Benimle yakınlaşmak istiyor ama ona karşılık veremiyorum

Bu ayrılığın ardından erkeklerden nefret eder hale geldim. Onurum incinmişti sanki. Aşktan da nefret etmeye başladım. Kendimde bir eksiklik hissediyordum. Biliyorum, “Bunlar çok yanlış düşünceler” diyeceksiniz ama hissettim işte...
Neyse ki 1,5 yıl sonra karşıma bir başkası çıktı. Bana kıymet veren, değer bilen, kendimi yanında huzurlu hissettiğim, yanında ruhumu dinlendirebildiğim biri var şimdi hayatımda.
Henüz adını koyduğumuz bir ilişkimiz yok, fakat bana karşı duygularını her fırsatta dile getiriyor. Her şeye rağmen ona inanmakta zorluk çekiyorum. Artık sadece ona değil, çevremdeki tüm erkeklere inanamıyorum ya neyse...
Onunla birkaç defa yalnız kaldık. Bana yaklaştı, sarılmak, elimi tutmak istedi. Ben bir yere kadar rahatsızlık hissetmedim ama yakınlığı arttıkça bende haliyle bir uzaklaşma oldu. Ona karşılık veremedim, veremiyorum. Bu onu da çok etkiledi. Gururunun incindiğini, kendini ‘sapık’mış gibi görmeye başladığını söyledi.
Birkaç defa daha böyle bir yakınlaşma oldu aramızda. Fakat bendeki soğukluk devam etti. şimdi kadınlık duygularımın olduğundan dahi şüphe duyduğunu, hatta hasta olabileceğimi söylüyor.
Kendimi sorguluyorum, işin içinden çıkamıyorum. “Ben hasta mıyım” diyorum kendi kendime. Evlendiğimde eşimle de bu soğukluğu yaşayacak mıyım?
Put gibiymişim, evet haklı aslında. Onu anlayabiliyorum ama elimden de bir şey gelmiyor. Ne yapmalıyım, lütfen yardımcı olun...
Rumuz: Kedi

Sevgili kızım, bu durum genellikle baskıcı bir aile ortamında yetişen, küçük yaştan itibaren sürekli erkeklere karşı uyarılan genç kızlarda görülür.
Erkeklere yaklaşmaması gerektiği, yoksa hayatının hatasını yapacağı o kadar çok söylenmiştir ki, sürekli bir endişe ve ürkeklik duyar genç kız...
Cinsellik, tabu ve korkulacak bir şey gibi gösterilmiştir ona. Bilinçaltına yerleşmiş endişe ve korkular yüzünden bu tür sorunlar yaşayan kadın ve kızların sayısı sanıldığından çok daha fazla...
Bir de üstelik sen çok genç yaşta, daha ilk flörtünde hayal kırıklığına uğramış, sevdiğin erkeğin ailesi yüzünden seni bırakması nedeniyle bir travma geçirmişsin.
Bu genç adamın senin üzerine gelmek ve sana hasta olduğun korkusunu aşılamak yerine, anlayışlı ve sabırlı olması çok önemli. Onun bu tavrını hiç beğenmedim doğrusu...

Babam, hasta anneme ve bize şiddet uyguluyor

Sevgili Güzin Abla, ben 21 yaşında genç bir kızım. Babam, anneme, kardeşlerime ve bana ağır küfürler ediyor, bize şiddet uyguluyor. Artık bu duruma dayanamıyorum.
Biz dört kardeşiz, babam en küçük ağabeyimi evden attı. Anneme karşı da çok kötü davranıyor. Ama annem zaten hasta. Bir gün ona bir şey olacak diye çok korkuyorum. Artık sabrım tükeniyor.
Lütfen yardım edin, bana ne yapmam gerektiğini söyleyin. Babama karşı nasıl önlem almalıyım? Ona ne yapabilirim? Bir çare bulun, çıkmaza girdim, artık çare düşünecek halim kalmadı...
Rumuz: Kara melek

Canım kızım, babanın evde estirdiği terör havası elbette seni ve kardeşlerini inanılmaz bir psikolojik bozukluğa itelemiş.
Annenle baban arasındaki bu sürtüşme belli ki geçmişe uzanıyor. Annen belki de bu yaşadıkları nedeniyle hastalanmıştır. Hastalığının ne olduğunu yazmamışsın ama yediği dayaklar ya da yaşadığı ortam nedeniyle sağlığını kaybetmiş olabilir.
Böyle giderse, senin ve kardeşlerinin de hastalanma ihtimali çok yüksek. Bence ağabeyinin evden gitmesi hayırlı olmuş. Siz dört kardeş birlik olup, annenizi de alıp çekip gitseniz, hayatınızı kazanıp kendi başınıza yeni bir yaşam kursanız, bu cehennem hayatını yaşamaktan çok daha iyi olmaz mı?