Evlilik için beni bekletiyor

Merhaba Güzin Abla, kafam çok karışık. 3 yıllık bir ilişkim var. Ben 22 yaşındayım, sevgilim ise 24 yaşında. Her evlilik konusunu açtığımda o kapatmak istiyor. “Ev alacağım” diyor ama bir birikimi yok. Hâlâ da birikim yapmıyor. Babasının yanında çalışıyor. Bu konuyu babasına açacağını söylüyor ama açmıyor.
Ben de en azından bir söz yapalım istiyorum. Onun aklında 3 yıl sonra evlenmek var. Abisi 28 yaşında, nişanlı, 3 seneye kadar evlenecek. Tabii onun da bir sürü masrafı olacak. Bu yüzden de ben sevgilime kredi çekip birlikte ev almayı teklif ettim, kabul etmedi.
Henüz yaşça küçüğüm belki ama bu ilişkinin artık bir adı olsun istiyorum.
Evlenmesek de nişanlı olalım...
“Tamam, 3 sene beklerim diyorum” ama hâlâ resmi bir adım yok abla. 3 yıldır beraberiz, toplamda bana 3 kere hediye almamıştır. Bırak hediyeyi, bir çiçek bile almadı. Neymiş, sevmiyormuş böyle şeyleri...
Geçen gün de bana bir görücü çıktı. 28 yaşında biri. Evi var, durumu iyi. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Ben sevgilime 3 yılımı verdim. Beni 3 yıl daha bekletip, “Yapamadım, ev alamadım, biraz daha bekleyelim” de diyebilir.
30’uma kadar bekleyecek miyim? Sevgilimin annesiyle, kardeşiyle tanıştım, onlar da istemeye gelelim demiyorlar. Hiç anlayamadım, ne yapmalıyım? Sence hangisi doğru?
◊ Rumuz: Ne kadar beklemeli

Cevap

Sevgili kızım, önce sen kendi kendine cevap ver. Senin için bu gençle evlenmek mi önemli, yoksa her kim olursa olsun, evlenmek mi...
Bu gencin alacağı ev mi, yoksa onunla yapacağın evlilik mi?
Henüz 22 yaşındasın.
Sevgilin de 24 yaşında.
Yani ikiniz de çok gençsiniz. Sen evlilik diye tutturmuşsun.
3 yıldır berabermişsiniz ama onu gerçek anlamda seviyor musun? Onun seni yeteri kadar sevdiğine inanıyor musun? Ondan şikayetçiymişsin gibi görünüyor aslında.
Sana hediye almadığından, bir çiçek bile getirmediğinden yakınıyorsun.
Evliliği ciddiye almadığını, ilişkinizi resmileştirecek hiçbir adım atmadığını söylüyorsun. Ama ne olursa olsun onunla evlenmek istiyorsun. Evlenseniz bile mutlu olabilecek misin onunla? Ama anlaşılan o ki, ailesi de sizi henüz çok genç görüyor, ilişkinizi ciddiye almıyor.
Onlar için öncelik büyük oğullarının evliliğinde...
Dediğin gibi iki evlilik ve alınması gereken iki ev, orta halli bir aileye ağır gelebilir.
Bu nedenle sen biraz daha bekleyecekmişsin gibi görünüyor. Bu arada sevdiğin genç de seninle evlenmek için sabırsızlanmıyor.
Bana kalırsa bu genç adam pek de kaçırılmayacak biri değil aslında. Seni mutlu edeceğinden de emin değilim. Tabii bunu senin yazdıklarından çıkarıyorum.
Ya da senin için evlilikse önemli olan, seni görmeye gelen, maddi durumu yerindeki o genci seçeceksin.

“Biz” olmayı başaramadık

Sevdiğim kişiyle 3 sene önce sosyal medya üzerinden tanışmıştık.
Birbirimizi yakından hiç görmedik. 6 ay kadar sosyal medya üzerinden görüştük. Ama hep kavga ettik, ayrıldık.
Sonunda her yerden engelledim, numaramı da değiştirdim. Çok takıntılı biriydi ama sevmiştim onu.
Onun yüzünden psikolojik tedavi gördüm, hâlâ da devam ediyorum.
Ama ona hiç kızamıyorum.
Geçenlerde yazdım ona “barışalım” diye. Değiştiğini ve pişman olduğunu söyledi. Aslında ayrılığımız mezheplerimizin farklı olması yüzündendi. Benim için sorun yoktu ama ailem için sorundu.
Sırf bu yüzden yine vazgeçtim. 3 sene içinde başkalarıyla da konuştum ama onun yerini kimse dolduramıyordu.
Kafam çok karışık. Sosyal medya hesabına baktığımda hep başka kızlarla olan yazışmalarını gördüm.
Ama beni sevdiğini, unutamadığını söylüyor. Bana yol göster abla, ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: 17 yaşımsın

Cevap

Sevgili kızım, sorun onda değil ki, sende... Aranızdaki mezhep farkını düşünüp, olamayacağına karar veren sensin. Kavga ettiğinizi söylüyorsun da, kavgalarınızın nedeninden pek söz etmemişsin.
Hem zaten eğer anladığım doğruysa, sadece 6 ay süren bu ilişki sırasında (tabii buna ilişki denebilirse) hiç yüz yüze görüşmemişsiniz.
Buna ne kadar ciddi bir beraberlik gözüyle bakılabilir ki?
Sonuçta 3 yıl geçmiş olsa da onu unutamayan ve yeniden başlamak isteyen sensin. Sonra düşünüp vazgeçen de sensin.
Ama bu uğurda psikolojik tedavi gören de yine sensin.
Bu kadar kısa ve aslında yüzeyde kalmış bir arkadaşlık için bunca üzüntü, sorun, psikolojik tedaviye kadar uzanan bir huzursuzluğa değer mi? Hem de yaşamının en güzel çağında, 17 yaşında...
Yapma lütfen kızım, gerçekten yapma... Bu günlerine yazık etme...