Babam hakaret ediyor, annem ise şiddet uyguluyor

Merhaba Güzin Abla, 18 yaşıma gireceğim. Lise son sınıftayım ve bildiğiniz gibi sınav stresi bir gencin psikolojisini çok etkiliyor. Fakat benim tek sorunum bu değil.
Ben aileme yetemiyorum. Giyimim, ses tonum, inançlarım yüzünden aşağılıyor ve hakaretler ediyorlar. Babamdan bir genç kıza söylenmemesi gereken laflar işittim. Annem ise bana şiddet uyguluyor.
Çok başarılı bir öğrenciyim. Bölgemizdeki en iyi okullardan birinde okuyorum ve moda tasarımı üzerine eğitimime devam etmek istiyorum. Çok hayallerim var, fakat yoruldum Güzin Abla.
Biliyorum, bunca derdi olan insanın içinde benimki dert değil ama ben artık bir birey olarak kendimi var etmek istiyorum.
Uzaklaşmak istiyorum bu şehirden, bu evden ve bir daha dönmek istemiyorum.
Ben başarılarıyla övünmek yerine değersiz evlat olmaktan bıktım.
Maddi olarak her türlü imkanımız olmasına rağmen psikiyatra gitmek istememi bile şımarıklık olarak görüyorlar. Ben ne yapacağım?
◊ Rumuz: Yoruldum

YANIT

Sevgili kızım bu tür mektupları okuduğum zaman çok üzülüyorum ve çaresiz kalıyorum.
Çünkü ben eşler arasındaki tatsızlıklara, sevgililerin kavgasına, ihanetlere, ayrılıklara alışığım.
O konulara bir çözüm yolu bulmaya çalışıyorum.
Ama beni en çok üzen, işte bu annelerin, babaların çocuklarına karşı takındıkları düşmanca tavır...
Buna hem doğru düzgün bir çözüm bulamıyorum, hem de bu konuyu bir türlü kabullenemiyorum. Bir anne babanın evlatlarına eziyet edebilmelerini aklım almıyor.
Canım kızım, bana kalırsa senin değil, ailenin psikolojik sorunları var. Sana karşı bu tutumlarını başka türlü anlamam mümkün değil. Ne olursa olsun, bana göre senin bir an önce eğitimini tamamlayıp, kendi ayaklarının üzerinde durman gerekiyor.
Başarılı bir moda tasarımcısı olmak üzere yurtdışına, İngiltere ya da Fransa’ya gidip eğitimini orada sürdürmek için mutlaka çareler bulmalısın.
Gelecekte parlak bir tasarımcı olmaya odaklan sen, ailenle arandaki sorunlara değil. Sadece kendi yoluna bak derim.

En yakın arkadaşım bana ihanet etti

Güzin Abla, ben 20 yaşında bir kızım. Size başımdan geçen ve unutmak istediğim ama ne yaparsam yapayım unutamadığım bir olayı anlatmak istiyorum.
İlk önce bir kişi düşünün, bu kişiyi hayatınıza alıyorsunuz. Onu çok seviyorsunuz. Aynı şekilde o da sizi seviyor. Sonra “kardeş” gibi oluyorsunuz. Ama bir gün bir olay oluyor ve arkadaşınızdan ayrılmak zorunda kalıyorsunuz.
Fakat bir sorun var... Bu kişi psikolojik hasta, ama hasta olduğunu size söylemiyor. Size hayatını, yaşadıklarını anlatıyor, siz de bu kişiye hasta olduğunu bilmeden inanıyorsunuz, güveniyorsunuz.
Ve aradan yıllar geçiyor, bu arkadaşınızı tekrar hatırlıyorsunuz.
Onu aramak istiyorsunuz. Ama ne yaparsanız yapın bulamıyorsunuz...
Sonra birilerinden öğreniyorsunuz ki bu kişi psikolojik olarak rahatsızmış.
Peki siz ne yapardınız bu durumda...
Arkadaşınızı veya dostunuzu tamamen hayatınızdan çıkarıp onu unutur muydunuz? Yoksa onu tekrar aramak için her yolu dener miydiniz?
Tıpkı benim yaptığım gibi... Ben onu her yerde arıyorum ama nafile, hiçbir yerden ulaşamıyorum. Bu çok kötü bir durum, yaşamayan bilmez.
Bunu unutamıyorum.
4 yıldır hep içimde taşıyorum, ailem bile bilmiyor. Yani bu arkadaşımı biliyorlar ama onu bu kadar çok düşündüğümü bilmiyorlar. Söyleyemiyorum çünkü onlar hemen onu unutmam gerektiğini söylüyor. Bu arkadaşımı nasıl hayatımdan çıkarabilirim?
◊ Rumuz: Yardım edin

YANIT

Sevgili kızım, yıllardır aramadığın, sormadığın ama sık sık düşündüğün eski bir arkadaşını ne oldu da birden takıntı haline getirdin? Onun psikolojik sorunları olduğunu yeni öğrenmişsin. Bunu nasıl öğrendin bilemiyorum ama şimdi onu bu durumunu sana söylemediği için suçluyorsun.
İnsanlar genellikle psikolojik sorunları olduğunu söylemek istemez, çünkü ne yazık ki özellikle ülkemizde bu rahatsızlıkları “delilik” diye yorumlama eğilimi vardır.
Çok büyük bir haksızlık olsa da, bu böyledir.
Bir insanın ülseri ya da kalp rahatsızlığı olduğu zaman hiç kimse ona sorunlu biri gibi yaklaşmaz ama akıl ya da ruh sağlığıyla ilgili bir sorunu varsa, endişe duyarlar.
İşte arkadaşın bu yüzden sana bunu söylememiş olabilir.
Ayrıca onun sana ihanet ettiği düşünceni de anlayamadım. Yıllardır onu aramayan sen değil misin? Çok istersen, onu sosyal paylaşım sitelerinden de bulabilirsin. Onu bulduğunda sevgiyle ve şefkatle, anlayışla yaklaşacaksan, araştır...
Sitem edip, onu daha çok bunaltmamalısın.