Cepten takibe izin vermesinler

Sevgili ablacığım, ben 40 yaşında bir okurunuzum. Sizi sevgiyle takip ediyorum ve her yazınızdan ders alıyorum.
Benim de sizinle paylaşmak istediğim bir konu var.
Bundan dört ay önce beni çok sevdiğim bir arkadaşım aradı. Çok üzgündü, “Konuşmamız gerek” dedi.
Yanına gittim ve anlattıklarına inanamadım. Bir GSM operatörünün “Kim, nerede?” diye bir takip sitesi varmış ve benim 35 senelik arkadaşım, eşini o site aracılığıyla takip ediyormuş. Çünkü aldatıldığını düşünüyormuş.
Bu olayı öğrendiğimde çok üzüldüm ve hemen bu takibi sonlandırmasını istedim. Çünkü bir kadın, kendine güveni yoksa böyle saçma işlere kalkışır.
Arkadaşım beni dinlemedi, sonunda istediği kanıta ulaştı ve çok üzüldü. Şimdi ise öğrendiklerine rağmen eşiyle beraber.
İşte bu mantığı anlamıyorum; kadınlarımız neden bu kadar gurursuz? Eşini başka bir kadınla yakalamak için uğraşır, sonunda yakalar ve sırf para için o adamla beraber yaşamaya devam eder! Bu nasıl mantıktır? İnsan nasıl kendini bu kadar aşağılayabilir?
Eğer kadın, eşinin kendisini aldattığını öğrenmişse, o evliliği hemen sonlandırması lazım.
Şimdi belki siz de “Ama ya çocuklar?” diyeceksiniz, fakat çocuklar, bitmiş bir evliliğin devamı için neden olamaz.
Bunu sebep gösteren -kadın ya da erkek kim olursa- aciz ve gurursuzdur benim gözümde.
Buradan kadınlarımıza seslenmek istiyorum; lütfen biraz gururlu olalım, kadınlığımızı koruyalım.
GSM operatörlerinden de bir ricam var; lütfen bu tür takiplere izin vermesinler.
Rumuz: Yanlış evlilikler

Doğru bir tespit bu. Gerçekten de kadın, gerçekleri öğrenmek ve ona göre hareket etmek istiyorsa, böyle bir sistem sayesinde eşini takip ettirebilir.
Ama ihaneti öğrenip de suskun kalacaksa, bir tepki göstermeyecek, boşanmaktan kaçınacaksa, o zaman bile bile bunu yaşamak hiç de kolay değil bence de.
Ben sizin kadar katı düşünmek istemiyorum, çünkü bazı kadınların ne kadar zor durumda olduklarını biliyorum. Maddi zorluklar ve hayat koşulları, ailelerin baskısı, çocukların duygusal sömürüsü, hep onlara engel olan unsurlar.
Ama dediğiniz gibi kadın boşanmayı düşünmüyorsa, eşini takip etmesi çok yanlış.

Eşime kaçtığım için ne düğün yapabildim ne gelinlik giyebildim

Güzin Abla, ben 24 yaşındayım. Kaçarak evlendim, bu yüzden gelinlik giyemedim, düğün yapamadım. Evime de kendi zevkime göre bir şey alamadım.
Maddi zorluklar yüzünden ilk çocuğumu aldırmak zorunda kaldım. Hem de çocuğum olmasını her şeyden çok istediğim halde...
Her şeye rağmen eşimi çok seviyorum.
O benim ilk aşkım. Yıllar sonra karşılaştık ve evlenmeye karar verdik. Ama mezhep farklılığından dolayı ailem karşı çıktı. Ben de ona kaçtım.
Şimdi ise psikolojik sorunlar yaşıyorum. Bir türlü unutamıyorum yapamadığım şeyleri.
İlk başlarda sorun olmaz diye düşünüyordum ama şimdi, özellikle gelinlik giymemeyi hiç kabullenemiyorum.
Bütün yaşama sevincimi kaybettim.
Rumuz: Bir avuç umut

Sevgili kızım, önemli olan sevdiğin adama kavuşmuş olman, onunla mutlu olabilmen değil mi?
Bütün bu saydığın şeyler çok mu önemli?
Ne şatafatlı düğünler yapıyorlar, ne gelinlikler giyiyorlar, ne dayalı döşeli evlerde oturuyorlar.
Ama bakıyorsun, bir yıl geçmeden boşanıvermişler! Bunlar mutlu olmaya yeterli mi?