Paylaş
Merhaba Güzin Abla, ben 24 yaşındayım ve 7 yıldır bir erkek arkadaşım var.
Geçen sene evlilik teklifi aldım. Planlarımıza göre bu yıl evlenecektik.
Annem ilk günden beri ilişkimi biliyordu. Abimle de erkek arkadaşımı tanıştırdım. Sonrasında babama konuyu açtık.
Babam ilk duyduğu anda erkek arkadaşımın soyadını başka bir aileninkine benzeterek “Hayır olmaz, kesinlikle evime bile giremezler” dedi. Tansiyonu 20’ye çıktı, konu öyle kapandı.
Sonrasında babam, erkek tarafını araştırmaya başlamış. Babamın sandığı aile olmadıkları ortaya çıktı ama sonrasında erkek arkadaşımın işini problem yaptı.
Erkek arkadaşım lojistikçi ama onu TIR şoförü sandı veya öyle anlamak istedi bilemiyorum.
“Sen annesi gibi pencereden yolunu mu gözleyeceksin” dedi.
Erkek arkadaşımın babası iş dolayısıyla yurtdışında yaşıyor. Orada kendine ait yeni lojistik firması kurdu. Erkek arkadaşımın annesi yabancı. Ama 18 yaşından beri Türkiye’de yaşıyor. Onunla da tanıştım. Bizden biri gibi.
Ama babam bunu da problem yaptı. Oysaki biz de göçmen bir aileyiz.
Babam sonra erkek arkadaşımın babası yurtdışında başkasıyla evli diye duymuş birinden. Daha önce hiç böyle bir şey duymadım, öyle bir şey olsa erkek arkadaşım bilmez miydi?
Sonrasında babam, “Bilindik aile değiller, soyu sopu belli değil” dedi. Erkek arkadaşımın dedesi de bulunduğumuz şehirde yaşamış.
Biz babamdan bir cevap beklerken, birkaç ay sonra erkek arkadaşımın babası Türkiye’ye geldi.
Babama ortak tanıdıkları aracılığıyla üç kez görüşmek için haber yollamış. Babam hiçbirini kabul etmemiş.
O da buna çok sinirlenmiş, artık onlar da beni istemiyormuş.
Gerçekten ne olduğunu anlamakta güçlük çekiyorum. 7 ay geçti, kimse bir sonuca varamıyor.
Babama erkek arkadaşımla tanışmasını söyledim. “O iyi biri olabilir, onun hakkında hiç kötü şey duymadım ama daha ailesini geçmedim” dedi.
Erkek arkadaşımla aramızda hiç sorun yoktu. Bu olaylardan sonra kavga etmeye başladık.
Bu yaşıma kadar ailemin her dediğini yaptım. Hep onları mutlu etmek için yaşadım. Ama bana kimse saygı duymuyor.
Üniversiteden mezun olduktan sonra çok iyi bir iş bulmuştum.
Babam sıcak bakmadı diye ona da gitmedim. Sayesinde 1.5 senedir işsizim.
Ailemi yok sayamıyorum. Ama şu bir gerçek ki önümde hep engeller.
Erkek arkadaşımla evlenmezsem bir daha kimseyle mutlu olamayacağımı biliyorum.
İçimde bir şeyler hep yarım kalacak. Ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: Çıkmazdayım
YANIT
Yok sevgili kızım, yanlış bir tutum içindesin. Belli ki baban seni hiç kimselere veremeyecek, dizinin dibinden ayırmak istemeyecek, çalışmana bile fırsat tanımayacak.
Sen de bu gidişle bir köşede yaşlanıp gideceksin. Abartıyorum sanma. Baban aşırı sahiplenme duygusu içindeki babalardan biri. Sana asla özgürce karar verme fırsatı tanımayacaktır.
Ne eş, ne iş bulman onu mutlu edecektir.
Kızım mektubunu okuduğumda şaştım kaldım. Bağışla ama baban her şeye karşı, bahaneler arayıp duruyor. Karşısına dünyanın en mükemmel erkeğini ve ailesini getirsen yine evlenmeni istemeyecektir.
Yalnız o mu, bak ne kadar iyi bir iş bulmuşsun ama ona da karşı çıkmış.
Olacak şey mi?
Sen artık ne yapıp edip kendi kararlarını kendin vermelisin kızım. Hâlâ küçücük bir kız çocuğu gibi davranmaktan vazgeçmelisin.
Paylaş