Paylaş
Merhaba abla... Ben nişanlı bir genç kızım. Nişanlımla yaklaşık 4.5 yıldır birlikteyiz. Aramızda fiziksel yakınlaşmalar da oluyor tabii. Fakat ona ben yaklaştığımda beni itiyor, gözlerinin içine baktığımda, uzun süre bakamadığını söyleyip gözlerini kaçırıyor. Ufak bir tartışmada çok sinirleniyor, her zaman da üste çıkıyor. Önümüzdeki ay düğünümüz var. Bu sorunları ona açtım, elinde olmadığını söyledi.
Kaç senedir beraberiz, beni hiç kendi isteğiyle öpmedi. Durup dururken hiç “Seni seviyorum” demedi. Ben ona sürekli iltifatlar yağdırıyorum, masaj yapıyorum, yemeğe götürüyorum, sürprizler yapıyorum ama o hiçbir şeyden mutlu olmuyor.
Yüzüne de söylüyorum “Sen odunsun” diye, oralı olmuyor. “Evlenince düzeleceğim” diyor ama 4 senedir ilgi göstermeyen insan, evlenince de aynı olur diye düşünüyorum.
Oysa ben ilgi düşkünüyüm; hoş sözler duymak, iltifat edilmek, öpülmek, yakınlık görmek isteyen bir insanım. Yardım et bana abla. Düşüncelerini ve yapmam gerekenleri söylemeni sabırsızlıkla bekliyorum. Allah rızası için yardım et. Bu arada beni 21 yaşındayım, nişanlım ise 20.
Ne yapmalıyım? Bu şartlar
altında mutlu olabilir miyim?
◊ RUMUZ: İLGİSİZLİK, VURDUMDUYMAZLIK
YANIT
Açık konuşayım, bana mutlu olamazsınız gibi geldi sevgili kızım. Senin beklentilerine karşılık veremeyen bir genç adamla karşı karşıyasın. Onun senden 1 yaş bile küçük olması çok önemli. Çünkü henüz 20 yaşında. Hiçbir hayat tecrübesi yok. Eminim özel hayat anlamında da pek fazla tecrübesi olmamıştır.
Bırak sana sarılmayı, seni mutlu edecek sözler söylemeye bile gerek duymayan, hatta bunları gereksiz bulan bir genç adam belli ki. Üstelik de sen onun üzerine böylesine düşerken...
Sen ise açık açık söylediğin gibi ilgi açısın. Sevmek ve sevilmek istiyorsun, bunun da hem sözlerle hem de hareketlerle ifade edilmesini bekliyorsun. Bunları yapmak onun aklına bile gelmiyor. Ya ömür boyu ona bunları hatırlatacaksın ya da bir süre sonra bıkıp bundan vazgeçeceksin. Ki bu seni çok kıracak, üzecek, mutsuz edecek.
Bu genç adamın tecrübesizliği bir mazeret de değil aslında. 16 yaşında olmasına rağmen karşısındaki genç kızı sevgiyle ve şefkatle saran öyle gençler görüyorum ki, inanılacak gibi değil. Bu belki de aileden gelen bir alışkanlıktır, ailesinde öyle görmüştür.
Bir de şunu söylemeden geçemeyeceğim kızım; bu ne acele? Neden bu kadar genç yaşta evlenmeye kalkıştınız? Buna sizi zorlayan aileler mi?
Tanıştığınızda ikiniz de çocuk yaştaymışsınız. Bu kadar genç olduğunuz için bıkkınlık söz konusu olabilir aranızda. Bence daha fazla uzatmadan nişanı at ve hayatına yeni bir yön çiz.
Düşün bir: Evlilik, ev işleri, çocuklar ve sana hiç ilgi göstermeyen, soğuk bir koca...
Gerçekten hayalini kurduğun hayat bu mu?
Paylaş