Eşim beni sürekli azarlıyor

Merhaba Güzin Abla, ben 3 yıllık evliyim. Eşimle ilişkimizi tarif etmem gerekirse, yeni ergenliğe girmiş bir kızla annesi gibi diyebilirim.

Ergenlik dönemindeki kızlar nasıl agresif bir tutum sergiliyorsa, eşim de aynı... Hangi lafıma ne zaman, nasıl tepki vereceğini bilmiyorum.

Ancak kendi istediği zamanlarda ben ona yaklaşabiliyorum. Ancak o isterse sohbet edebiliyoruz, ancak o isterse birlikte vakit geçiriyoruz... Akşama kadar çalışıyor, yoruluyor, bunu anlıyorum.

Ama benim de doğumuma bir ay kaldı. Nefesim kesile kesile yemek hazırlayıp evimi topluyorum. Ben de yoruluyorum ama bazen başımı onun omzuna koymak istiyorum. Beni azarlıyor, sürekli kızıyor.

Her geçen gün sanki sevgisi azalıyor gibi hissediyorum. Artık ben de ondan soğumaya başladım. Sorunumuzu çözememek bir yana, sürekli bana kızması, çocuk azarlar gibi azarlaması kırıyor.

Tabii o kırıldığımı da görmek istemiyor. Sebepsizce azarlıyor, iki dakika sonra gelip güldürmeye çalışıyor, vicdanını rahatlatıyor.

Ama her seferinde bunu yapmasından sıkıldım.

Ben çocuğuma göstereceğim bir hamilelik fotoğrafım olsun istedim hep, eşimle yan yana.

Tenezzül edip 8 aydır onu bile çektirmedi. Akşamları da evde sürekli telefonunda oyun oynuyor. İnsan hiç mi eşiyle sohbet etmeye ihtiyaç duymaz anlamıyorum. Artık kelimeler boğazıma düğümleniyor.

Ben de tavır koymak istiyorum. Sizce abartmış mı olurum? Ya da hamile olduğum hormonların etkisiyle yanlış mı düşünüyorum?

Rumuz: E.C.

YANIT

Sevgili kızım, hamilelik sırasında kadınların aşırı hassas oldukları bir gerçektir. Ama senin bu durumunda sorunun sadece senin hamileliğinden kaynaklanmadığını düşünüyorum.

Bana kalırsa eşin pek sık rastlanan şu büyümemiş erkek çocuklardan biri.

Henüz baba olacak olgunluğa da ulaşmamış.

Evlendikten hemen sonra hamile kalsaydın, senin hamileliğine alışamamış, bu nedenle sana böyle davranıyor diyecektim.

Ama anladığım kadarıyla bu 3 yıllık evliliğiniz içinde de seni sürekli kırmış, aksi davranmış, hiçbir sözüne katlanamamış, seni hep ezmeye çalışmış.

Bu eşinin seni kıskandığını gösteriyor. Senin eğitimin eşinden üstün seviyede mi?

Ailenin durumu onunkilerden daha mı iyi?

Sen çevren tarafından çok mu sevilen, beğenilen bir kadınsın?

Bilemiyorum ama tekrar ediyorum, senin sorunun bence eşinin hiç büyümemiş bir çocuk olmasından kaynaklanıyor.

Sen de ona çok fazla yüz vermişsin, hiç tepki göstermemiş, nasıl kırıldığını yüzüne vurmamışsın.

Evliliklerin ilk yıllarında bu tür uyum sorunları ortaya çıkabilir. Üstüne üstlük bir de hamile kalmışsın. O hâlâ bir çocuk gibi olduğundan, şimdi aileye gelecek bebeğin onun saltanatını bozacağını düşünüyor olabilir.

Senin sevgini paylaşmak istemeyebilir.

Sen de güçlü ol, onu annesinin azarlayacağı gibi azarla, sıkıntını açık açık anlat. Şöyle bir silkelensin.

Gerçekten tavrını koy ve bu duruma artık katlanamadığını söyle.

Seni böyle kırdığının belki de farkında bile değil.

Ona gerçek duygularını anlatabilmelisin. Bir çocuğu olacağını, bir bebeğin sorumluluğunu taşıyacağını artık anlamalı...