Ben seni almıyorum ailen başına çalsın

Güzin Abla, ben 22 yaşında bir genç kızım. Sevdiğim kişiyle tam 5 sene görüştüm. Aramızda 11 yaş vardı. Ailem onu hiç istemedi, “Çok yaşlı, sana denk değil” deyip durdu. Onun ailesi de aynı şekilde beni kabullenmedi. Ama biz çok sevdik birbirimizi.
Zaman zaman ayrılmak istedim. Bazen cinsel içerikli konuşmalar yapıyordu, bundan tiksiniyordum. Ama ne yaparsam yapayım ondan vazgeçemiyordum.
Üzerimde çok baskı kuruyordu. Sosyal medya hesabı açmama bile müsaade etmiyordu.
Üniversiteyi kazandım. Ama o devamlı “evlenelim” dediği için, puanım çok yüksek olmasına rağmen sadece ön lisansa razı oldum.
Okul bitimine aileler buluştu. Onun ailesi, benim ailemle çok ters konuştu. Bizimkiler de “Olmaz” deyip kestirip attılar.
Yine ayrılmak istedim, o yine ilişkiyi toparlamaya çalıştı. Bu süre zarfında memuriyet kazandı. Üstelik de imtihanına ben çalıştırmıştım. Ailesinin yanına gidince her şey değişti. Beni arayıp “Bitti” dedi. Yanına gitmek istedim, “Seni kolundan tutar otogara atarım. Anneni de arar ‘Kızınıza sahip çıkın’ derim” deyip rest çekti.
Ayrıldık. Her şey bitti derken yeniden bana ulaşıp barışmaya ikna etti. “Bana zaman ver, ailemi ikna edeyim” diye konuştu.
O süre zarfında durmadan çıplak fotoğraf atmaya başladı. İyice tiksindim. “Karımsın, sen de bana çıplak fotoğraflarını at” diye zorluyordu. Asla kabul etmedim. Bu arada babası dayıma ulaşmış, “Biz kızınızı almıyoruz” demiş. Ailem de beni karşısına aldı “Kızım bu aileyle olmaz, yapamazsın” dedi.
Onlara kulak asmadım. Biz yine devam ettik. Bu süre zarfında meğer başka birini bulmuş. Sonra birden “Ekimde nikahım var. Şimdi ailen seni alsın da başına çalsın” deyiverdi. Hatta anneme küfür etti.
Beni tüm akrabalarıma rezil etti. 2 ay sonra nişan, 10 ay sonra düğün yaptı. Şimdi evli. Çok zoruma gidiyor. Olanları hazmedemiyorum. Ne yapayım? Bu acı nasıl geçer? Benim suçum neydi? Ben nasıl severim yeniden birisini?
Bir akıl ver ne olur...
◊ RUMUZ: BİR UMUT BEKLEMİŞTİM

YANIT

Gözünü seveyim saçmalama kızım, öyle de bir seversin ki hem de... Neden sevmeyeceksin?
Karşına biri çıkar, sana tüm yaşadıklarını unutturur, seni öyle mutlu eder ki, yaşadıkların sadece bir pişmanlık olarak kalır geçmişinde...
Hayatta zaman zaman büyük hayal kırıklıkları, büyük yıkımlar yaşanır ama hepsi gelir geçer. Zaten geçmese bu dünyada kimse ayakta kalamazdı.
Şunu unutma; bir kadın önce haysiyeti, gururu için yaşar. Sana bu şekilde davranan, seni bu kadar üzen, ona verdiğin sevgiyi ve emeği hiçe sayan birini elbette bir süre sonra unutacaksın.
Ancak şunu da söylemeden edemeyeceğim, aileler bu ayrılıkta çok büyük rol oynamış. Annene ve ailene karşı büyük bir öfke duyduğuna göre onların seni vermek istememeleri onu çok etkilemiş. Sen de sık sık ayrılmaya kalkışmışsın, bütün bunlar gururunu kırmış muhtemelen.
Onun ailesi de seni istememiş, size ters davranmışlar. İpler gerilmiş, iki ailenin arası düzelemeyecek şekilde bozulmuş.
Bu durumda ne yaparsan yap, bu evlilik zaten olmazmış, yürümezmiş. Sonuçta kendini toparlamaya bak, gururunla oynayan bu insanlardan kurtulduğun için sevinmelisin hatta...