Evladımı evime alamıyorum

Merhaba Güzin abla... Ben dört sene önce ikinci evliliğini yapmış bir kadınım. İlk evliliğimden bir kızım var. Eşimin de aynı şekilde ilk evliliğinden bir evladı var.

Derdim şu: Benim kızımın özel bir durumu var ve o yüzden eşim yanımızda olmasını istemiyor. Kızım da annemde kalıyor. Eşim ona asla yakınlık göstermiyor.

Ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum ama sürekli konuyu değiştiriyor.

Kendi kızı annesiyle sorunlar yaşayıp da bunları anlattığında hiç tereddüt etmeden “Seni yanıma alacağım” diyor. Ama iş bana ve kızıma gelince oralı olmuyor.

Eski eşinin ve kızının bir dediğini iki etmiyor. Bizim ortak bir evladımız var, onun geleceğini hiç düşünmeyip sanki dünya sadece büyük kızının etrafında dönüyor gibi davranıyor.

Onun her dediği yapılıyor, en pahalı kıyafetleri giyiyor, özel okullarda okuyor ama sıra bize gelince nedense hiç parası olmuyor.

Kendi kızı rahatlıkla evimize girip çıkabildiği halde ben evladımı gönül rahatlığıyla evime alamıyorum. Evlendiğimiz zamanlarda da eşiyle yaşadıklarını çok anlatırdı, acaba hâlâ gönlü onda mı diye çok düşünüyorum.

Çok çaresizim, ne yapmalıyım?
RUMUZ: ÇARESİZİM

YANIT

Sevgili kızım, ikinci evliliklerde, eğer arada çocuklar da varsa bu tür sorunlar yaşanıyor ne yazık ki. Ve en çok acı çekenler yine ortada kalan çocuklar oluyor. Eşinizin bu adaletsiz tutumu nedeniyle üzülüyorsunuz elbette ama yine de söylemeliyim ki kızınızın ve onun kızının yaşadıklarını tam olarak bilemezsiniz.
Evlenmeden önce çocuklar konusunu hiç mi konuşmadınız?
Eşinize kızınızla ilgili endişelerinizi, onu yanınıza almak istediğinizi ya da arada bir gelmesini arzuladığınızı söyleyip de bir çözüm aramadınız mı?
Evlenme heyecanıyla bu hayati konuyu pas mı geçtiniz yoksa?
Ayrıca kızıyla ilgili tutumunu bana anlattığınız gibi ona da anlattınız mı?
Sizi ne kadar üzdüğünün farkında değil belki de...
Sizin çocuğunuz henüz küçük olmalı. Bu nedenle ergenlik çağındaki ilk çocuğuna daha fazla özen gösteriyor, onun psikolojisine ve sorunlarına daha fazla eğiliyor olabilir. Bu size biraz haksızlık gibi geliyordur, normaldir.
Ama bir de o kızın yerine koyun kendinizi.
Boşanmış çocukların ciddi sorunları oluyor.
Onlar ne yeniden evlenmiş babalarının ne de yeniden evlenmiş annelerinin yanında kendilerini tam anlamıyla yuvalarında hissedebiliyor. Bu parçalanmış aile ortamında gerçek anlamda bir sevgi ortamı bulamıyorlar.
Her şeyi yarım onların...
Sizin kızınızın da elbette gelip sizinle birlikte zaman geçirmesini istiyorsunuz. Ama bunu evlenmeden önce halletmeliydiniz. Eşinizle bu konuyu açık açık konuşmalıydınız.
Bu arada gönlü hâlâ eski eşinde mi diye düşünmeniz çok yanlış. Bu kuşku sizin eşinize karşı sürekli gergin olmanıza, ona düşmanca davranmanıza yol açar.
Bu gereksiz kuşkular mutluluğunuza gölge düşürür.