Babamın annemi 10 yıldır aldattığını yeni öğrendim

Günlerdir içinden çıkamadığım, bana göre çözümü zor bir sorunla karşı karşıyayım. Babam annemi aldatmış. Fakat bu aldatma belki de 10 yıl ya da daha uzun süreli bir gönül ilişkisiydi.

Sonuçta aldatmanın her türlüsü benim için ve birçok insan için iğrençtir. Kardeşim babamın telefonunu karıştırırken birçok mesaj görüyor. Bu arada bir takım kişiler evi arayıp bunları bize anlatıyorlardı. Ama ben de, annem de inanamıyorduk. Çekemeyen insanların yaptırdığını düşünüyorduk. Çünkü kendimizi imrenilecek bir aile olarak görüyorduk. Ama son mesajları kardeşimden duyduğumda çok kötü oldum. Numarayı aldım ve aradım o kadını.

Israrlı aramalarım karşısında dayanamadı ve konuştu. Babamı sevdiğini söyledi. "Sevgiye saygın varsa bizi anla" dedi, beni yaralayan daha birçok şey söyledi. Uzun yıllardır sürdüğünü anlattı. Babamı bırakacağını söyledi ama ben inanmıyorum.

Bu olayı babama da yansıttım. Ona bağırıp çağırdım. O da fazla savunamadı kendini; ama önce inkar etti. Bu olanlardan annemin tabii haberi yok. Babamla bir haftadır konuşmuyorum. Bu olay psikolojimi çok bozdu. Eşime karşı bile gereksiz negatif bir tutum sergiliyorum. Ama en azından eşim anlayışlı bir insan ve beni anlıyor. Sakinleştirmeye çalışıyor. Sürekli ağlıyorum. Bu ilişkinin sonu ne olacak bilmiyorum.

Toplumsal kuralları çiğneyen insanlara soruyorum; eğer içinizde karşınızdakine karşı bir takım duygular bitmişse, onu artık istemiyorsanız, kendinizi zorlamayın, hiçbir bahaneyle bir saniye bile kalmayın, kandırmayın! En katlanılmazı bu çünkü... Lütfen karşılıklı saygıyı yitirmeyin. Kadın, erkek fark etmez, eğer insansanız yapın bunu.

Şimdi soruyorum; çözümü nedir bunun? Anneme olayı söyleyip aile faciası mı yaratayım? Yoksa sessiz kalıp babama hayatım boyunca saygımı ve güvenimi mi kaybedeyim?

RUMUZ: ÖFKE

Yazdıkların çok etkileyici sevgili kızım... Özellikle de ihanet eden ve ettirenlere ithaf olmalı... Babanın sana yaşattıkları, elbette genç bir kadın için kolay kaldırılacak şeyler değil. Ancak bence olay ortaya çıktığına ve baban da senin tepkinden çekindiğine göre, sanırım bu ilişki bitecektir. Baban sürdürmek istemeyecektir. Bilmem çok mu safça düşünüyorum ama, o kadın da senin olayı öğrenmenden etkilenmiştir elbette.

Bu nedenle annenin bilmesinde hiçbir yarar yok. Onu korkunç derecede üzmenin dışında bir şeye yaramaz. Bence biraz sabırla olayın çözümlenmesini bekle. Baban bu kırgın tavrını elbette değerlendiriyordur.

Başka kadınlardan da çocuğu varmış meğer

Sevgili Güzin Abla, ben yurtdışında 16 yıl önce evlendim. Üç çocuğum var. Eşim başka bir kadınla yaşıyor. Ondan da iki çocuğu varmış. Bana "Yine birlikte kalalım. Eski hayatımıza devam edelim" diyordu. Ama 3 aydır arayıp sormuyor. Eskisi gibi eve gelmiyor artık.

Bir süre önce öğrendim ki, başka bir kadın daha varmış. Ondan da bir çocuğu olmuş. Ben 36 yaşındayım, kocam ise 43 yaşında. Ben bu yüzden çok hastalandım. Bu yaşta ilaçlarla yaşamak zorunda kalıyorum. Çok kilo verdim. Ne dersiniz; ben de kendi hayatımı yaşayabilecek miyim? Onu beklemeli miyim?

RUMUZ: İHANETİN BÖYLESİ

Kızım, öncelikle bu adamla evliliğini sürdürmen çok büyük bir hata... Yani canı istediği kadar kadınla beraber olup, her birinden birkaç çocuk yapıp, kendi keyfine göre yaşamak istiyor bu adam. Ne seni, ne çocuklarını ne de diğer kadınları düşündüğü vardır onun.

Senin gibi 36 yaşında genç bir kadını hasta etmesi bir yana, sana da hayatını yeni baştan kurma imkanı bile bırakmıyor anlaşılan. Sen hep onu bekle, umudunu kesme diye sana yeniden beraber olma masalları anlatırken, bir yandan da değişik hanımlarla beraberliğini sürdürüp, bol bol çocuk yapıyor. Tabii bu hanımlar da, sen de çok hatalısınız. Onun keyfine göre yaşamayı kabul etmişsiniz. Bir de üstelik hiç durmadan çocuk dünyaya getirmişsiniz.

Ne senden, ne o hanımlardan vazgeçer bu adam... Kendini böyle yıpratma, hastalanıp, kendi kendine acıyacağına, artık onu kafandan ve yüreğinden çıkar at... Senin için hálá hayatını yeniden kurma fırsatı var. Yeniden evlenemesen bile, dürüstçe bir işte çalışıp, kendine düzgün bir hayat çizersin. Belki de bir gün karşına adam gibi biri çıkar, seni mutlu eder. Ancak o eşinin çocuklarına bakması gerektiğini de unutma. Sen tek başına bu çocukların bakımını üstlenemezsin.

Sevseniz de evlenmek için acele etmeyin

Ablacığım, yaşadığım tecrübelere dayanarak size ve okurlarınıza söylemek istediğim bir şeyler var. Buradan tüm gençlere seslenmek istiyorum, eğer birini seviyorsanız, evlenmek için acele etmeyin. Elinizden kaçmaz; merak etmeyin. Flörtü uzatın.

"Ne fark eder, 10 yıl çıkanlar da bazen aynı şeyleri yaşıyor, ayrılıyor" diyorsanız, yanılıyorsunuz. Karar verdiyseniz, seçim sizin ama onu iyice tanıyın. Ailesine bakın, aslı nereli, araştırın... Önceki ilişkilerinin neden bittiğini soruşturun.

Ben çok kötü olaylar yaşadım, inşallah kimsenin başına gelmez, o yüzden acele etmeyin. Lütfen kimseye hemen güvenmeyin. Ben severek bir evlilik yaptım, ama dayak, hakaret, gece yarısı evden atılmalar, hepsini yaşadım. Sabrettim, en sonunda çocuğumdan da oldum, aldırdık.

Bir erkek, erkek gibi davranmıyorsa, başkalarına verdiği değeri sizden esirgiyorsa, hiç arkanıza bakmayın, çekin gidin. İlişkiyi bitirin. Emin olun daha sonraki acı çok daha ağır oluyor.

RUMUZ: F.U

Günümüzde evlilikten giderek soğuyan kuşağın çok da haksız olmadığı ortada... Ancak uyarıların çok yerinde. Evliliğe adım atarken, karşı tarafı mutlaka iyi tanıyıp, onu iyi tartmak gerekiyor.