Ben 70 yasındayım sevgilim ise 25

Benim canımı yakan bir konu var. Sizin aracılığınızla duyurmak istiyorum.
70 yaşında olan ben, 25 yaşında bir bey ile aşk yaşamaktayım. Mutluyuz ama ileriye dönük bir düşüncemiz yok.
Yani evlenmeyi düşünmüyoruz...
Bulunduğumuz bina 20 katlı ve apartmanda yaşayan büyük çoğunluk bizi sadece ayıplamakla kalmıyor, hayatımızı zindan etmeye çalışıyor.
Oysa dikkat çekecek hiçbir harekette bulunmuyoruz.
Aman efendim ben kaç yaşındaymışım? Böyle bir şeye nasıl cesaret ediyormuşum?
Soruyorum; aşkın kaç yaşa kadar müsaadesi var, buna kim karar veriyor, beni kim hangi sebeple suçluyor?
Şahsen anlamış değilim.
Efendim, onlar beni “anneleri” gibi görüyorlarmışmış. Bundan bana ne! Ben kimsenin annesi olmak istemiyorum.
Ben, BEN olmak istiyorum. Olması gereken de bu değil mi?
Ancak evlenirsem olurmuş! İyi de biz evliliği düşünmüyoruz. Müsaade etsinler de buna ben karar vereyim!
Buradan çıkıp onun evine gitmemeliymişim. 70 yaşında bir kadının cinsel hayatı olur muymuş?
Bu benim özelim, benim hayatım. Buna onlar mı karar verecek?
Bizi linç edecekler... Lütfen yardım edin, bizi kurtarın!
İlginize şimdiden çok teşekkür ediyorum.
◊ RUMUZ: KİM KARAR VERECEK

YANIT

Çok sevgili hanımefendi, önce sizi bu yaşta bu yürekliliğiniz açısından takdir ettiğimi söylemeliyim.
Bu yaşadığınız elbette herkesin cesaret edebileceği bir şey değil. Hayatınıza, kişiliğinize, sevginize sahip çıkmak adına verdiğiniz mücadelede ne kadar acı çektiğinizin de farkındayım. Şu sözlerinizinse arkasındayım: “Bu benim özelim, bu benim hayatım, buna başkaları mı karar verecek?” Çok haklısınız...
Bu beraberliğe uyum sağlayabiliyorsanız, mesele yok demektir. Öncelikle ben “Aşkın yaşı yoktur” sözüne inanırım.
Kendi kararlarınızı kendiniz verebilecek durumdasınız elbette. Ve bu sevgiyi ikiniz yaşadığınıza göre, bu sadece ve sadece ikinizi ilgilendirir.
İçinde bulunduğumuz ortamda, insanlar bazı ünlülerin kendilerinden 30-35 yaş küçük kişilerle beraber olmasını hoş karşılar, onay verirler.
Ama sizin gibi kendi halinde, kimseye zarar vermeden sevdasını yaşayan olgun yaştaki bir hanımefendiye, nedense ahlak dersi vermeye kalkışırlar. Özellikle bizim toplumumuzda en sık rastlanan şeydir bu...
Başkalarının hayatına burnumuzu sokmaya bayılırız.
Bir evin dört duvarının içine girip, orada olup biten her şeyi kontrol etmek isteriz.
Hangi yaşta ve konumda olurlarsa olsunlar, insanların hayatlarını yönetmek isteriz.
Onlara hayat hakkı tanımayız.
Kendilerine gelince her şey mübahtır, ama başkalarını ayıplamaya, ahlaksızlıkla suçlamaya hazırdır bu insanlar.
Bana kalırsa bu beraberlikle ilgili size tepki göstermek, karşı çıkmak sadece bu genç adamın ailesinin hakkı olabilir.
Ama bundan söz etmediğinize göre, sanırım onlar açısından bir sorun yok...
O halde, bırakın şu kısacık ömürde mutluluğu yakalamışken, sevginizi dilediğinizce yaşayın. Kim ne derse desin aldırmayın.
Apartmanınızda kimseyle de görüşmeyin, tartışmayın, size hakaret etmelerine fırsat vermeyin. Zaten siz de bu genç adamdan bir beklentiniz olmadığını, bu beraberliğinizin elbette bir gün noktalanacağını biliyor, söylüyorsunuz.