Sevgili Güzin Ablacığım, herkese sevgi ve anlayışla yaklaştığınızı görerek, ben de size yazmaya karar verdim. Başımdan geçenlerin herkese ibret olmasını istedim.
Biz, önceleri çok mutlu bir aileydik. Evimize aile dostu olarak gelip giden, babamın iş arkadaşı bekar bir adam vardı. Bir gün okuldan eve geldiğimde annemi o adamla uygunsuz bir durumda yakaladım. Annem, babamın iyi bir koca olmadığını, bu yüzden ondan ayrılacağını söyledi. Ve bu gördüğümü babama söylemememi tembih etti bana. Üstelik o adamdan ayrılacağına da söz vererek kandırdı beni. Ama sözünde durmadı ve sonunda her şey ortaya çıktı.
Bu yüzden çok çirkin şeyler yaşandı. Bu olaylar yüzünden oturduğumuz evi satıp, başka bir yere taşınmak zorunda kaldık. Çünkü çevremizde annem hakkında kötü şeyler söyleniyordu. Şimdi annem o adamdan ayrıldığını söylüyor. Ama ben buna inanmıyorum. Bana kalırsa hálá görüşüyorlar. Çünkü bir gün o adamın, beraber olduğu bir başka kadına telefonda küfür ettiğini duydum. Babam sürekli seyahat ettiğinden sanırım olayı görmezlikten geliyor.
Benim yaşımda küçük bir kızın, bunları yaşaması gerçekten çok utanç verici. Annemden de, kadınları kullanan o adamdan da nefret ediyorum. Evden kaçmak istiyorum ama nereye gideceğimi bilemiyorum.
Rumuz: Annemi suçluyorum
Canım kızım, yaşını yazmamışsın ama çok genç olduğun anlaşılıyor. Ve dediğin gibi, senin yaşında sana bunları yaşatan annenin utanç duyması gerekir. Yine de annenden nefret etmemelisin.
Bu yaptıkları hiç hoş değil, kısacası ahláksızlık... Ama onun da kendine göre nedenleri vardır belki. Sanırım baban onu hep yalnız bırakıyor, hiç ilgilenmiyor. O kadar ki, kendisini başka erkeklerle aldatması bile umurunda değil. Bu durumda annen bir bakıma ondan intikam alıyor. Ama tabii bu arada senin gibi yeni yetişmekte olan, tertemiz bir genç kızın hayatını kararttığını düşünmüyor... Bu yaptığı kabul edilecek gibi değil!
Bu yazdıkların gerçekten ibret verici... Ama kendini bu ortamdan kurtarmanın yollarını aramalısın. Evden kaçmak çözüm değil. Allah korusun, sen de ahláksız insanların eline düşebilirsin.
Bir şekilde yatılı bir okula, örneğin hemşirelik okuluna gidebilirsin. Bir başka şehirde, seninle ilgilenebilecek bir yakınınız varsa onun yanına sığınabilirsin. Baban eğitim masraflarını karşılar ve seni bir başka yerde okumaya gönderirse, bir meslek lisesi ya da üniversite düzeyinde bir okulda okuman mümkün olursa, öğrenci yurtlarında da kalabilirsin. Bir yandan okuyup bir yandan bir aile yanında, örneğin çocuk bakıcılığı yapabilirsin. Bu şekilde onların yanında yaşar, annenle yaşamak zorunda kalmazsın.
Elbette ki bu sana çok acı veren ortamdan uzaklaşmak senin için hayırlı olacak. Ama bunun için kaçmayı değil, sana en uygun çözüm yolunu bulmaya çalışmalısın. Bu arada senin evden uzaklaştığını gören annenin de belki aklı başına gelir.
Casper’a yuva arıyoruz
Merhaba Feyza Hanım, sizden bir hayvan dostu olarak bir ricam olacak, sanırım beni kırmazsınız.
Ayşin Hanım’ın kardeşinin ağırlaştığı dönemde evde tutamayacağı üç bacaklı kedisi Casper’ı ben evime aldım.
