Paylaş
Merhaba Güzin Abla ben 28 yaşında, üniversite mezunu, sosyal bir genç kadınım. Ancak bugüne kadar hiç sevgilim olmadı.
Eskiden bunu çok umursamazdım ama yaşım itibariyle bu durumu artık çok fazla ciddiye alıyorum.
Bugüne kadar ya benim istediğim kişiler beni istemedi ya da beni isteyenleri ben istemedim.
Ama şunu da belirteyim ki kimsenin kalbini kırmadım, hiçbir zaman kendilerini kötü hissetmelerine sebep olacak üslup kullanmadım.
Beni istemeyenlerin bu anlamda bana karşı kırıcı, kendimi değersiz hissettiren üslup, üstten bakışlarıyla ise çok karşılaştım.
Tüm bunlar hayatın bana sanki ederimin bu kadar basit olduğunu her seferinde hatırlatması gibiydi.
Bu durum kendimi değersiz hissetmeme sebep oldu.
Şu anda kendimi derin bir mutsuzluk içinde hissediyorum.
Büyük korku ve umutsuzlukları biriktirmeme sebep oldu bunlar.
Entelektüel birikimim ve okuduğum branşım sebebi ile bunların üstesinden gelebilecek biriyim. Bu anlamda çok kişiye yardımcı olmaya çalışmış ve daima hep çevreme destek olmuşumdur ama kendime ne yardımcı ne de destek olabiliyorum.
Kendimi tükenmiş hissediyorum ve sizin iki çift sözünüze de olsa çok ihtiyacım var. Cevaplarsanız beni çok mutlu edeceksiniz.
◊ Rumuz: Işığınıza ihtiyacım var
YANIT
Eğitimini tamamlamaktan, işini kurmak için çaba göstermekten, kısacası işten güçten aşka sevgiye fırsat bulamamış yüzlerce işkadınından birisin demek ki...
Bir gün geliyor, birden uyanıyorsun ve bir de bakıyorsun ki, yapayalnızsın...
Bütün o kazandığın para, kurduğun iş, edindiğin mevki yalnızlığına hiç de fayda sağlamamış...
Yanında bir erkeğin yakınlığını, sevgisini, şefkatini aramaya başlamışsın.
Bu da çok doğal. Elbette ki bir eş ihtiyacı duyacaksın...
Her ne kadar pek çok kadın var güçleriyle kendilerini para kazanmaya yönlendirmiş gibi görünseler de, onların da seninle aynı duygular içinde olduklarından eminim.
Yalnız onlar senin kadar samimi ve dürüstçe bu durumu açıklamak istemezler.
Bu durumun kendini değersiz görmek gibi saçma duygulara kapılmana neden olmasını sana yakıştıramadım.
Dediğin gibi bunca eğitimin, entelektüel kişiliğin, hayattaki başarın böyle düşüncelere kapılmaman için yeter de artar bile. Sevebileceğin erkekle karşılaşman tamamen tesadüflere bağlı olabilir.
Bir gün hiç ummadığın bir yerde, ummadığın bir anda karşına çıkan birine tutkuyla bağlanabilirsin.
Ama bu biraz da sana bağlı, iş dışında sosyal aktivitelere de katılmalısın.
Bence evlenmek ve kendine bir aile seçmek için çok uygun bir zaman içindesin. Yeter ki, sırf evlenmek için olmadık birine kapılma. Ama bunu yapmayacak kadar donanımlı bir genç hanım olduğunu düşünüyorum.
Ailesini bahane edip benimle kaçarak evlenmek istiyor
Selam Güzin Abla ben 22 yaşındayım ve bir erkek arkadaşım var. Erke arkadaşım benimle kaçarak evlenmek istiyor. “Gel Allah’ın emriyle iste” diyorum ama ailesini bahane ediyor.
Ailesi uzakta yaşıyor. “Annem ve babam hasta. Yolculuğa dayanamıyorlar, gelemezler” diyor. Onu çok seviyorum ama ailemden de vazgeçmek istemiyorum. Sizce kaçarak evlensem beni ne gibi bir hayat bekler? Üstelik evlenince bebeğimiz oluncaya kadar ailesiyle beraber yaşayacakmışız, sonra ayrı eve çıkacakmışız. Sizce ne yapmalıyım? Yardımcı olursanız çok memnun olurum.
◊ Rumuz: Zor karar
YANIT
Sevgili kızım, her zaman kaçmanın, kaçarak evlenmenin karşısındayım.
Çünkü ailenin bilgisi, rızası olmadan yapılan evliliklerin iyi sonuçlanmadığına defalarca şahit oldum.
Ailen elbette ki önemli, sen öyle sahipsizmiş gibi, tek başına sadece sevdiğin gencin ailesiyle mi düğün yapacaksın?
Ne demek ailesi uzun yolculuğa gelemezmiş, bence de bahane bu.
Hem diyelim ki onunla ailenden habersiz kaçtın, seni alıp götürdü.
Seninle evleneceğinden emin misin, ya ailesi seni istemiyorsa, sana bunu söyleyemiyorsa, seninle nikâhsız oturmayı düşünüyorsa?
Sen evden kaçtığında ailen seni geri isteyecek mi? Sana kırıldıkları için, kapıyı yüzüne kapatmayacaklarından emin misin? Belki seni geri alırlar ama bu durumdan hem sen hem de onlar utanç duymazlar mı?
Bence her şeyin yerli yerinde, usulüne uygun olmasında yarar var.
Ailesi gelsin, seni istesin... Ailen de rıza gösterip, uygun görürse evinden gelinliğinle, mutlu ve huzurlu ayrılırsın.
O zaman ailesiyle birlikte oturmanızda bir sorun olmaz. Pek çok genç çift gibi maddi açıdan toparlanıncaya kadar birlikte kalmanız kabul edilebilir ama kaçmayı asla düşünmemelisin.
Paylaş