Paylaş
Rumuz: İzmit'ten Erkek Düşmanı
Sevgili Ablacığım, 25 yaşında bir genç kızım. Çocukluğumdan bu yana ailemin, özellikle de annemle ablamın baskısı altında yaşadım. Beni sürekli olarak erkeklere karşı uyarıyorlardı. Erkeklerin ne kadar kötü olduğunu, kadınlardan istifade etmekten başka bir şey düşünmediklerini dinleye dinleye büyüdüm. Bu nedenle de erkeklerden hep kaçtım ve korktum. Neredeyse onlara düşman oldum. Bu durum geçen yıl bir gençle tanışıncaya kadar sürdü. Nasıl olduysa onunla arkadaş olabildim. Çok iyi bir çocuk. Beni çok seviyor ve çok düşünüyor. Ancak ona hiçbir şekilde yaklaşamıyorum. Bana dokunmasına izin veremiyorum. Tabii bu durum onu da üzüyor. Ve benden uzaklaşmasına yol açıyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyam, bu halimi nasıl yenmeliyim? Ben hiç erkeklere yaklaşamayacak mıyım?
Sevgili Kızım, çocukluğundan bu yana ailenin seni erkekler ve cinsellik hakkında yanlış yönlendirmesi, bilinçaltında bir korku yaratmış. Böyle yanlış eğitilen genç kızların bir bölümü, erkeğe öcü, cinselliğe ise korkulacak, utanılacak bir şey gözüyle bakıyor. Ve tabii bu yüzden de eşleriyle bile normal bir beraberlik yaşayamıyor. Evlilikte cinselliği, kadının erkeğin isteğine katlanması, boyun eğmesi gereken bir görevi olarak kabul ediyorlar. Hayatları boyunca orgazmı yaşamamış nice kadın var bu yüzden. Senin bu durumun bilincinde olman, bu halinin kökeninde yatan gerçeği bilmen işini kolaylaştırıyor kızım. Bir psikoloğa gider, bunu anlatırsın. Eminim kısa zamanda seni bu sorundan kurtarır. Hatta sevdiğin gençle birlikte psikoloğa gider, seni sevgisiyle nasıl bu saplantıdan kurtarabileceğini birlikte öğrenirsiniz.
Paylaş