Asker vurulunca değil unutulunca ölürmüş

26 yaşındayım ve şu an vatani görevimi yapıyorum. Bir buçuk ayım kaldı. 13 aydır hemen hemen her yazınızı okudum.
Geçenlerde bir yazınızda askerdeki sevgilisinden ayrılan bir genç kıza yardımcı olmaya çalıştınız. Ben de 5 ay önce nişanlımdan ve ayrıldım.
Çok seviyorduk birbirimizi ya da ben öyle sanmışım. O kadar çok askerlik yaparken ayrılan çift var ki, bunu siviller fark etmiyor. Aslında sorunun temeli aynı. Asker yolu beklemek çok gurur verici olması lazımken kadınlar ilgisizliğe, hasrete, aradaki mesafeye yenik düşüyor.
Askerdeki erkek kıskanç olur. Bunun güvenle de pek alakası yok. Sevdiğini koruyamamak, yanında olamamak onun beklentilerine cevap verememek bizim için bir sorun.
Tamam kadınların bizim korumamıza ihtiyacı olmayabilir ama bu erkeğin egosu işte.
Onlara göre de onlar asker yolu bekleyen, sevgiye, ilgiye ihtiyaç duyan, anlayışlı olunması gereken bir dönemde oluyor. Sadece bir gün asker olsalar bizi belki anlarlar.
Sonra aldatmalar başlıyor. Biz terk ediliyoruz. Sebep, biz vatan koruyanlar çok değişiyormuşuz askerde, eskisi gibi sevgi dolu ve anlayışlı olamıyormuşuz.
Bence anlamadıkları, duygusallığın olmadığı, kalbimizin nasır bağladığı bu yerde bizi tek ısıtan sevdiklerimizin sevgisi. Bu vatanı bu kadar istekli korumamızın sebebi de içinde yaşayan sevdiklerimiz. Biz onlar ve herkes için onca ayımızı feda ediyoruz, tüm hayatını adayacağın biri için onlar neden bu süreci biraz daha anlayışla geçiremiyor?
Sevgi emek istiyorsa gerçekten, o emeğin sarf edileceği en büyük yerlerden birisi de burasıdır belki. Asker vurulunca değil unutulunca ölürmüş.
◊ Rumuz: Her şey vatan için

YANIT

Ah, canım oğlum, ne kadar içten yazmışsın sorunlarını, ne kadar da dürüstçe ifade etmişsin.
Çok da haklısın, asker yolu bekleyen genç kadınların gerçekten anlayışsız davrandıklarını ben de gözlemliyorum.
Bana yazdıkları mektuplardaki şikâyetleri hemen hemen aynı, senin de söylediğin gibi sevgililerinin, nişanlılarının ilgisizliğinden, uzaklığından, eskisi gibi olmadıklarından söz edip ağlaşıyorlar.
Ben de senin bu yazdıklarına yakın düşüncelerimi aktarıyorum onlara. Anlayışlı olmaları gerektiğini, bunun zor bir süreç olduğunu, bu süreçte birlikte oldukları sevgililerinin aşka, duygusallığa fazla zaman ayıramayacaklarından söz ediyorum.
Sabırlı olmaları gerektiğini hatırlatıyorum.
Özellikle de sizlerin vatan topraklarını korumak uğruna hayatlarınızın her an tehlikede olduğunu unutmamalı insanlar.
Kapris yapmak, sürekli beklentiler içinde olmak yerine size cesaret vermek, sevgi ve şefkat göstermek, döndüklerinde onları bekleyen ve sevgiyle kucaklayacak birilerinin olduğunu hissettirmek çok önemli.
Umarım asker yolu bekleyen genç kadınlar bu yazdıklarını okuyunca hatalarını anlar...
Emin olun ki, sizler bizim için çok değerlisiniz.
Unutmak ne demek, sizleri her an düşünüyoruz, yüreğimiz her an sizler için çarpıyor ve dualarımız hep siz evlatlarımız için...
Canım oğlum, unutma ki, bir şehit haberi geldiğinde tek yürek oluyor, o ailenin acısını hep birlikte yaşıyoruz.