Anne olmak için hazır değilim

Merhaba Güzin Abla ben 26 yaşındayım, bir firmada satış sorumlusu olarak çalışıyorum ve 1 yıldır evliyim. Eşimle çok iyi anlaşıyoruz, çok şükür hiçbir problemimiz yok.
Tartıştığımız zaman çok uzatmıyoruz, konuşarak tatlıya bağlıyoruz. Fakat son zamanlarda çocuk yapma konusunda ortak bir nokta bulamıyoruz.
Eşim bu konuda da anlayışlı, “Sen de istediğin zaman olsun” diyor. Baskı yapmıyor... Elbette ben de istiyorum ama henüz değil. Ne zaman hazır olacağımı da bilmiyorum.
Eşim bu konuyu ilk dile getirdiğinde henüz hazır olmadığımı söyledim, birkaç ay zaman istedim ve bu süre zarfında bana hiç baskıda bulunmadı.
Hatta doktor kontrolüne gittim, sağlıklı bir çocuk yetiştirmek adına bir sorun var mıdır, ben iyi miyim, her şeyim tamam mı diye. Çok şükür bir sorun çıkmadı... Ama ben hâlâ hazır değilim, ne zaman hazır olurum, bilmiyorum.
Eşime “tamam 3 ay sonra denemeye başlayalım” dedim ilk söylediğinde. O üç ay geçti, tekrar konu açıldı ama yine hazır hissedemiyorum.
Sanırım hiçbir zaman da hazır hissedemeyeceğim...
Bir bebeğin sorum-luluğu, hamilelik süreci gözümde büyüyor.
Aslında çocukları da çok seviyorum. Şimdi 1 yıl daha süre istesem, o 1 yılın sonunda da hazır olamayacakmışım gibi geliyor. Eşimin ailesi de sürekli bebek konusunu açıp duruyor. Onlarla da aram iyi aslında ama itiraf etmek gerekirse yine de içten içe çok onlardan hoşlanmıyorum.
Aynı apartmanda farklı dairelerde yaşıyoruz, biraz kıskançlık da var bende... Daha şimdiden olmayan bebeği onlarla paylaşacağım diye gıcık oluyorum.
Aslında iyi insanlar, iyi de geçiniyoruz, eşim aramızdaki iletişim bağını çok iyi idare ediyor.
Bende problem mi var, anlayamıyorum... Acaba psikolojik destek mi almam gerekiyor? ◊ Rumuz: Anne olmak

YANIT

Sevgili kızım, henüz yeni evlisin. 1 yıl evlilik için çok kısa bir süre... Daha eşinle birbirinizi yeni tanıyorsunuz, hayata yeni atılıyorsunuz. Sevgili kızım, henüz yeni evlisin. 1 yıl evlilik için çok kısa bir süre... Daha eşinle birbirinizi yeni tanıyorsunuz, hayata yeni atılıyorsunuz. İşin de sorumluluk isteyen bir iş. Ve sen bir çocuğun ne kadar önemli olduğunun bilincindesin. Çocuk maddi güç, zaman, sabır, en önemlisi sevgi ister... Çocuk yapıp, sorumluluğunu üstlenmezsen eğer, çocuğunu ailene ya da eşinin ailesinin eline bırakır, ya da bir bakıcıya baktırırsan, büyümesini izleyemezsen, her zaman içinde bir eksiklik kalacaktır. Ne yazık ki çoğu çalışan kadınların, ben de dahil, üzüntüsüdür bu. Bu durumda çocuk için biraz daha beklemenizde elbette ki fayda var. Her ne kadar uyum içindeyiz, çok iyi anlaşıyoruz desen de, çocuk gelince işler oldukça değişecek. Bunu sen de biliyorsun. Çocuk sizin için, özellikle de senin için hayatının en önemli parçası olacak. Geceniz gündüzünüz o olacak... Onun minicik canı sizin ellerinizin arasında olacak. Bu öyle büyük bir sorumluluk ki, hayata yeni bir insan getiriyorsunuz, ona yaşam hakkı veriyorsunuz.Bu nedenle kızım, hiç kimseyi dinleme, sadece yüreğini dinle. Kendini ne zaman hazır hissedersen, o zaman çocuk yapmaya karar ver. Hem hiç kimsenin de bu konuda size karışmaya hakkı yok. Zamanı gelince çocuğunuz olacak elbette. Hem henüz çok gençsin, artık eskisi gibi insanlar 17’sinde evlenip, 18’inde çocuk sahibi olmuyorlar. Bugünün anneleri meslek sahibi, iş güç sahibi kadınlar. Bu yüzden hemen çocuk yapmıyorlar.Psikoloğa gitmene gerek yok bence. Sadece bu durumun devam ederse, 3-5 yıl sonra hâlâ çocuk yapmakta tereddüt ediyorsan, belki o zaman bunu düşünebilir, bir danışmana başvurabilirsin.