Casper ilk sahipleri tarafından taşınma sırasında sokağa bırakılmış. Köpeğim nedeniyle (şimdi bir de doğum yapan arkadaşımın felçli kedisi bende) geçici bir süre bende kalmasını planladık. Ama Ayşin Hanım’ın kardeşinin acı kaybından sonra evdeki yeni düzen ve birçok kedisi olması, Casper’ı geri almasına engel oldu.
Biliyorsunuz, bizim için tüm küçük dostlarımız değerli. Ama Casper gerçekten inanılmaz bir kedi. Kalbimize girdi, bakamamak ve bakılabileceği yuva bulamamak bizi yiyip bitiriyor.
Her yere haber saldık. İnternet ortamında da bu kediciğin durumunu duyurduk. Ama bu kediyi eve alacak kişi evinde ve bahçesinde birçok kediye ve köpeğe bakan değil, Casper’ı evin prensi yapacak, hırpalanmasına engel olacak ve rahat etmesini sağlayacak biri olmalı.
O kadar uysal ki Casper! Daha odaya girdiğinizde mırıl mırıl sevgi gösterisine başlıyor. Elinizi uzattığınızda kafasını zorla avucunuza sokuyor. Ön bacağı olmaması hiç engel değil, tuvalet alışkanlığı, hoplaması zıplaması yerinde...
Bu kedi yalnız kalan bir yaşlı teyze veya amcanın ömrünün son günlerine kadar dostu olabilir. İşte burada sizi düşündüm. İnternetle bu insanlara erişebilmemiz çok güç. Ama kalbi sevgiyle dolu, insanların dertleri ile ilgilenen sizin gibi birinin köşesini okuyan merhametli bir insan belki Casper’ı almak isteyebilir.
Okuyucularınızın insan sevgisinden sonra hayvan sevgisine de güveniyorum.
Cep telefonumu veriyorum, denemeye değer...
Rumuz: Y.K.
Telefon: 0532 521 88 63
Elbette size ve o güzelim Casper’a yardıma hazırım sevgili hayvan dostu okurum. Ayşin Hanım benim için çok değerlidir. Çünkü şu anda evimin minik yaramazı, sert erkeği Mavi kedimi, 16 yaşındaki köpeğimin ölümü nedeniyle en kötü ruh halimdeyken bana veren ve yüreğimi biraz olsun rahatlatan o olmuştu. Şu anda Kuki 2 ile hırlaşa tıslaşa, mutlu mesut yaşıyorlar. Ben de onlarla mutluyum tabii...
Erkek kardeşinin zamansız ölümü nedeniyle ona sabırlar diliyor, sizi de sevgiyle kucaklıyorum. Duyarlı okurlarımın Casper’a ilgi göstereceklerinden eminim. Evdeki bir kedinin nasıl gam aldığına, hatta yüksek tansiyon hastalarına ne kadar iyi geldiğine bizzat şahidim.
Onunla da olmuyor onsuz da
Merhaba ablacığım, çıktığım gençle sürekli kavga halindeyiz. Bir gün iyiysek, ertesi gün mutlaka kavga ediyoruz. Bu kavga ve dargınlıklar 3-4 gün sürüyor. Biz birlikte olalı 11 ay oldu, ama çıktığımız günü dahi hatırlamıyor, bu da beni sinir ediyor.
Benimle ilgili gibi davranıyor ama bazı düşüncesizlikleri beni çıldırtıyor. Ayrılayım diyorum, yapamıyorum. Onu seviyorum. Onsuz olmam ama onunla da olmuyor, ne yapacağımı bilmiyorum...
Rumuz: Tatlı cadı
Sevgili kızım, sen onu seviyorsun da onun sevgisinden pek emin değilsin sanki. Bazı erkekler böyle doğum günü, tanışma günü gibi şeylere önem vermezler. Ama diğer konularda sana karşı ilgisizse, arayıp sormuyorsa, o zaman sevgisini sorgulayabilirsin.