendik.
İkimiz de üniversite mezunuyuz ve çalışıyoruz. Evleneli 4 yıl oldu. Evliliğimizin ilk yılı çok güzeldi, daha sonra sorunlar başladı. Eşim çok iyi biri, beni de çok seviyor ama eş olarak sorumluluk sahibi değil.

SON İKİ YILDIR CİNSEL İSTEKSİZLİĞİ VAR

Son iki yıldır eşimde cinsel isteksizlik var. Bir ay birlikte olmasak umurunda bile olmuyor. İlişkimiz hep benim ona yaklaşmamla gerçekleşiyor. Ben de bir kadın olarak bundan haliyle sıkıldım. Eşimle bu konuyu kaç kez konuştuk, artık mutlu olmadığımı, evliliğimiz için benim kadar mücadele etmediğini ve cinsel yönden neden istekli olmadığını tartıştık. Ama o “düzelecek her şey” demekten başka bir şey yapmıyor.
Neden olarak da “işyerinde çok yoğun oluyorum, kendimi çok halsiz hissediyorum” demekle yetiniyor ve geçiştiriyor. Sanırım evliliğe alışamadı ya da ona zor geldi, bilemiyorum.
Bir de ben iki yıldır bebek istiyorum ama olmuyor. Doktora gittim, muayene oldum. Doktor bende hiçbir sorun olmadığını, istediğim zaman hamile kalabileceğimi söyledi. Belki de doğru düzgün ilişkiye girmediğimiz için çocuğumuz olmuyor.
Kendisine kaç kez, “sen de gel doktora gidelim” dedim ama hep erteledi beni. Evliliğimizde de mutlu olmadığımı evlilik danışmanına gitmemizin faydalı olabileceğini de söyledim ama onu da kabul etmiyor.
Ben de artık hep benim isteğimle cinsel ilişki yaşamamızdan ve bebek için tek başıma mücadele vermekten sıkıldım.

ALTI AY ÖNCE BAŞKASIYLA YAKINLAŞTIM

Bundan altı ay önce meslektaşım olan biriyle tanıştım. Onun da eşiyle sorunları vardı. Görüşmeye başladık ve zamanla da birbirimize aşık olduk.
Eşlerimizde bulamadığımız huzuru, mutluluğu, aşkı birbirimizde bulduk. Birkaç kez, yanlış yaptığımızı düşünerek ayrıldık ama tek bir gün bile ayrı duramadık, çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Ayrı şehirlerde olmamıza rağmen ya ben ona gittim ya da o geldi. 15 günde bir mutlaka görüşüyoruz. Evliyken bu şekilde sürdürmek istemiyoruz ilişkimizi, ama onun iki çocuğu var ve eşi ayrılmak istemiyor.
Çocukları daha çok küçük, biri dört yaşında diğeri ise üç aylık. Bana beklememiz gerektiğini söylüyor ama benim beklemeye sabrım yok. İlişkimiz bu şekilde, öğrenilirse ikimizin de çok kötü duruma düşeceğimizi biliyorum.
Eşimle onunla tanıştığımdan beri, yani altı aydır birlikte olmuyorum ve eşim bu altı aydır belki altı kez bile istekte bulunmamıştır. Zaten ben de artık istemediğimi söyledim. Eşimin ilgisizliği beni de ondan soğuttu sanırım. Yoksa severek, aşık olarak evlendiğim adama neden ihanet edeyim ki?

ÇOCUKLARI YÜZÜNDEN MUTSUZ OLMAKTAN KORKUYORUM

Şu an ne yapacağımı bilemiyorum, ya eşimden ayrılıp sevdiğimle evlenirsem, onun çocukları yüzünden mutsuz olursak? Çünkü eşi, ayrılırsa çocuklarını göstermeyeceğini söylemiş. O çocuklarının hasretiyle yanarken bu elbette beraberliğimize yansır. Bu yüzden çok korkuyorum ama eşimle de bu şekilde devam edemeyeceğimi biliyorum. Çünkü her yönden yaşamak istediğim her şeyi sevgilimle yaşıyorum.
Sanki yıllardır kocam oymuş gibi. Onun eşinden ayrılması çocukların psikolojisini nasıl etkiler? Onlar belirli bir yaşa gelinceye kadar beklememiz mi gerekir? Yanlış kararlar almak istemiyorum ama bu şekilde devam edemeyeceğimi de biliyorum.
Rumuz: Yorgun

Eşimden boşanmalı mıyım

Aşk insanı bencilleştiriyor. Hele bu aşık olan kişi eşiyle mutlu olamamış, istediği çocuğa bir türlü kavuşamamış biriyse...
Onu kınamaya hazırız hepimiz de, bir de durumu bana içini döken bu hanım okurum açısından değerlendirelim.
Evliliğini kurtarmak için elinden geleni yapmış. Bebek istemiş onun için de çabalamış ama adam hep duyarsız ve ilgisiz kalmış. Aldatılmalı mıydı? Hayır... Ama mutsuzluk da sonsuza kadar süremez. Burada ikisi de evli ve mutsuz iki insanın yaşadığı aşkı yargılıyoruz.
Ben bu hanıma, ne olursa olsun artık evliliğini bitirmesi gerektiğini söylemek istiyorum. Ya siz ne düşünüyorsunuz?
Lütfen yazın, birlikte değerlendirelim bu mektubu.