Ablacım ben 16 yaşındayım fakat çok büyük bir sorunum var. Annem babamı aldatıyor.
Bunu nereden biliyorsun diyeceksin. Bir gün annem evde telefonunu unutmuştu; ben de telefonu yanıma almıştım, belki bir akrabamız arar diye... Baktım gizli numaradan biri aradı, ben de cevap verdim. Annemle seslerimiz birbirine çok benzediği için arayan adam beni annem sandı. “Müsait misin” diye sordu. Ben de bakalım altından ne çıkacak diye “Müsaitim” deyip durumu bozmadım. “Bugün aramadın da merak ettim bir arayayım bakayım dedim” dedi adam. Ben şaşırdım kaldım. Demek ki annemin her gün aradığı bir adam vardı. Adama kim olduğunu sordum. Onu tanımadığıma şaşırdı çünkü beni annem sanıyordu. “Sen N. değil misin” dedi. Bu annemin adıydı. “Hayır, ben onun kızıyım” dedim ve adam telefonu suratıma kapattı. Sonra tekrar aradı, durumu düzeltmek için “Ben yanlış bir numara aramışım, kusura bakmayın” dedi. Tabii ben de bunu yemedim. Yanlış numara olmasının imkanı yok çünkü annemin adını biliyordu. Ben de bu durumdan böyle bir sonuç çıkardım ama yine de anneme hiçbir şey söylemedim; içimde sır olarak kaldı. Bu olay kısa bir süre önce olmuştu. Ve annem sonunda babamla çok büyük bir kavga edip, evi terk etti. Şimdi ben ne yapacağımı bilmiyorum. Henüz lise 2 ‘ye geçtim. Annemsiz nasıl okuyacağım, nasıl eskisi gibi bir yaşam süreceğim; bilmiyorum. Ne olur bana yardım et Güzin abla. Annem bize bunları nasıl yapar anlamıyorum? En kısa zamanda bana cevap yazmanı bekleyeceğim. İki satır bile olsa, inan senden gelecek bir öğüde ihtiyacım var. RUMUZ: ANNEMİ YARGILAMAK
Sevgili yavrum, bu küçücük yaşta, omuzlarının taşıyamayacağı kadar ciddi bir sorunla karşı karşıya kalmışsın. Gerçekten bazen insanları anlamakta zorlanıyorum. Annen babanla anlaşamayabilir, onu artık sevmeyebilir. Hatta katlanamıyor da olabilir. Belki onların neler yaşadıklarını sen bile bilmiyorsundur. Aralarında nasıl bir sürtüşme olduğunu anlayamıyorsundur. Ama annen burada seni de düşünmek zorundaydı. Belki de evden çıkıp o adamın yanına gitmiştir. Ama arkasında sadece artık istemediği eşini değil, seni de bırakmış. Bu gerçekten çok acımasız bir davranış. 16 yaşındaki kızını, kendi haline bırakıp da bir başka erkeğe kaçmasının hafifletici bir yanı yok. Umarım aklı başına gelir. Hiç değilse, dürüstçe babandan boşanıp, seni de yanına alır. Bilmem annen çalışıyor mu, kazancı var mı, sana bakabilecek mi, ama her ne olursa olsun, seni terk etmeyecektir. Büyüklerin dünyasında esen fırtınalar, bazen çocukların anlayamayacağı, akıl erdiremeyeceği kadar karmaşık olabilir kızım. Bu nedenle eğer annen seni arayıp, sorarsa, ona sırtını dönmemelisin. Onu yargılamaya kalkışmamalısın. Senin için en iyisi, annenle baban arasında bir seçim yapmaya kendini zorlamadan, her ikisinin de senin ailen olduğunu unutmamak.
Evli barklı üç çocuklu komşuma çılgıncasına aşığım
Sevgili ablacığım, ben l9 yaşında bir genç kızım. Ancak çok talihsizim. Ve sizi her gün okuduğum için, bana yardım edebileceğinizi ümit ederek yazıyorum. Ben aynı apartmanda oturduğumuz, kapı komşum olan benden yaşça büyük bir beye çılgınlar gibi aşık oldum. Ancak bu adam ne yazık ki evli ve üç çocuk babası. Bir gün kapıda karşılaştık. Bana selam verdi, hatırımı sordu. Ve gideceğim yere kadar beni bırakmayı teklif etti. Ben de kabul ettim. Daha sonra birkaç kez yine arabasına bindim. Bir keresinde de, birlikte bir kafede oturup sohbet ettik. O gün ayrılırken arabada beni öptü. Benimle görüşmekten çok mutlu olduğunu söyledi. Ona aşık olmuştum. O da bana karşı ilgisiz değildi, ancak birkaç gündür bana yalnızca selam vermekle yetiniyor. Eskisi gibi konuşmuyor, arabasına binmem için teklifte bulunmuyor. Hatta gözlerini benden kaçırıyor. Ben her şeye rağmen, sonu olmadığını bile bile bu ilişkinin devam etmesini istiyorum. Bana akıl verin, ne yapmalıyım. RUMUZ: ÜZGÜNÜM
Sevgili kızım, eminim benden seni bu konuda desteklememi bekliyorsun. Aşkın yaşının olmadığını söylemem ve sonu olmasa da bu ilişkiye gidebildiği yere kadar devam etmen konusunda akıl vermemi istiyorsun. Ama ne yazık ki bu beklediklerini söyleyemeyeceğim. Onu sevdiğini söylüyorsun; öyle ki kendini onun kollarına bırakmak için en ufak bir işaret beklediğini hissediyorum. Ancak bana göre, bu adamcağız ne kadar tehlikeli bir ilişkiye girmek üzere olduğunu anlayıp, son anda kendini toparlamış. Seni öpmekle bazı şeyleri alevlediğinin farkına varmış. Karısına ve çocuklarına sevgisi ve sorumluluğu ağır basmış da olmalı... Sonuçta akıllıca davranıp, geri çekilmiş. Şimdi de sıra sende kızım. Gerçeği görmelisin. Hiç kimseye, özellikle de evli-barklı komşuna zarar vermemelisin. Boş hayallere kapılmamalı ve ona karşı hissettiğin bu çekilmeyi hemen bastırıp, yok etmelisin. Düşün ki, o evli ve üç çocuklu koskoca bir adam? Sana ne verebilir. Sonu olmasa da bu ilişkiye devam etmek istediğini söylemişsin. Ama aradan bir süre geçtikten sonra onun sana verebilecekleriyle yetinmemeye başlarsın. Hem merak ediyorum, bu ilişki devam etse komşun olan o kadıncağızın yüzüne nasıl bakacaktın?