Ailem kız-erkek ayrımcılığı yapıyor

Sevgili Güzin Abla, ailem çocukları arasında ayrımcılık yapıyor. Abime farklı, ben ve kız kardeşime farklı davranıyorlar...
Ona her serbest, her istediği oluyor, maddi manevi hep arkasındalar ama bizi “siz kızsınız, gezmede tozmada ne işiniz var?” diye dışarıya bile çıkartmıyorlar.
Kötü bir şey olsa abimin arkasında durdukları gibi bizim arkamızda durmayacaklarından eminim.
Ben üniversiteyi ailemin yanında okuyorum, istemediğim bir bölüm olduğu halde sırf abim istiyor diye buraya yazdırdılar. Tek umudum belki başka şehirde okursam bu baskıdan biraz kurtulmaktı.
Ama o da olmadı...
Ben artık dayanamıyorum, hayatımdaki hiç kimseye güvenemiyorum. Babama bile... Çünkü eminim ki yanlış bir şey yaptığım zaman “cahilliğine uyup yapmasaydın” diyecek.
Beni kurtarmaya çalışmak yerine başından nasıl atacağını düşünecek...
Çalışmak istiyorum, ona da izin vermiyorlar.
Arkadaşlarım hep geziyorlar, birlikte bir şeyler yapıyorlar ama ben onlara hiç katılamıyorum. Bu yüzden sosyal bir hayatım da yok.
Babam sürekli parasının olmadığını, söyleyip isteklerimi geri çeviriyor. Oysaki parası var, abim isteyince hemen çıkartıp veriyor.
Ben ayda yılda 10-20 TL kadar bir şey istiyorum, ona bile “ne yapacaksın”, “ne alacaksın” diye soruyor.
Bu yüzden babamdan para da isteyemiyorum.
Gerçekten artık ne yapacağımı şaşırdım, lütfen bana yardımcı ol.
◊ Rumuz: Ayrımcılık

YANIT

Sevgili kızım, ne yazık ki hâlâ birçok ailede erkek çocuk ön plandadır. Anadolu’da hâlâ babalar, kız çocuklarını evlattan saymazlar.
Adama “kaç çocuğun var” diye sorulduğunda 3’ü kız, 2’si erkek olduğu halde, “iki çocuğum var” diye cevap verir. Kızları saymaz.
Bu durum, birçok bölgede böyledir ama özellikle de Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da çok sık rastlanan bir sorundur.
Sen yine dua et ki, baban senin üniversiteye gitmene izin vermiş.
Sanırım bunun için ağabeyine kızmak yerine ona teşekkür etmelisin.
Çünkü eminim senin üniversiteye gitmene ağabeyin karar vermiştir.
Bence yapacağın en iyi şey, bir an önce okulunu bitirmek, meslek sahibi olup, çalışmaya başlamak.
Belki eğitimine istediğin branşta devam edebilirsin.
Bunun için çareler var, diye biliyorum. Bütün bu sorunlardan o zaman kurtulursun.
Meslek sahibi olduğunda artık çalışmana engel olamayacaklardır.
O zaman belki ayrı bir şehirde
iş bulur, evden de ayrılabilirsin.
Ama bunun için çok çalışıp, sorun çıkarmadan bir an önce eğitimini tamamlaman
gerekiyor.
Arkadaşların dışarı çıkıp gezebiliyorlarsa, gezsinler.
Şu anda senin böyle imkânın yok. İsyan etmenin de faydası yok.
Bu durumu olgunlukla kabul etmelisin.
Özgür olmak için zamanını bekleyip sabretmelisin.