Merhaba Güzin Ablacığım, ben Ege Üniversitesi Bilgisayar Programcılığı mezunuyum. Aynı zamanda çalışıyorum. Altı ay boyunca bir erkek arkadaşım oldu. O muhasebeci olarak görev yapıyor. 28 yaşında, ben de 24 yaşındayım. Onunla chat’te tanıştık. Amacım birini bulmak değildi. Düzeyli bir şekilde arkadaşça konuştuk. Daha sonra benimle yüz yüze görüşebilmek için buraya geldi. Böylece çıkmaya karar verdik. Telefonlaşmaya da başladık. Her ay bir kez geliyordu. Artık ciddi olduğumuzu düşünüyordum. Annemin ve ablamın da haberi vardı. O ise "Akşamları ailemin yanında rahat konuşamıyorum" diyordu ve bu bende şüphe uyandırdı. Doğum gününde ona saat alıp gönderdim, çok mutlu oldu ve o gün bana evlenme teklif etti.
Ama aradan bir ay bile geçmeden, "Görüşmeyelim artık" dedi ve ilişkimizi bitirdi. Çok şaşırdım, çok ağladım; inanamıyordum. Aynı gün bana mail attı, benden af diledi ve beni sevdiğini yazdı. Bitmek üzere olan bir evliliği olduğunu, beni çok sevdiğini, ona biraz zaman verirsem benimle evlenmek istediğini de yazdı. Üstelik bir de 3.5 yaşında bir kızı varmış. Onunla artık görüşemezdim, hattımı değiştirdim. Ama bir şekilde hep bana ulaştı. İş yerimi aradı, mesajlar attı ve geldi. Ben evli birisiyle görüşemem dedikçe, "Mutluluğu seninle yaşadım, seni kaybedemem" diyordu.
Aslında ben de onu seviyordum, ama bir kızı olduğunu düşünerek duygularıma engel olmaya çalışıyordum. Yuva bozan biri olmaktansa onu unutmamın daha doğru olacağını biliyordum. Kişilik olarak insanlara kötü davranamam, kötülük yapamam çünkü aynı şey benim de başıma gelebilir. "Bu yuvayı sen bozmuyorsun, biz zaten ayrılacaktık, eşim de farkında" dedi. Doğum günümde iş yerime geldi, bana koca bir buket gül ve pasta getirdi. Akşam buluştuk, birbirimizi çok özlemiştik. "Sana geri geleceğim, mutlaka evleneceğiz" dedi. Ailem bunu asla kabul etmez, ama görünen o ki onun da boşanacağı yok. Birileri beni beğenmiş, oğullarına uygun görmüşler. Artık kesin karar vermeliyim.
á RUMUZ:O MU, BİR BAŞKASI MI?
Kızım, evli insanlarla ilişkiye asla sıcak bakmadığımı ve bu chat ortamındaki arkadaşlıklara da güvenilemeyeceğini kaç kez söyledim. Hem bu adamın 3,5 yaşında kızı varmış. Bu kızın babasız büyümesi demek, başına türlü işler açılması demek. Ayrıca önce evli olduğunu saklamış, daha sonra ortaya çıkınca "Boşanacağım, evleneceğiz" demeye başlamış. Boşanması gerçekleşse bile, yıllar alabilir. Karısı elbette nafaka isteyecek; çocuğu var, onunla sık sık görüşecek, çocuk nedeniyle hep aranızda olacak, sen bunlara katlanabilecek misin?
Erkekler kolay kolay boşanamazlar, kurulu düzenlerini bozmak istemezler. Bu sanal bir aşkmış, bunu noktalamak o kadar zor değil.
Sevgilim beni hiç anlamıyor
Sevgili Güzin Abla, her gün güzel tavsiyelerini okuyorum. Her seferinde bize ablalık yaptığını görüyorum. Umarım bana da çare bulursun. Ben sevgilimle iyi geçinemeyen biriyim. Bana sürekli haksız davranıyor ve beni hiç anlamıyor. Bana ne yapmam gerektiğini söylersen sevinirim. Allah seni başımızdan eksik etmesin.
á RUMUZ: N.TED
Güzel duaların için teşekkürler kızım. Ancak hep söylediğim gibi, bu hayat o kadar kısa ki... Böyle boş şeylerle mutsuz olmaya hiç hakkın yok. Sevgilin seni mutlu etmiyorsa, seni anlamıyor ve kırıyorsa, ne diye onunla bu beraberliği sürdürüyorsun?
Kendi kendine eziyet etmekten mi hoşlanıyorsun yoksa? Hiç düşünme ve bir an önce bitir bu ilişkiyi. Mutlaka ondan biraz daha iyisi çıkacaktır karşına. Hiç endişen olmasın. Gençliğinin kıymetini bil.
Aile meclisi toplanacak
Güzin Ablacığım, seni çok severek ve hiçbir yazını kaçırmadan takip ediyorum. En yakın arkadaşım da öyle. Bizim çok büyük, bizi depresyona sokan ölümü düşündüren bir sorunumuz var. Günlerdir evde düşünüyoruz, dışarı çıkmaya utanıyoruz.
Biz yurtdışında yaşıyoruz ve 19 yaşında iki genç kızız. Ailelerimiz aşiret mensubu olan tutucu insanlar. İnanın böyle yaşamak çok zor. Biz iki kader ortağı, iki Türk gencine aşık olduk. Türkiye’ye tatile geldiğimizde bu gençlerle arkadaş olduk. Bilemiyorum gençliğimize mi vermeli, çok büyük bir yanlış yaptık. Döndüğümüzde ise buradaki herkes haberdardı. Nasıl olduğunu asla bilemiyoruz ve korkudan dışarı çıkamıyoruz. Bunun en büyük nedeni de sokaktaki bir çocuğun kafamıza taş atmış olması. O kadar tutucu bir çevremiz var ki, sanırım büyüklerimiz aile meclisini toplayıp enine boyuna tartışmayı düşünüyorlar. Lütfen bize çabuk cevap yaz. Bu arada gönlümüzü verdiğimiz gençler, belli ki bizi kandırmış hiçbir haber alamıyoruz. Çok çaresiziz,sana ihtiyacımız var Güzin Abla. Yoksa canımıza kıymayı düşünüyoruz.
á RUMUZ: YARDIM ET KORKUYORUZ
Ah benim canım kızlarım, size nasıl yardım edeyim? Bunlar zaten en üzüldüğüm, en çaresiz kaldığım sorunlar. Aşırı tutucu, töre adına evlatlarına her türlü cezayı gözü kapalı bir şekilde vermekten kaçınmayan, kızlarına hayat hakkı tanımayan, onları gencecik yaşta solduran bu ailelere buradan hep seslenip duruyorum. Umarım bir gün sesimi duyabilirler. Siz de güçlü olun, kendinizi kapıp koyvermeyin. Elbette aile içinde sizi koruyacak birileri çıkar.