Nobel’i kazanan ikinci kadın ekonomist Duflo’nun yoksullukla mücadelesi

Esther Duflo, 1968 yılından beri verilen Nobel Ekonomi Ödülünü kazanan ikinci kadın.

ABD’de kalkınmanın öncü ekonomistlerinden biri olarak tanınıyor.

2010 yılında ülkenin en prestijli ödüllerinden John Bates Clark madalyasını almış.

Nobel’in yolunu açan bir ödül bu.

ABD’nin önde gelen ekonomistlerden Joseph Stiglitz, Milton Friedman, James Tobin, Paul Krugman gibi isimler önce bu madalyayı sonra da Nobel’i almışlar.

2013 yılında Başkan Obama’nın yoksulluğa karşı oluşturduğu Küresel Kalkınma Konseyi’nin üyeleri arasında olan Duflo, ABD’de Princeton Üniversitesi’nden sonra MİT’te akademik kariyerine devam ediyor.

Burada aynı zamanda eşi olan, Nobel ödülünü paylaştığı Hintli Abhijit Banerjee ile birlikte 2003 yılında Yoksulluk Eylem Laboratuvarı’nı kuruyor.

Genç ekonomist, yoksullukla mücadelede hangi programın işe yaradığını, hangisinin yaramadığını STK’larla birlikte sahada bilimsel olarak ölçen bir yöntemin mucidi.

Afrika’da yoksul çocukların okul performansından, Hindistan’daki gıda yardımına, mikro kredilerden sivrisineklere karşı bedava dağıtılan cibinliklere kadar ve en önemlisi yoksulların davranış biçimi ölçülebiliyor bu yöntemle.

Nobel Ekonomi Ödülünü paylaşan üç ekonomist (soldan sağa) Banerjee, Duflo ve Kremer

İDOLÜ RAHİBE TERESA

Paris’te dünyaya gelen 46 yaşındaki Duflo ile Kolkata’da doğan 58 yaşındaki Abhijit Banerjee küçük yaşlarından beri yoksulluğa aşırı duyarlılar.

Çocuk doktoru bir anne ile matematikçi bir babanın kızı olan Esther Duflo’nun çocuk yaşlarında en büyük kahramanı Kolkata’da yoksulların meleği Rahibe Teresa.

Duflo’nun 24 yaşında iken keşfettiği Kolkata, Abhijit Banerjee’nin çocukluğunda yoksulluğu yakından yaşadığı bir şehir.

ABD’de yolları kesişen ikilinin birlikte kaleme aldıkları olan kitabın adı Yoksulluğu Yeniden Düşünmek.

Duflo “Yoksullarla ilgili kafamızda klişeler var. Yoksul ya tembeldir, ya açlıkla boğuşur. Bizim yaptığımız iş bu klişelerin ötesine geçip, yoksulların nasıl yaşadıklarını ve hangi noktada ve nasıl bir yardıma gereksinim duyduklarını tespit etmek” diyor.

Yoksulların ne satın aldıkları, nasıl yemek yedikleri, çocuklarının sağlığıyla ilgili ne yaptıkları, kaç çocukları olduğu gibi şeyleri mercek altına aldıklarını anlatıyor.

“Yoksulluğa karşı önerilen radikal çözümler genellikle işe yaramıyor. Yoksulluğa son vermenin anahtarı elimizde değil. Ama elimizde bilimsel verilerle çözümler üretebiliriz”diyor.

Esther Duflo

TELEVİZYON YERİNE FESTİVALLER

Örneğin 18 ülkede yoksullarla ilgili veriler bir araya geldiğinde kırsal kesimlerde yaşayan aşırı yoksulların gelirlerinin yüzde 36 ila 70’ini gıdaya harcadıkları, şehirlerde ise bu oranın yüzde 53 ile 74 olduğu ortaya çıkmış.

Hindistan’ın kuzeyinde televizyon sahibi olmayan yoksulların bütçelerinin yüzde 14’ünü festivallere harcamaları ilginç değil mi?

Duflo ve Banerjee’ye göre, hükümetler ve uluslararası kurumlar yardım politikalarını gözden geçirmek zorundalar.

Duflo haklı olarak “Bir yardım programının işe yaradığını ortaya koymak fonlara ulaşmanın en sağlam yoludur” diyor.

Karşımızdaki, yoksulluğa çocukluğundan bu yana kafa yoran, “zengin bir ülkede neden doğdum ve yoksul ülkelere karşı sorumluluğum nedir” sorusunu hayatının merkezine koyan vicdanlı bir kadın ekonomist.

Nobel’i fazlasıyla hak etmiş. 

Kate Raworth

SİMİT EKONOMİSİ NEDİR?

BİR başkan vicdanlı kadın ekonomist İngiliz Kate Raworth.

2018 yılında Davos’ta tanıştığım, konuştuğum Kate Raworth’u (yazısını aşağıya bırakıyorum) burada anma nedenim kitabı “21. Yüzyıl İktisatcısı Gibi Düşünmenin Yedi Yolu- Simit Ekonomisi”nin Türkçe yayınlanmış olması.

Duflo gibi kalkınma ekonomisi üzerinde uzmanlaşan Kate Raworth, ekonomik büyümeden ziyade gelişmeden, adil ve sürdürülebilir bir dünyadan yana bir ekonomist.

Kitabın önsözünü Dr. Mahfi Eğilmez kaleme almış.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/gila-benmayor/dunyayi-ben-bir-donek-ekonomistim-diyen-kate-raworth-gibi-ekonomistler-kurtaracak-40733625