Merhaba Güzin Abla, bir yazınızı okudum. Bir kızın erkeklere olan zaafıyla ilgili... Ama ben onun kadar genç değilim, 27 yaşındayım. Geçen günlerde bir hanım arkadaşımla konuştum ve bana erkeklere ilgimin fazla olduğunu belirtti. Bir erkek internetten bana mesaj attığında sanki hayatımda hiç erkek görmemişim gibi davrandığımı, sürekli birilerinin bana karşı ilgi duymasından, bana bakmasından hoşlandığımı, hatta bir yere gittiğimizde benim de sürekli erkeklere baktığımı söyledi. Dışarıdan böyle gözüküyormuşum.
Sanırım bu yüzden şu an yalnızım... Ve hemen güvenip, internette bile tanıştığım biriyle hemen görüştüğümü ve bunun çok yanlış olduğunu söyledi. Ama ben bunları bilinçli yapmıyorum. Farkında bile değilim. Bu konu beni çok rahatsız ediyor.
Lütfen bana yardım eder misiniz? Cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.
Rumuz: Yalnız
YANIT
Sevgili kızım, sana bu uyarıyı yapan hanım arkadaşın dışında, senin hakkında aynı şekilde düşünen başkaları var mı? Belki bu arkadaşın biraz muhafazakâr biri olabilir, senin davranışlarını yanlış yorumlayabilir. Sen bu tutumunun farkında bile değilmişsin, baksana. İnsan bu şekildeki davranışlarının farkına varır.
Erkeklere yaklaşmaktan, onların ilgisine karşılık vermekten, hatta ilk karşılaştığı erkeklere bile davetkâr bakışlar atmaktan kaçınmayan biri olsaydın, bunu elbette hatırlardın.
Merhaba Güzin Abla, ben 21 yaşındayım. Bugüne kadar hiç sevgilim olmadı.
Şimdi bir aydır birlikte olduğum biri var. Kendisi 35 yaşında. 21 yaşındayken evlenmiş, eşiyle anlaşamadıkları için bir yıl sonra boşanmışlar. Beni huzursuz eden, onun aklımdan çıkmayan geçmişi.
Onu anlıyorum, alışırım dedim ama alışamıyorum.
Ailem ne der onu da bilmiyorum. Aslında onu çok seviyorum.
Tek sorun evlenip boşanmış olması.
Durmadan ağlıyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Kimseye de bir şey diyemiyorum. Ben onu böyle sevdim, boşanmış olduğunu bilseydim, hiç sevmezdim. Bana yardım edebilir misiniz, nasıl davranmalıyım?
◊ Rumuz: Yanlış adam
YANIT
Sevgili Güzin Abla, eşimle flört ederek evlendik. Ancak 6 yıllık evliliğimiz, hatalarımdan dolayı eşim tarafından sonlandırıldı.
Benim at yarışı gibi tahmin oyunlarına, kumar ve içkiye olan düşkünlüğüm ve yaptığım borçlar yüzünden canına tak etti ve beni terk etti.
Yaklaşık üç ay önce boşandık. Evlendiğimizde aldığımız dairemizi de satarak borçlarımızı kapattık.
Şu anda çok güzel bir işim ve iyi bir kazancım var.
Eşime hiç olmadığı kadar yardımcı, sevecen ve kibar olmaya çalışıyorum.
Ablacım onu çok seviyorum ve tekrar yuvamı kazanmak istiyorum.
5 yaşında bir kızımız var. Ben her şeye tövbe ettim ve ablacım. İçki ve kumardan 3 aydır uzak duruyorum.
Merhaba Güzin Abla... Derdimi kimseye söyleyemiyorum, galiba bundan utanıyorum.
Ben 20 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Hayatımda ilk defa bir erkeğe karşı bu duyguları hissediyorum.
Aslında bana karşı ilgisi olmasaydı ondan hoşlanmazdım belki. Ben de, diğer arkadaşlarım da hocanın benden hoşlandığını düşünüyoruz. Devamlı derste benimle şakalaşması dışında sürekli beni izliyor. Kaçamak bakışlarını yakaladım kaç kere.
Geçen gün arkadaşım hocaya “Hocam bugün şu etkinliği yapalım” dedi, hoca da beni kastederek “O isterse yaparız” diye karşılık verdi.
Bir başka derste ben “Hocam ödev vermeyin, bu etkinliği sınıfta yapalım” dedim, istediğim gibi oldu.
Daha sonra sınıfa “O istediği için ödev vermedim” dedi.
Bunların dışında devamlı beni süzüyor. Ders anlatırken devamlı gözü üzerimde. O bana yakın davrandığı için ben de ondan hoşlandım galiba ama emin de olamıyorum.
Merhaba Güzin Abla, abimin borçları vardı, para gerekiyordu.
Hayatı tehlikedeydi. Kimsemiz de yoktu. Üniversiteyi bıraktım. . Kötü yerlerde çalışmaya başladım. Kötü adamların içkisine meze oldum.
Ne zaman ayrılmak istediğimi söylesem, feci şekilde dövülüyordum.
Üç yılın ardından kesin olarak ayrılmak istedim oradan.
Kaçmaya çalıştım, hatta izimi kaybettirmeye çalıştım.
Müsaade etmediler.
Bıçaklandım. Çaresiz, tekrar çalışmaya başladım. Bir sözleşme yaptırmışlardı.
Merhaba Güzin Abla, artık birine içimi dökmem lazımdı, size yazıyorum...
Kız arkadaşımla 2 yıldır beraberiz. Beni çok seviyor, buna eminim.
Ailelerin de haberi var, ciddi bir yere doğru gidiyor ilişkimiz.
Ancak aramızda büyük bir sorun var; sürekli kavga ediyoruz.
Her cümlemin sonunda bir sorun çıkıyor, içimde hiçbir kötülük olmadan söylediğim çok basit bir şeye bile küsüyor. Üstelik neye bozulduğunu söylemiyor...
Uğraşıyorum, söyletiyorum, bu sefer de ben açıklayınca inanmıyor. İnanınca da “Bir daha asla yapmayacaksın” diyor.
“Bana emir verir gibi konuşma, en sevmediğim şey. Rica et” diyorum. Önce kabul ediyor ama sonra yeniden aynı şekilde davranıyor.
Merhaba Güzin Abla, ben Almanya’da yaşıyorum. Sorunumu seninle paylaşmak istiyorum. Sevgilim benden ayrıldı.
Üstelik kendi doğum gününde...
Olayı baştan anlatayım. 4 ay, 5 gün sürdü ilişkimiz.
Çok ciddiydik.
Çeyizler alındı bu iznimde...
Her şeyimizi planlamıştık.
Ramazan ayı geldi, pek konuşamadık, görüşemedik, buluşamadık.
Merhaba Güzin Abla, ben 25 yaşındayım ve 9 aylık evliyim. Eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Kendi aileme ise çok uzağım.
Eşim de çalışıyor, ben de.
Aşırı kıskanç birisiyim.
Eşim akrabalarına ve ailesine oldukça düşkün.
Bu çok güzel bir şey ama ben biraz rahatsız oluyorum. Eşimin annesi, babası beni çok sever ama kardeşleri ve diğer akrabalarının sevdiği pek söylenemez.
İçimdeki sesi bir türlü susturamıyorum. Kafamdan bir şeyler geçiyor, onlara inanıp moralimi bozuyorum.
Bazen acaba ben şizofren mi oldum diye düşünebiliyorum mesela...