Paylaş
Merhaba abla, ben 23 yaşında ve evli bir kadınım. Eşimle isteyerek evlendim. İlk 6 ay kayınvalidemle oturdum. Ama anlaşamadık, bana iftiralar attı, sonunda evden ayrıldık.
Aslında eşimle baştan beri ilişkimiz bir garipti. Nişanlıyken ev halimi görmek istedi. Ev halimle göründüğüm bir fotoğrafımı gönderdim, kilolu olduğum için beğenmedi.
“Zayıflayacaksın değil mi?” diye zorlamaya başladı.
“Ben hep böyleydim, yapım bu” diye karşılık verdim. “Neyse” deyip kabullendi.
Evlendik. Bu sefer de yaptığım yemeği, kişisel bakımımı, temizliğimi beğenmemeye başladı. Basit bir beğenmeme halinden bahsetmiyorum...
“Evi pislik götürüyor. Ben bu çorbayı içmem, iğrenç” gibi sözler sarf ediyordu sürekli.
Çocuğumuz oldu ama değişen hiçbir şey olmadı. Her gün kavga ediyorduk. Başlarda hakkımı savunmaya çalıştım. Beni kırdığını, üzdüğünü söyledim.
Bir kez olsun özür dilemedi.
Öyle bir noktaya geldik ki artık, ciddi bunalıma girdim. Kendimi iğrenç hissediyordum.
Sadece bebeğim için hayatta kalmaya çalışıyordum.
Zaman zaman şiddet de vardı, küfür de. Dayanamadım, babamı aradım bir gün. İlk uçakla yanıma geldi. Evi terk edecektim, kararlıydım. Ama bu sefer ağlayıp yalvarmaya başladı.
Pişman olduğunu söyledi.
Babam 4 gün yanımızda kaldı, o 4 gün içinde beni ikna etmeyi başardı. İlk zamanlar iltifatlar havada uçuşuyordu. Ama çok geçmedi, yine bozuldu aramız.
Son olarak “Yatak küçük, çocukla siz burada yatın” bahanesiyle salonda yatmaya başladı. Bunaldım, yoruldum.
Soğudum ondan. Ne olur yardım et. Oğlum için, kendim için, ne yapmalıyım?
◊ RUMUZ: EŞİM BENİ BEĞENMİYOR
YANIT
Sevgili kızım, öncelikle sana şunu sormak istiyorum:
Böyle bir adamla neden evlendin? Seni beğenmeyen bir adamla neden ısrarla evlenmek istedin?
Sana şiddet uygulayan, hakaret eden, aşağılayan, kadınlık gururunu ayaklar altına alan bu adamla hâlâ yaşamak istemen beni şaşırtıyor. Çocuğun varsa var, çocuklu olup da eşinden boşanan bir sen mi olacaksın? Neden korkuyorsun ki?
Bak ailen sana destek olmaya hazır üstelik... Eminim boşanıp evine döndüğünde seni de, bebeğini de bağırlarına basarlar. Unutma ki bana yazan yüzlerce kadının boşanmak istememesinin en önemli nedeni, ailelerinin “Kocandır, katlanacaksın, döverse döver, biz sana ve çocuğuna bakamayız, ne halin varsa gör” demeleri.
Sen şanslısın.
Ailen sana kucak açıyor, sana destek oluyor. Hele bir de senin şiddet gördüğünü, intiharı düşünme noktasına kadar geldiğini bilseler, eminim bir an bile düşünmezler seni yanlarına almak için.
Güzel kızım, 23 yaş ne demek? Hayatının baharındasın, en güzel yıllarındasın.
Neşeli ve cıvıl cıvıl olmalı, çevrene mutluluk saçmalısın.
Oysa tam aksine acılar içinde yaşıyorsun. Yazık değil mi sana? Geçen zaman geri gelmiyor. Sağlığını kaybedersen o minik masum yavrucağa kim bakar? Aklını başına topla, ailenin yanına dön ve bir an önce boşan o adamdan.
Seni kandırmasına da izin verme.
Paylaş