Çok çelimsiz ve ufak tefeğim

Güzin Abla

Rumuz: Erenköy'den Ufuk

Sevgili ablacığım, ben 18 yaşında bir okurunuzum. Benim derdim, yaşıma göre çok çelimsiz ve ufak tefek bir genç kız oluşum. Annem bana hamileyken bir rahatsızlık geçirmiş. Sanırım bu yüzden böyle olmuşum. Şu anda kilom 44, boyum ise 1.52 cm. Anlayacağınız gibi yaşıtlarıma göre çok küçük kalmışım. Bu yüzden büyük bunalım içindeyim. Üstelik çalışıyorum. Size sormak istediğim; acaba benim biraz daha irileşmem, kilo almam ve boyumun uzaması için yapılabilecek birşey var mı? Çalıştığım için çok sigara içiyorum. Acaba çok sigara içmemin bu konuda olumsuz bir etkisi olmuş mudur?

Tabii ki olmuştur kızım, tam gelişme çağında gıdana dikkat edeceğine, sana her açıdan olumsuz etkiler yapabilecek sigarayı içip yalnız gelişmene değil tüm sağlığına zarar vermişsin. Annenin hamileliği sırasında geçirdiği hastalık (Her ne ise söz etmemişsin) belki ana karnındaki gelişmen açısından engelleyici etki yapmıştır. Ama bana kalırsa sen, daha sonra iyi bakılmamış olmalısın. Doğum sonrası bakım ve gelişme çağının önemini gözardı edemeyiz. Düşün ki, bazı bebekler prematüre olarak (Erken doğum sonucu) dünyaya gözlerini açarlar. Gelişmeleri tamamlanmamıştır. Bu bebeklerin bile iyi bir bakımla tüm çocuklukları, hatta olgunluk dönemleri sırasında normal hatta bazen iri yarı, yapılı insanlar oldukları dikkat çeker. Sonuçta bu soruna artık kafanı takmayıp, bundan sonra kendine dikkat edebilirsin. Bir jimnastik salonuna devam edebilir, buradaki hocandan gelişmen için neler yapabileceğini öğrenebilirsin. Bir yandan da özel bir beslenme sayesinde vücut kasların gelişebilir, boyun (Çok fazla olmasa da) birkaç santim daha uzayabilir. Yine de ufak tefek, sevimli bir genç kızın isterse çok da çekici olabileceğini hatırlatmalıyım. Yeter ki yüzünden gülücüğünü eksik etme kızım.

Duygularımı ona açmalı mıyım?

Karşılıksız sevgi

Güzin Ablacığım, 19 yaşında bir okurunuzum. Özel bir şirkette depo görevlisi olarak çalışıyorum. Şirketimizde bir yıl önce işe başlayan bir genç hanımı seviyorum. Çok güzel bir kız. Ama bir türlü ona bu konuda bir şey söyleyemiyorum. Hiç aklımdan çıkmasa da ona yaklaşamıyorum. Eğer duygularımı açıklarsam, ilgimi belli edersem ters bir tepki alırım, benimle hiç konuşmaz diye korkuyorum. Sizce bu karşılıksız sevgiyi sürdürmeli miyim? Yoksa tüm sonuçlarına katlanıp, ne olursa olsun diyerek ona duygularımı açıklamalı mıyım?

Sevgili oğlum, sevgi elbetteki çok güzel bir duygu... Hatta hayata anlam kazandıran tek duygu. Ancak bu duygu karşılıklı olursa mutluluk verir. Aksine karşılıksızsa insanı bunalıma iter. Bu genç hanımın sana karşı nasıl bir tutum içinde olduğundan hiç söz etmemişsin. Seninle konuşur mu, sana zaman zaman gülümser mi? Tatlı tatlı bakar mı? Yoksa herkese olduğu gibi sıradan, yüzeysel, renksiz bir ifadesi mi vardır sana karşı? Bütün bunları düşünüp öyle karar vermek zorundasın. Gerçekten onun sana karşı hiç ilgisi yoksa, seni diğer iş arkadaşlarından ayırt etmiyorsa, sana karşı özel bir sempatisi yoksa, tutup da ona karşı duygularını açman yerinde olmaz. Senden bucak bucak kaçacak, gördüğü yerde yolunu çevirecektir. Sana verdiği selamdan bile vazgeçecektir. Yok eğer bakışlarında, hareketlerinde sana karşı daha değişik, daha özel birşey hissediyorsan o zaman bir şekilde ona duygularını açabilir, masasına bir çiçek bırakıp, küçük bir not ekleyebilirsin. Ama bu hissettiğin normal arkadaşlık sınırları içinde kalan davranışlar da olabilir. Bu ayrımı iyi yapmalısın. Eğer seninle ilgili değilse oğlum, sevgini yüreğine gömmekten başka çaren yok. Yüreğinin bir başkası için çarpmasını zamana bırakmalısın.