Akrabam olduğu için onu istemedim

Merhaba Abla, 24 yaşındayım. 8 yıldır beni seven bir akrabamız vardı. Ben 8 yıl boyunca akraba olduğumuz için kabul etmedim ama o beni çok seviyordu. 8 yılın sonunda ‘tamam deneyelim’ dedim. Bunun üzerine 3 yıl boyunca arkadaşlık ettik.
Görüştük ve nişanlanmaya karar verdik. Çok büyük olaylar atlattık, ailem de kabul etti ve nişanlandık...
Ancak 3 ay sonra aramızda problemler çıktı. Takıların miktarı, kimin ne takacağı sorun yarattı.
Aslında sadece altın konusu değil, elti konusu ortaya çıktı. Derken eşya konusu problem oldu. Kimin hangi eşyayı alacağı nereden alacağı, kime ne düşüyor gibi sorunlardı bunlar.
Ve daha pek çok ciddi sorunlar çıktı aileler arasında... Bu yüzden nişanlımla sürekli ayrılıp barışıyorduk. Ben ayrılalım dediğim her defasında, o yalvarıp yakarıyordu ve barışıyorduk.
Bir gün yine ayrılalım dediğimde, ben her zamanki ayrılıklarımızdan sandım ama o gerçekten netti ve daha sonra artık beni istemediğini söyledi.
Ben yeniden barışmak için her şeyi yaptım, ama o ‘artık barışamayız, olmaz’ dedi.
Daha sonra bir kere buluştuk. Bakışları her şeyi eskisi gibiydi, samimiydik fakat o ısrarla gerçekten ‘Sana karşı hiçbir hissim kalmadı. Seni artık sevmiyorum’ dedi.
Şimdi ben onu unutamıyorum. 6 ay oldu nişanımız bozulalı.
Sorduğumda bana ‘Sevgilim yok ama takıldığım arkadaşlarım var. Bir tanesi arkadaştan bir tık fazla’ dedi.
Bu da beni daha çok yaraladı. Gerçekten çok üzücü bir durumdayım. Bir zamanlar akrabayız diye onu reddettiğim için şimdi çok pişmanım.
Onu unutamıyorum.
Sizce ne yapmalıyım, bana bir akıl verirseniz çok sevinirim.
◊ Rumuz: Pişmanım

YANIT

Sevgili kızım, belki de ilk önceleri akraba evliliği konusundaki düşüncelerin ve takındığın tavır çok yerindeymiş.
Gerçekten bu genç adamla mutlu olmanız pek mümkün değilmiş.
Akraba olmanız bir yana, ki onun zararlarını da sana anlatmaya çalışacağım, aileler arasındaki bu çözülemeyen sorunlar sizi bir ömür boyu mutsuz edecek gibi görünüyor.
Akraba olduğunuz halde, ailelerin maddiyata, takılara çok fazla önem vermesi asıl sorun. Akrabalar arasında bu tür anlaşmazlıklar olmamalı diye düşünüyorum.
İkinci konu senin önceleri 8 yıl boyunca düşündüğün ve direndiğin gibi, akraba evliliği çok ciddi bir sorun.
Bu tür evliliklerde özellikle doğacak çocuklar açısından çok talihsiz sorunlar ortaya çıkabiliyor.
Çocuklarda sakatlıklar, ciddi hastalıklar görülüyor.
Bu nedenle hem dini açıdan hem de genetik süreklilik açısından akraba evliliği yapmak çok sakıncalı.
Diğer taraftan, senin peşinde 8 yıl boyunca ısrarla koşan ve seni ikna etmeye çalışan bu genç adamın senin zaafını hissettiği anda ve iş ciddiye bindiği zaman 180 derece dönüp, ailesinin safında yer alması ve seni istemediğini, sana karşı hiç bir hissinin kalmadığını, söylemesi çok düşündürücü.
Sanki yıllar boyu senin peşinde koşmasının ve senden hep ret cevabı almasının intikamını alıyor...
Hem de birçok açıdan düşündüğünde, bu genç adamla mutlu olamayacağın, bu evliliğin yürümeyeceği açık açık görülüyor.
Bu nedenle güzel kızım, bana göre, üzülüp kendini perişan edeceğine, bu evliliğin gerçekleşmemiş olmasına şükretmelisin.